โลก ≠ ชั้น โลก ≠ ชั้น แปลกจัง ทำไมเราจะคิดถึงธรรมะก็ตอนที่ใจเราเป็นทุกข์ รู้สึกว่าตัวเองตัดสินใจพลาดเสมอๆ เพราะต้องไปอิงกับคนอื่น ความเป็น Independent ความเป็นตัวของตัวเอง หายไปหมด ประวิงเวลา รอเพื่ออะไรกัน วันแต่ละวันผ่านไปโดยเอาไหล่ตัวเองไปพาดกับคนอื่น ความรักที่มองไม่เห็นการลงเอยกันด้วยดี ความรักที่มองไปในเรื่องของธุรกิจ การใช้ชีวิตบนโลก ดูเหมือนง่าย รักษาศีล ๕ ทุกอย่างน่าจะเข้าที่เข้าทางไปเอง แต่โลกเรามีสิ่งเร้าสิ่งกระตุ้นมากมาย มากเกินกว่าสมองใบเล็กๆ จิตใจน้อยๆ จะนำไปปรับใช้ บางครั้งก็เหนื่อย บางครั้งก็สุข แต่ดูเหมือนจะทุกข์มากกว่า กับการใช้ชีวิตสั้นๆ อยู่กับคนรอบข้างคนหนึ่ง ไม่กล้าพอ ฝ่อ และกลัว ยิ่งนึกก็ยิ่งปวดหัว กับความคิดซับซ้อนที่ซ่อนอยู่ในหัว ตกลงแล้วเราเป็นอะไรกันแน่ เป็นคนไม่เอาโลก หรือเป็นคนที่โลกไม่ต้องการ :)
เราได้มีเวลาคิด...แบบมีสติก็เดินต่อได้แล้วครับ
โดย: เจี๊ยบ (เต่าไซเคิล
 ) วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:0:42:12 น. |
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [