สุดท้ายก็ไม่มีอะไร ชอบความสันโดษ นู๋นี้รักสงบ (เงียบๆ หน่อยดิ) ไม่ต้องชวนเข้าผับเธค ดูคอนเสิร์ต ทอล์คโชว์ฮิ้วฮา ก็บอกว่านู๋งี้รักสงบ โตขึ้นนู๋จะออกบวช เผยแผ่ธรรมะไปทั่วโลก นำความสันติสุขมาสู่มวลชน เพราะนู๋รักสงบ ปากหมา จิก กัด แทะ เล็ม เป็นงานอดิเรก โปรดอย่าถือสา เพราะนู๋ไม่คิดอะไร และรักสงบ (ก็ตอนทำไม่คิด เจือกคิดได้หลังทำ) เฟอร์เฟกต์ชั่นนิสต์เป็นสันดาน แต่ตอนนี้พัฒนาแล้ว ทำงานใน Agency ต้องเจอผู้คน แต่ไม่ชอบปฏิสัมพันธ์ (อย่ามายุ่มย่าม) ก็เพราะหน้าที่ และรักสงบ อ่านหนังสือธรรมะ ปฏิบัติ ภาวนา เป็นนิจสิน แต่กิเลสคงหนา แม่มขูดไม่หมดซ้ากที ก็จะปฏิบัติไปเรื่อย ใครจะทำไม จนกว่านู๋จะโตพออกบวช และนู๋รักสงบ หน้าตาขัดกับบุคลิก เพราะฉะนั้นอย่ามองหน้า (เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน) มองเข้ามาที่ใจนี่ ตรงๆ แฟร์ๆ (แปลว่าอะไร?) และเป็นกลาง ชอบเขียน เขียนไปเรื่อยเปื่อย (ไม่ตก) สังเคราะห์ ตกตะกอน มาเป็นเรื่องเป็นราวหลากหลาย ฉะนั้นอ่านแล้วคนชอบวิเคราะห์นิสัยอาจจะมึนงง คงเจอกับหลายอารมณ์ ตามเรื่องราวมันพาไป แต่นู๋มีจุดยืน เพราะนู๋งี้รักสงบ และสันโดษ(เดี่ยว)  ภาพ:ศิลปะแห่งดอกไม้ โดยอำนาจ กลั่นประชา (ปัจจุบันคือ หลวงพ่ออำนาจ โอภาโส ณ สถานปฏิบัติธรรมผาซ่อนแก้ว) . . . . สุดท้ายนิสัยที่มีก็เกิดจากการปรุงแต่ง... เพราะเราไปให้ค่า ให้น้ำหนักกับมัน จิตดั่งเดิมแท้ และเป็นธรรมชาติของมันยังคงอยู่ สุดท้ายมันไม่มี และไม่เป็นอะไร...
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [