บันทึกไว้เตือนใจตัวเอง... อยากจะบันทึกหน้านี้ไว้อ่าน.. เพื่อเตือนใจตัวเอง ว่าครั้งนึง เราเคยมีทัศนคติที่แย่ ๆ แบบนั้นนะ... อยากจะบันทึกไว้ในนี้ เพราะในนี้เราจะไม่ลบทิ้ง อัพใส่ไดร์ทีไรโดนเราลบทิ้งทุกทีเพราะมันเต็มบ่อย ๆ มีช่วง ๆ นึงก่อนหน้านี้ไม่นาน เป็นช่วงที่ชีิวิตไม่ค่อยมีความสุขเอาซะเลย มันร้อนรนไปหมดจนแทบจะอยู่ไม่ได้ เดือดเนื้อร้อนใจไปหมดกับความเป็นคน ของคนรอบ ๆ ข้าง... ความเป็นคนในที่นี้ที่เราจะกล่าวถึงก็คือ คนปกติที่มี รัก โลภ โกรธ หลง เกลียด หรืออะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มันหยุมหยิม ๆ เราก็เอากลับมาเป็นอารมณ์หงุดหงิด หรือแค้นเคืองอยู่ได้เสมอ ๆ เป็นช่วงชีวิตที่ทรมานมากกกกกกกกกกกกก ซึ่งแต่ก่อนเราไม่เคยเป็นแบบนั้นเลย เราเป็นคนมองโลกในแง่ดีมากกก ๆ คือเป็นคนที่อะไร ๆ ก็ดีไปหมด มีความสุขได้กับเรื่องง่าย ๆ รอบ ๆ ตัว..... แค่ได้กินอะไรอร่อย ๆ ก็มีความสุข... คุยกับเพื่อนก็มีความสุข... หรือแค่เห็นหมาเดินมาก็มีความสุขแล้ว...  คงสงสัยกันแล้วใช่ไหมว่าเราเป็นอย่างนั้นได้เพราะอะไร... อืม... ก็เป็นเพราะตัวเราเองนั่นแหละ (อันนี้พูดตรง ๆ ไม่อยากโทษใคร) บางที.. กับการที่คลุกคลีกับใครคนนึงมาก ๆ ใจมันก็เอนเอียงไปมาก ๆ จนทำให้ลืมความเป็นตัวเองไป.... บางครั้งนึกแล้วก็เสียใจที่เราเคยทำตัวไม่น่ารักแบบนั้นออกไป แต่นึกอีกทีก็ยังดีใจที่เราเองยังรู้ตัวแล้วกลับมาเป็นตัวเราเองแบบนี้ได้อีก เราไม่อยากมีชีวิตจมอยู่กับความเกลียดชัง หรือความเครียดแค้น.. คือมันไม่มีอะไรที่ดี 100% หรือ เลว 100% หรอก แม้แต่ตัวเราเองถูกไหม ขอเพียงแค่เราเรียนรู้จากสิ่งเหล่านั้น และไม่ทำให้ใครเดือดร้อนก็พอแล้ว... เราชอบดูพวกสารคดี หรือรายการที่เกี่ยวกับชีวิต ๆ เหมือน คนฅ้นคน ไรเงี๊ยะ วันก่อนก็ดูรายการไรไม่รู้ ลืมไปแหร่ะ เค้าสัมภาษณ์คุณลุงคนหนึ่งที่เป็นคุณลุงขายผลไม้ถุง ๆ งี้อะ มีคำนึงที่โดนใจเรามาก ๆ เลย ก็คือ คุณลุงแกเล่าว่าลูกชายแกมาถามแกว่า "พ่อ.. คนเราเกิดมาทำไม.." คุณลุงแกตอบว่า... "คนเราเิกิดมาเพื่อทำความดี..." แค่นี้แหละ สั้น ๆ แต่ได้ใจเรามาก แล้วมันก็ตรงใจกับใจของเรามาก ๆ เลย วันนี้เราอาจจะมีโอกาสที่จะช่วยคน หรือสิ่งมีชีวิตรอบ ๆ ตัวได้ไม่มาก แต่เราก็จะทำเท่าที่เราทำได้.. แล้วสักวันที่เรามีโอกาสมากกว่านี้ เราจะทำให้มากกว่านี้แน่นอน.... 
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [