ทำไมต้อง...เล่าสู่กันฟัง
เผลอแป๊บเดียวผมตั้งกระทู้เล่าสู่กันฟังในห้องศาลาประชาคม มาประมาณ 2ปีแล้ว รวมๆก็น่าจะหลายสิบเรื่องอยู่ เรื่องที่เล่าก็เป็นเรื่องราวรายรอบตัว เป็นเรื่องธรรมดาๆของคนทั่วๆไปที่เกิดขึ้นได้ทุกวัน เพียงแต่เอามาถ่ายทอดในมุมมองของตัวเอง และมักเลือกหยิบในแง่มุมด้านบวกมาเล่าสู่กันฟัง และอาจเป็นเพราะงานที่ผมทำค่อนข้างอิสระ ก็เลยทำให้มีเวลาให้กับตัวเองเยอะพอสมควร เมื่อมีโอกาสได้พบปะผู้คน พูดคุยกับคนนั้นคนนี้ ก็เลยสามารถเก็บเกี่ยวรายละเอียดต่างๆ แล้วเลือกที่จะนำมาเล่าเรื่องต่างๆในแง่มุมดีๆได้อยู่เสมอ
หากถามว่าทำไมถึงอยากเล่า จะเล่าอะไรนักหนา เรื่องธรรมดาทำไมบรรยายซะเว่อร์เชียว ก็ต้องตอบว่า ที่อยากเล่าก็เพราะอยากเล่า แน่นอนล่ะกระทู้ผมก็ย่อมมีทั้งคนชอบและไม่ชอบ มีทั้งคนสนใจและไม่สนใจ แต่การที่ได้กิฟท์เดือนละหลายร้อย ได้ขึ้นกระทู้แนะนำบ่อยๆ และมีหลังไมค์มาปรึกษาอยู่เรื่อยๆ มันก็แสดงว่าสิ่งที่เราเล่า ยังมีคนฟัง ยังมีคนที่ได้อะไรจากมันบ้างล่ะ แม้จะเป็นเพียงสิ่งเล็กน้อยก็ตาม
ผมเชื่อเสมอว่าการมองโลกในแง่ดี การใส่ใจในตัวเองและเรื่องราวรายรอบตัวมากขึ้น รวมทั้งการเรียนรู้จากความผิดพลาดของตัวเองและผู้อื่น
มันทำให้เราได้เข้าใจชีวิตมากขึ้น เข้มแข็งขึ้น ใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุขมากยิ่งขึ้น และผมก็มั่นใจว่า แม้วันนี้เราจะไปไม่ถึงฝัน และแม้วันนี้เราจะไม่มีคนนั้นอยู่ในฝันแล้วก็ตาม
แต่ถ้าเรายังมีความหวังและกำลังใจ พลังนั้นก็พร้อมจะขับเคลื่อนชีวิต ให้ก้าวเดินต่อไปได้อีกครั้ง ..... อีกครั้ง และอีกครั้งเสมอ
แวะมาเยี่ยมค่ะ พร้อมกับ HBD ย้อนหลัง นะคะ
โดย: ก๊อบแก๊บ องค์หญิงน้อย
 วันที่: 21 ตุลาคม 2555 เวลา:21:25:52 น.อ
โดย: ดด IP: 180.180.167.179 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:22:21:18 น.
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [