สวัสดีละอองเวลา

เช้านี้เป็นเช้าวันเสาร์ที่อากาศดีนะ
ตื่นมาเปิดผ้าม่าน เปิดหน้าต่าง รับลมตอนเช้าตรู่
ทำให้ร่างกายสดชื่นดีเหมือนกันนะ
แม้ว่าจะผ่านอาการ ตื่นกลางดึก และ หลับไม่ลง
แต่เราก็ยังคงรับรู้ถึงความสวยงามของท้องฟ้าและอากาศได้
เราเป็นเหมือนกันใช่ไหม ^^


การให้กำลังใจตัวเองและมองโลกอย่าง 'ปลงให้ลง'
เปรียบเทียบให้น้อยลง มองตัวเองด้วยรู้คุณค่า
และเชื่อมั่นเถอะว่า การทำสิ่งดีดีและรู้หน้าที่ ทำอย่างจริงจัง
แม้ว่ามันจะไม่ได้ส่งผลที่ตามมาในรูปของผลตอบแทนเป็นรูปธรรม
แต่มันไม่ได้หายไปไหน

มันอยู่ในตัวเรา

มันอยู่ในจิตใจเรา

และเชื่อเถอะ เราจะไม่เปลี่ยนแปลง เพราะมันเป็นสิ่งที่เราเป็น



คนที่ทำทุกอย่างด้วยความทุ่มเท จริงใจในสิ่งที่ทำ
ต่อให้เกิดภาวะที่หมดใจแค่ไหน
เราก็จะยังคงทำทุกอย่างอย่างเต็มที่
เพราะนี่คือสิ่งที่หล่อหลอมอยู่ในตัวเรา
อยู่จิตสำนึกเรา
จริงๆนะ เราเชื่อแบบนั้น


เอาล่ะ
หลายอย่างมีผลต่อความรู้สึก
ตัวอักษร
...ภาษา
...น้ำเสียงเหล่านั้น
มีผลต่อความรู้สึก

อากาศมีผลต่อความรู้สึก

สีก็มีผลต่อความรู้สึก

แต่ คำพูดของคนบางคนนั้น ไม่มีผลต่อความรู้สึกของเราอีกต่อไป

เพราะอะไรน่ะเหรอ

เพราะเรารู้ดีว่าอะไร คือสิ่งที่มีค่าพอที่เราจะให้ความรู้สึก



...

ไว้คุยกันใหม่นะ
^^ เราเอง.....

ถึงอย่างไรก็ยินดีที่รู้จัก
เพื่อจะรักและให้ได้ผิดหวัง
ได้รู้เล่ห์ลึกซึ้งซึ่งน่าชัง
และความหลังทั้งหมดคือบทเรียน


หนังสือ : รัก คิดถึง กันไหม?
ผู้แต่ง : วาณิช จรุงกิจอนันต์