เรื่องของลุงยาม , การคิดบวก ช่วงนี้มีอะไรให้ต้องคิดเยอะมากเลย โปรเจ็คในหัวมานาน แต่มันพลุ่งพล่านเป็นพิเศษเลยในช่วงนี้ เปรียบเหมือนภูเขาไฟที่กำลังจะระเบิด 5555555 น่ากลัวไหม 555555  มีเรื่องให้ต้องคิด ต้องเตรียมอะไรเยอะแยะไปหมด การได้อยู่คนเดียว นิ่ง ๆ ความคิดอะไรดี ๆ มันก็เกิดขึ้นช่วงนี้แหละ ขนาดโทรศัพท์แฟนยังไม่ค่อยจะรับเลย แฮ่ะ ๆ อ่านไดร์เก่า ๆ ย้อนไป มองดูตัวเอง ณ ตอนนั้น ซึ่งก็ผ่านมาไม่นานเท่าไหร่ อ่านเจอร์นอลใน hi5 อืม... จากการเขียนแล้ว รู้สึกว่าลักษณะการเขียนเปลี่ยนไปเยอะเลย เหมือนนิ่งขึ้น ไม่บ๊องเหมือนเก่า อันเก่า ๆ จะไร้สาระกว่านี้มากกกกกกกก 5555555 รัว รั่วววว ร้อนแรงงงงง กว่านี้เย๊อะ 555555555 แต่ยังไงก็ขอบคุณตัวเองเสมอ ๆ ที่เราเป็นคนมองโลกในแง่ดี แม้บางครั้งจะนอยด์ ไปบ้าง แรงไปบ้างเนื่องจากนิสัยส่วนตัวที่เป็นคนคิดเร็ว ตัดสินใจเร็ว มั่นใจมาก ๆ ซึ่งบางครั้งมันก็เป็นการตัดสินใจที่ผิดบ้าง ถูกบ้าง แต่ทุกครั้งที่พลาด ไม่เคยซ้ำเติมตัวเอง (นาน ๆ) 555 เสียใจแปร๊บ ๆ แล้วก็คิดบวกเปลี่ยนสถานการณ์ได้ไว ถ้าเราสามารถให้อภัยตัวเองได้ เราก็จะสามารถให้อภัยผู้อื่นได้เช่นกัน มันทำให้จิตใจเราดี ไม่ต้องยึดติดหรือกำความทุกข์นั้นไว้ นึกออกไหม เห็นบางคนที่ผูกใจเจ็บกับสิ่ง ๆ หนึ่งอยู่ เป็นเดือน เป็นปีที่ทนทุกข์ทรมานออกจากบ่วงที่ตัวเองสร้างไว้ไม่ได้ ถ้าเรารู้จักให้อภัยทั้งตัวเองและผู้อื่นได้ชีิวิตก็จะเป็นสุขขึ้น ยิ่งในสังคมทุก ๆ วันนี้นะ มันจะมีเรื่องมาให้เราหัวเสียได้ทุกวันสิน่า... ยิ่งถ้าเราไม่ยอมปล่อยวางนะ คงคิดมากจนหัวแตกแน่ ๆ เลย 5555 เขียนไว้เตือนใจให้ตัวเองอ่าน เด๋วจะเอาไปลง FB เพราะว่าไดร์นี้เขียน ๆ ลบ ๆ เวลาที่พื้นที่เต็ม.. * มีคุณลุงคนนึง เป็นยามที่คอนโดเรา แกน่าสงสารอ่ะ แก่กว่าพ่อเราอีก พ่อเราอายุห้าสิบกว่า ๆ แกน่าจะเกือบ ๆ หกสิบ เห็นแล้วสงสารอะ แก่มากแล้ว ยังต้องทำงาน เป็นยามกะดึก ถ้าช่วงมีเงินก็จะให้เงินค่าขนมแกเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ถ้าช่วงไหนเราจนก็จะเปลี่ยนเป็นของกินเล็ก ๆ น้อย ๆ เราชอบกินน้ำเต้าหู้ ก็จะซื้อมาเผื่อแก มีวันนึงเราเดินอยู่ปากซอย เห็นแกกำลังจะเดินเข้าซอย แล้วซอยมันลึกอะ น่าจะสองกิโลได้ แกเดินสวนไป.... เราเครียดมากกกก สงสารแก คิดเลยไปว่า นี่แกเดินเข้าซอยทุกวันป่าววะ เดินๆ ไปซื้อเต้าฮวยนมสด ขับรถกลับมาคอนโด เจอแกนั่งกินข้าวอยู่ แกกินในถุงก๊อบแก๊บอ่ะ นึกออกม่ะ จานก็ไม่มี ช้่อนก็ไม่มี ใช้มือกิน โอ๊ยยยยยย น้ำตาแทบไหล เลยเดินเข้าไปเอาเต้าฮวยไปให้ บอก "ลุงๆจ๋า เผื่อดึก ๆ หิวน๊ะ" แล้วเดินออกมา * แล้วก็เลยเล่าให้พี่แสนดีฟัง พี่แสนดีกลับขำ แล้วบอกว่า "แล้วทำไมลุงไม่ยอมเตรียมจาน ช้อนส้อมมาน๊ออออออออออ" เอออ คิดอีกแบบ แบบว่าขำ ๆ มันก็ได้อีกแง่นึงเหมือนกันนะ * ก็ช่วยได้เท่าที่ช่วยได้ * "น้ำที่รสชาติอร่อยที่สุดก็คือน้ำใจค่ะ..." * ^ * ^ * ^ * คิดเองนะ เจ๋งไหม 555555555555 (เริ่มรู้สึกอายนิด ๆ แหร่ะ ^^" ) * อัพยาวมากกกก เจ้านายไม่อยู่ค่ะ ว่างงาน 5555555 เริ่มบ๊องแหร่ะ ฮิๆ
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [