ผ่านไป...ซะที เพิ่งกลับมาจากการเดินทาง เลยไม่ได้อัพ blogg ซะนานเลยเรา ---------------------------------------- การเดินทางครั้งนี้มีสิ่งดี-ดีเกิดขึ้นมากมายเลยล่ะ อย่างแรกเลย หลังจากตรากตรำ (หรอ?) มาเป็นระยะเวลานานพอสมควร ก็สอบโทเฟลผ่านซักกะที หวังว่าคงไม่ต้อง retake อีกนะ 2 ครั้งก็เกินพอ กินเงินมามี้มาเยอะแร้วเรา งุงิ อย่างที่สองคือ เป็นการเดินทางไปเปิดลิ้นชักความทรงจำ **ไปเจอเพื่อนเก่าสมัยม.ปลาย (สมัยยังฉาวฉวย) เกือบ 4 ปีแล้วสิที่ไได้เจอเพื่อนๆกลุ่มนี้เลย ก็เลยร้องคาราโอเกะไปซ้า 3 ชั่วโมงรวด ปวดคอหมดเลยเรา...แต่ก็สนุกดี **ไป MeEtiNg กะกลุ่ม BB อีก รอบดึก เหอๆ เอาซะมึนเลยเรา เลิกงานก็เกือบตี 1 แหล่ว มันส์มากพะยะค่ะ ที่คาราโอเกะ กะเพื่อนๆ BB ~ หนุกหนานมากๆ ความทรงจำใหม่ๆ ก็ได้บรรจุลงไปในลิ้นชักเรียบร้อย แถมการไปครั้งนี้ ยังเป็นครั้งแรกที่เราเผชิญหน้ากะเค้าหลังจากเกิดเรื่อง พูดตามตรง มันยากมากๆที่จะทำตัวให้เป็นปกติ ตกใจด้วย... พอเราลงเครื่อง เท้าเพิ่งแตะดอนเมือง+มือถือเพิ่งเปิด สายแรกที่โทรเข้ามาคือ เค้า... เค้าบอกเราว่า จะมารับนะ ~โอ้วววว คิดอารายไม่ออกเลย แต่ก็บอกไปว่าไม่ต้องมารับหรอก เปลืองน้ำมันเปล่าๆ ไปแท๊กซี่สะดวกกว่าเยอะ ต้องเป็น คุณนาย แน่ๆเลยที่โทรไปบอกเค้า...จัดการซะ ตลอดระยะเวลา 4-5 ชั่วโมงของการมีทติ้งก็สนุกดีนะ แต่ก็ไม่ค่อยได้คุยกันหรอก นั่งคนละฝั่งโต๊ะด้วย (จริงๆ เราหลีกเลี่ยงจะนั่งใกล้เค้าแหละ) แต่เค้าก็ไม่ได้คุยอะไรกะเราหรอก เค้าบอกว่า เค้าไม่กล้าคุยกะเรา หุหุ (อันนี้รู้ทีหลัง จากคนกลาง..) มาได้คุยกันทีหลังก็คือ โทรคุยกันแหละ ว่าเค้าก็ผ่านช่วงชีวิตที่เรียกได้ว่าเลวร้ายพอตัวเลย รู้สึกสงสารเค้านะ แต่ว่า สิ่งที่เค้าทำกะเราและเพื่อนๆก็ไม่น่าให้อภัยหรอก เอาเป็นว่า ตอนนี้ รู้สึกเฉยๆละกัน ไม่ได้โกรธเท่าไหร่แล้วล่ะ จำคำพูดนึงที่พูดกะเค้าไป เราพูดไปว่า "ความรู้สึกของพวกเราน่ะ ไม่ใช่ว่าอยู่ๆ พี่จะโยนมันทิ้งง่ายๆ แล้วก็เหยียบมันซ้ำ แถมไม่พอยังให้ผู้หญิงซึ่งเป็นใครไม่รู้ว่าเหยียบมันจนจมพื้นไปอีก จากนั้นไม่นานพี่ก็ก้มลงเก็บมันขึ้นมา ปัดๆเช็ดๆ แล้ววางไว้ที่เดิมหรอ ความรู้สึกของพวกเราไม่ได้มีค่าแค่นั้นนะ" รู้สึกได้ว่าเค้าเงียบไป คงคิดได้แล้วมั้ง...รึป่าว พูดแรงไปรึป่าวไม่รู้นะ เอาเป็นว่าตอนนี้ไม่โกรธแล้ว แต่ว่ายังเคืองๆอยู่นิดหน่อยแหละ เอาน่า ทุกอย่างต้องผ่านไปสิ โดย: ศรเมฆา ฟ้าแว๊บๆ วันที่: 18 มีนาคม 2548 เวลา:10:51:45 น.
ยิ๊นดีนัก ๆ ตี้มาแอ่วบล็อกของเมี๊ยวเน่อเจ้าสาวเจียงฮาย
งิงิ...ว่าแต่คนไหนอะเจ้า คนตี้เมานอนลุ่มสุดน่ากา 55 โดย: เคียวโกะ...เมี๊ยว!! วันที่: 18 มีนาคม 2548 เวลา:12:58:45 น.
ขอบคุณค่าที่แวะมาเยี่ยมบล็อก
คนไหนก็ลองทายดูไปก่อนละกันเน้อ งุงิ โดย: นกน้อยในไร่แห้ว (นกน้อยในไร่แห้ว ) วันที่: 18 มีนาคม 2548 เวลา:21:55:04 น.
ยินดีต้อนรับทุกท่านค่ะ
คุณ Lon3r งานนี้ ไม่เกี่ยวนะคะ ท่านอยากไปไหน ไม่เกี่ยวกะฉานนน หุหุ โดย: นกน้อยในไร่แห้ว วันที่: 19 มีนาคม 2548 เวลา:14:42:44 น.
BB นี่คืออะไรหรอ
รู้จักแต่ BBC กะ UBC อ่ะ โดย: ศรเมฆา ฟ้าแว๊บๆ วันที่: 21 มีนาคม 2548 เวลา:14:52:08 น.
BB เป็นชื่อย่อของโครงการที่ไปดูงานด้วยกันมาค่ะ ย่อมาจาก Best and Bright หรือว่า Bad and Black ก็ไม่แน่ใจ หุหุ...
จริงๆ ย่อมาจาก The Best and the Brightest ค่ะ โดย: นกน้อยในไร่แห้ว วันที่: 23 มีนาคม 2548 เวลา:8:06:23 น.
โดย: what for ^.~ วันที่: 24 มีนาคม 2548 เวลา:1:12:12 น.
คุณ คนสวย (ทำใจได้) อยากร้องคาราโอเกะด้วยแหละค่ะ ตอนนี้ก็นั่งแหกปากร้องเพลงคนเดียวลั่นบ้าน จนแม่บ่นแล้วละค่ะ
คุณ ศรฯ ขา บล็อกนู๋จาโดนปิดรึป่าวเนี่ย แต่ว่ารูปโดนใจทุกวันเลยค่ะ คุณ what for ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันค่ะ โดย: นกน้อยใจเหงา (นกน้อยในไร่แห้ว ) วันที่: 25 มีนาคม 2548 เวลา:10:17:59 น.
เอิ้วๆๆ มีรูป ลิง ด้วย....
โดย: necatarjk@@@@ IP: 202.183.186.35 วันที่: 1 มิถุนายน 2548 เวลา:14:45:21 น.
|
บทความทั้งหมด
|