เรายังอยู่ในความทรงจำของกันและกัน


ปีนี้ตั้งใจจะไม่อัปบล็อกถี่มากเพื่อให้เวลาพี่เสือได้เข้ามาดูมาอ่าน เราไม่แน่ใจว่าปีที่แล้วพี่เสือได้อ่านได้ดูทุกบล็อกของเราหรือเปล่า คือ เราอยากจะบอกว่าปีที่แล้วเราอัปบล็อกสัพเพเหระมาก บางทีไม่มีอะไร แค่อยากโพสต์ก็โพสต์

ปีนี้ตั้งใจจะอัปบล็อกเป็นเรื่องเป็นราว แต่เป็นเรื่องเป็นราวของเราก็ไม่ใช่เรื่องที่มีสาระอะไรนะ มันก็เป็นบันทึกชีวิตของเรานั่นล่ะ พี่เสือก็อ่านได้หมด

การได้รักกับพี่เสือ เราสบายใจอย่างหนึ่ง คือ เราสามารถเขียนบันทึกถึงความรักครั้งเก่าของเราได้ พี่เสือไม่หึงหรือคิดมากอะไรเลย

เอนทรี่นี้ก็จะกล่าวถึงความรักครั้งเก่าของเราอีกครั้ง เพราะมันมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เราอยากเขียน เนื่องจากเราไปเจออะไรบางอย่างมา


เป็นธรรมดานะที่เมื่อขึ้นปีใหม่ เราก็ต้องกลับไปดู ไปเยือนในที่ที่เคยอยู่ เคยผูกพัน แต่เอาจริง ๆ ไม่ต้องถึงปีใหม่ เราก็เข้าไปดู เราเข้าไปดูทุกวันแหละ ดูห้องกลอนพันทิป ดูว่าวันนี้มีใครมาเขียนอะไรบ้าง

ถ้าพูดกันอย่างไม่อ้อมค้อม เราก็ตั้งใจไปหาเธอ ไปดูเธอ ดูว่าเธอจะมาเขียนอะไรบ้างไหม แต่เธอก็นาน ๆ มาที คือ เราต้องยอมรับอย่างหนึ่งว่าห้องกลอนมันไม่ครึกครื้นเหมือนเมื่อก่อน คนเดิม ๆ ที่เคยอยู่ต่างก็หายไป คนที่ชอบเธอแต่ไม่ยอมรับว่าชอบเธอ เขาก็หาย

ฉันเองก็คิดถึงเขานะ นอกจากฉันจะรอดูเธอมาโพสต์ ฉันยังรอดูเขามาโพสต์ด้วย ผู้หญิงที่เธอเคยคุยก็เป็นเพื่อนฉันคนหนึ่ง

ที่ฉันเขียนบันทึกถึงเธอในวันนี้ เพราะช่วงปีใหม่ ฉันได้เข้าไปดูในหน้าโปรไฟล์ของเธอ และอะไรก็ไม่รู้ทำให้ฉันคลิกเข้าไปดูในหน้ากระทู้โปรดของเธอ ได้เห็นกระทู้ที่เธอบันทึกเอาไว้ ฉันคลิกเข้าไปอ่าน และก็ได้เห็นว่าฉันได้ตอบกระทู้นั้น ข้อความที่ฉันตอบ เหมือนฉันยังมีหวังในความรัก แต่ก็ไม่ได้คาดหวัง

ฉันจำไม่ได้ว่าในใจลึก ๆ ของฉันตอนนั้น ฉันรักเธอขนาดไหน แต่ตอนนั้นเรายังคุยกันอยู่ ก่อนที่ในเวลาต่อมา เธอจะเงียบหายจากฉันไป

เมื่อฉันได้เข้าไปอ่านในกระทู้นั้นอีกครั้ง ฉันรู้สึกว่าตัวฉันเองเป็นผู้ใหญ่เหมือนตัวฉันเป็นในตอนนี้ ฉันรู้สึกว่าตัวเองมีสติที่จะรัก ฉันก็คิดว่าการตอบกระทู้นั้นของฉัน คงทำให้เธอไม่กดดัน ฉันไม่รู้ว่าเธอคิดถึงฉันในตอนนั้นไหม แต่ฉันคิดถึงตัวเองในตอนนั้นมาก ถ้าย้อนเวลาได้ ฉันอยากย้อนไปช่วงเวลานั้น และทำช่วงเวลาต่อจากนั้นให้มันมีสติ เพราะฉันไม่มีสติเลย หลังจากที่เธอบอกเลิก ฉันเคยโวยวายใส่กระทู้ของเธอ ซึ่งแน่นอนกระทู้ดังกล่าวเธอคงไม่นำมาเป็นกระทู้โปรด และบางทีเธออาจจะลบทิ้งไปแล้ว เพราะฉันเองก็จำไม่ได้ว่ามันเป็นกระทู้ไหน

ความเป็นผู้ใหญ่ของฉัน มันหายไปได้ยังไงนะ ถ้าฉันรักษาสติตัวเองให้ดีกว่านี้ เวลานี้ฉันอาจจะยังได้คุยกับเธอส่วนตัวในฐานะเพื่อน

ฉันไม่รู้นะว่าเธอคิดถึงฉันหรือเปล่า เธอถึงเก็บกระทู้นั้นเป็นกระทู้โปรด แต่ฉันคิดว่าเธอต้องอ่านการตอบกระทู้ของทุกคนรวมถึงตัวฉันด้วย ข้อความของฉันต้องผ่านตาของเธอล่ะ

นอกจากกระทู้นั้นก็ยังมีอีกกระทู้ที่เธอเก็บไว้ด้วย มันเป็นกระทู้ที่ฉันกล้าที่จะตอบกระทู้ กล้าที่จะเล่นกับเธออีกครั้งหลังจากที่เราไม่ได้ตอบกระทู้เล่นกันมานาน ฉันคิดว่าเธอคงคิดถึง เพราะในเวลานี้ฉันไม่ได้ตอบกระทู้เธอเลย ฉันเพียงแค่อ่าน กดโหวต กดถูกใจให้

ฉันอยากกลับไปตอบกระทู้เธอ แต่งกลอนแจม แต่ฉันไม่กล้า ความรู้สึกไม่กล้า มันกลับมาอีกครั้ง

ฉันคิดว่าฉันกลัวโดนเธอเมิน นี่เป็นสิ่งเดียวที่ฉันทำใจไม่ค่อยจะได้ ฉันโดนคนอื่นเมิน ฉันไม่แคร์นะ แต่ถ้าเธอเมิน ฉันคงปวดใจ ฉันไม่อยากปวดใจอีกแล้ว ฉันจึงเลือกที่จะไม่ตอบกระทู้เธอ


ที่ฉันเขียนมานี่ ฉันอยากขอบคุณเธอนะที่เธอเก็บกระทู้นั้นเป็นกระทู้โปรด เพราะมันทำให้ฉันได้เห็นตัวเองในอดีตในช่วงเวลาหนึ่งที่เคยรักเธอ และได้เห็นตัวเองในช่วงเวลาที่เหมือนจะทำใจได้และกล้าที่จะตอบกระทู้ของเธอ

ขอบคุณที่นำพาความทรงจำเหล่านั้นกลับมา

ขอบคุณที่ทำให้ฉันรู้ว่าฉันยังอยู่ในความทรงจำของเธอ

สักวันถ้าฉันเข้มแข็งพอ ฉันจะกลับไปตอบกระทู้ของเธออีกครั้งหนึ่งนะ

อย่าหายไปจากห้องกลอนพันทิปนะเธอ เพราะคงไม่ใช่ฉันคนเดียวหรอกที่คิดถึง




Cr. Youtube :: ไม่ลืม - จั๊ก ชวิน 



Create Date : 04 มกราคม 2565
Last Update : 4 มกราคม 2565 22:34:28 น.
Counter : 513 Pageviews.

0 comments
เลี้ยงรุ่น 15/ 04 / 2024 tanjira
(19 เม.ย. 2567 17:52:18 น.)
Day..12 โฮมสเตย์ริมน้ำ
(19 เม.ย. 2567 08:40:36 น.)
»FFF#94« "กินเพลินเกินห้ามใจ" ผัดหมี่เส้นจันท์ nonnoiGiwGiw
(16 เม.ย. 2567 15:00:28 น.)
15/04/67 สมาชิกหมายเลข 4675166
(15 เม.ย. 2567 09:46:52 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณเริงฤดีนะ, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณแมวเซาผู้น่าสงสาร


Kunnamas.BlogGang.com

comicclubs
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [?]

บทความทั้งหมด