เจ้าไม่มีศาล วันหนึ่ง . . . แม่บอกปอมว่า แม่อยากฟังเพลงชุดจุฬาตรีคูณของวงสุนทราภรณ์ . . . ปอมก็เลยโหลดจาก youtube ลง mp3 ให้แม่ฟังเล่นๆ . . . เพลงชุดจุฬาตรีคูณ ประกอบด้วยเพลง 5 เพลง คือ - จุฬาตรีคูณ - เจ้าไม่มีศาล - อ้อมกอดพี่ - ใต้ร่มมะลุลี - ปองใจรัก ในบรรดาเพลงข้างต้น ปอมสะดุด วรรคแรก ของเพลง เจ้าไม่มีศาล . . . ปอมว่า คนแต่ง แสดงความหยิ่งทนงอย่างมาก . . .ขึ้นต้นเพลงได้อลังการดีแท้ (ให้ความรู้สึกคล้ายๆเพลงพี่เบิร์ด ที่ขึ้นว่า " เกิดมาชาตินี้ด้วยศักดิ์ศรีอันยิ่งใหญ่ ") ปอมก็สงสัยว่า . . . เมื่อไอศูรย์ราชามีแล้วจะมาเร่ร่อนทำไม ปอมถามแม่ แม่ว่า เป็นเจ้าชายแปลงตัวหาเจ้าหญิง . . . แม่ยังเล่าต่อด้วยว่า เพลงทั้งห้าเพลง เขียนจากนิยายเรื่อง จุฬาตรีคูณ พอเป็นละครเวที วงสุนทราภรณ์จึงทำเพลงประกอบ โดยจับตอนสำคัญๆ มาเขียนเป็นเพลงให้ตัวละครร้อง . . . ตอนปอมจะเขียน blog คราวนี้ปอมเลยไปหาในวิกิพีเดียว่า ที่มาของเรื่องจุฬาตรีคูณเป็นอย่างไร นวนิยายเรื่อง จุฬาตรีคูณ ผู้ประพันธ์ ฉัตรชัย วิเศษสุวรรณภูมิ หรือที่รู้จักกันในนาม " พนมเทียน " ประพันธ์เสร็จในปี พ.ศ. 2491 แต่ไม่ได้รับการตีพิมพ์เนื่องจากสำนักพิมพ์ปฏิเสธ ซึ่งต่อมาวงดนตรีสุนทราภรณ์นำมาทำเป็นละครประกอบเพลง โดยมีครูเอื้อ สุนทรสนาน และครูแก้ว อัจฉริยะกุล ประพันธ์เพลงประกอบ จนทำให้ได้ตีพิมพ์และได้รับความนิยมมากมาจนถึงปัจจุบัน เรื่องย่อ ดารารายพิลาส ธิดากษัตริย์แคว้นกาสี มีเมืองหลวงคือกรุงพาราณสี ผู้เกลียดและกลัวความงามของตัวเอง เพราะเชื่อว่าพระมารดา ดาราราย ถูกสังเวยเพราะความงาม เพราะหนีตามชายคนรักหลังจากที่นางได้ให้ประสูติ ดารารายพิลาส ให้กับกษัตริย์กรุงพาราณสี ชาวเมืองพาราณสีจึงมีมติให้นางนำไปถ่วงน้ำที่จุฬาตรีคูณ อริยวรรต จอมกษัตริย์แห่งมคธ ต้องการรวมแผ่นดินชมพูทวีปให้เป็นหนึ่ง จนเมื่อยกทัพมาหยุดยั้งตรงริมฝั่งแม่น้ำคงคา เพื่อข้ามไปยังกรุงพาราณสี ราตรีนั้น อริยวรรต ได้นิมิตเห็นนางงามผู้หนึ่งสะอื้นไห้ด้วยชิงชังในความงามของนางเอง ด้วยความรุ่มร้อนอยากค้นหานางในฝันและต้องการรู้ว่าทำไมนางจึงต้องการเช่น นั้น จึงเลิกทัพแล้วชักชวน ขัตติยะราเชนทร์ พระอนุชา ข้ามฝั่งนทีเพื่อตามหานางในฝัน อริยวรรต ตั้งพระทัยมั่นที่จะตามหานางในฝันให้ได้ ทำให้ ขัตติยะราเชนทร์ จำยอมปลอมเป็น กัญญะ ผู้มีเสียงเสนาะปานนกโกกิลา และ อริยวรรต ทรงปลอมพระองค์เป็นพราหมณ์ วิพาหะ ผู้มีจักษุเพียงข้างเดียว ทั้งสองเข้าไปถึงชานเมืองพาราณสีวันเดียวกับที่เจ้าหญิง ดารารายพิลาส ทรงหมั้นกับ กาฬสิงหะ กษัตริย์แห่งเวสาลีและเสด็จมานมัสการองค์ศิวะเทพที่เทวาลัย สองสหายเมื่อทราบความก็รีบหลบเข้าข้างทางซอกซอนหาทางเข้าเทวาลัย เมื่อ เทวตี นางแม่มดผู้ดูแลวิหารอัญเชิญเสด็จเจ้าหญิงเข้าสู่เทวาลัยใต้เงื้อมผา มีแต่เหล่าพี่เลี้ยงนางกำนัลตามเสด็จเข้าไป ทันใดนั้นเกิดแผ่นดินไหวหินถล่มลงมาทับนางแม่มดและเหล่านางกำนัลตายสิ้น ส่วนเจ้าหญิงนั้น วิพาหะ เข้าไปช่วยพาออกมาจากที่ทรงยืนนิ่งเพราะต้องมนต์อยู่ได้ทัน ทำให้ทรงรอดชีวิตมาเพียงผู้เดียว จากการช่วยชีวิตของเจ้าหญิง ดารารายพิลาส ทำให้สองสหายได้เข้าไปอยู่ในพระราชวังตามคำเชิญของพระเจ้ากรุงพาราณสี พราหณ์ วิพาหะ แฝงตัวเข้าไปพบเจ้าหญิงที่จุฬาตรีคูณซึ่งอยู่ติดกับอุทยานด้านหลังของปราสาทที่บรรทมของนางและแสดงรูปโฉมแท้จริง แต่ไม่ได้บอกว่าที่แท้ตนเป็นใคร ในที่สุดทั้งคู่ผูกรักสมัครใคร่ อริยวรรต ได้ทราบว่าที่แท้ชนนีของ ดารารายพิลาส ก็ถูกบังคับให้กระโจนลงสูวังน้ำวนเบื้องล่างที่สถานจุฬาตรีคูณ การแฝงตัวของ อริยรรต ไม่อาจรอดพ้นหูตาของฝ่ายกาสีจึงโดยจับไปขังคุก ดารารายพิลาส แอบเข้าไปปล่อยให้ อริวรรต เป็นอิสระแต่ขอคำมั่นว่าจะไม่บุกแคว้นตนแต่ถูกปฏิเสธ ทำให้นางตัดสินใจตะโกนเรียกทหาร ก่อนที่ อริยวรรต จะเพลี่ยงพล้ำ ขัตติยะราเชนทร์ นำทหารมาช่วยทำให้หนีออกไปได้ และ อริยวรรต ก็พา ดารารายพิลาส ขึ้นม้าหนีออกไปด้วยแต่ ขัตติยะราเชนทร์ เสียท่าโดนจับไว้แทน ทางพาราณสีเสนอให้แลกเปลี่ยนเชลย คราแรก อริยวรรต ไม่ยอมเพราะไม่ต้องการเสียนางไปแต่จะบุกกาสีแทน ดารารายพิลาส ไม่ยอมเป็นคนบาปของแคว้นและตัดใจกล่าวตัดขาดกับ อริยวรรต เพื่อให้ทรงยินยอมแลกเปลี่ยนเชลย คล้อยหลังนางไปไม่นาน ขัตติยะราเชนทร์ ก็หนีกลับมาได้แต่ไม่ทันยับยั้งการแลกเปลี่ยน อริยวรรต เสียพระทัยที่ถูกนางตัดรอนทำให้ไม่มีพระสติทรงตัดสินพระทัยอภิเษกกับพระคู่หมั้นโดยให้พระอนุชาไปรับเจ้าหญิง อาภัสรา มาจากมคธมาจัดพิธีอุปภิเษกกลางป่าโดยไม่ฟังคำทัดทานของใครว่าผิดโบราณราชประเพณีและเป็นลางวิบัติ หลังงานพิธีเจ้าหญิง ดารารายพิลาส ทรงหนีจากงานอภิเษกของตนเองมาได้ แต่กลับพบว่า อริยวรรต มีราชินีแห่งมคธไปแล้ว เจ้าหญิงทรงเสียพระทัยยิ่งนักวิ่งออกไปราวกับวิกลจริต เมื่อรู้ว่าตนได้กลายเป็นผู้ทรยศต่อความรักของเจ้าหญิงอันเป็นที่รัก อริยวรรต ทรงคลุ้มคลั่ง ยืนกรานยกทัพบุกแคว้นพาราณสีเพื่อติดตามความรัก แม้จะเสี่ยงทายต่อแม่น้ำคงคาว่าการไปครานี้คงไม่รอดชีวิตกลับมา แม้พระอนุชาจะทรงทัดทานเพียงไรก็ไม่ฟังกลับยกบัลลังก์แคว้นมคธให้ครอง ส่วนพระองค์เองบุกเข้าแคว้นพาราณสี เมื่อ ขัตติยะราเชนทร์ และราชินีแห่งมคธยกทัพตามไปช่วยก็ไม่ทันเสียแล้ว อริยวรรต ได้ทรงต้องอาวุธสวรรคต และเมื่อถามหาเจ้าหญิง ดารารายพิลาส จากเหล่านางกำนัล ก็ได้ทรงทราบว่านางถูก กาฬสิงหะ และราษฎรทั้งอาณาจักรบังคับสู่สถานจุฬาตรีคูณ เช่นเสด็จแม่ของนาง เกร็ดเพิ่มเติม อริยวรรตผู้ทรยศของข้าฯ เอ๋ย ท่านได้มาแล้ว ยังสถานแห่งความรักนี้ มาเถิด จงมาดื่มความพิสวาส*กับข้าฯ ณ ที่นี้ ด้วยรักนั้นได้ให้อภัยหมดสิ้นแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง บรรยายโวหาร ของ นิยายรักอมตะ ผลงานของ พนมเทียน ในวัยเยาว์ ก่อนที่เขาจะมาประสบความสำเร็จ กับนิยายแนวผจญภัย อย่าง เพชรพระอุมา * ปอมเข้าใจว่าเป็นการสะกดแบบเดิมในสมัยที่นิยมไทย ไม่ใช้ ษ ศ แต่จะใช้ ส ทั้งหมดค่ะ  ภาพของ พนมเทียน ในวัยหนุ่ม มีเกร็ดเล่า เกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้ ว่า พนมเทียน เขียน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 2 เมื่อมีอายุเพียง 17 ปี จากความประทับใจในเรื่อง กามนิต-วาสิฐี มีช่วงหนึ่งของเรื่อง ที่กล่าวถึงแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเกิดจากการบรรจบของแม่น้ำคงคา กับ แม่น้ำ ยมุนา และในเวลากลางคืน ณ ตำแหน่งนี้ จะมีทางช้างเผือกมาบรรจบกัน จึงเรียก จุดที่แม่น้ำ 3 สาย จากพิภพ 2 สาย และ สวรรค์ 1 สายมาบรรจบกันนี้ ว่า " จุฬาตรีคูณ " แม่น้ำคงคาและแม่น้ำยมุนา มีจุดบรรจบพบกันจริง ที่เมืองพาราณสี แห่งแว่นแคว้นกาสี ตามความเชื่อของชาวฮินดู ได้มีพิธีกวนน้ำอมฤตอันเป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์นับวันนับคืนจนกระทั่งแล้วเสร็จ องค์พระนารายน์ทรงอุ้มเอา หม้อน้ำ หรือ กุมภะ นี้เพื่อนำไปถวายต่อสมเด็จพระพุทธองค์ ระหว่างการเดินทาง ปรากฏน้ำในหม้อซึ่งคงมีน้ำอมฤตอยู่เต็มกระฉอกออกมาจากหม้อแล้วหยดน้ำที่กระฉอกมานั้นหล่นลงมาตรงที่เรียกกันว่า สังคัม หรือ จุฬาตรีคูณ ยังมีตาน้ำของแม่น้ำสุรัสวดี โผล่ผุดขึ้นมาผสมร่วมเข้าด้วย รวมเป็นสามสายแม่น้ำเหมือนกัน แต่คนยุคใหม่ไม่รู้จักคงคาสวรรค์ หรือทางช้างเผือกที่เป็นสายอยู่บนห้วงท้องฟ้าเสียแล้ว น้ำอมฤตนี้ถือกันว่า มีความศักดิ์สิทธิ์อย่างยิ่ง ถ้าใครได้อาบน้ำตรงส่วนนั้นแล้วคิดอะไรก็จะสมปรารถนาหาใช่เป็นการล้างบาปไม่ ผู้คนทั้งหลายที่อยู่ไกลออกไปจากเส้นทางของแม่น้ำคงคาจะพากันเดินทางมา เพื่อให้ได้อาบ ได้กินก็ถือว่าเป็นมงคลสูงสุดของชีวิตแล้ว เมื่อเขาจบ ม.6 เขาจึงเริ่มเขียนเรื่องจุฬาตรีคูณ แล้วส่งเสนอสำนักพิมพ์ต่างๆ แต่ไม่มีสำนักพิมพ์ไหนยอมพิมพ์ เนื่องจากเขายังไม่มีชื่อเสียง จนกระทั่ง ปลายปี 2491คณะแก้วฟ้า (ละครวิทยุ ) สนใจในเรื่องนี้ จึงนำมาเล่นเป็นละครวิทยุ แล้ว แต่งเพลง ให้กับละครเรื่องนี้ 5 เพลง โดย บรมครูเพลงสองท่าน คือทำนองนั้น ครูเอื้อ สุนทรสนาน และเนื้อร้องเป็นของ ครูแก้ว อัจฉริยะกุล ซึ่งถอดไปจากข้อความเนื้อหาในเรื่องจุฬาตรีคูณนั่นเอง ขอบคุณ ข้อมูลจาก ฺBlog OK Nation ประจำวันที่ วันที่ อาทิตย์ สิงหาคม 2550 KA-POM's note เพลงเจ้าไม่มีศาล ขัตติยะราเชนทร์ ร้อง ตอนต้องปลอมตัวเข้าแคว้นกาสี พร้อมกับพี่ชายที่ต้องการไปหาไปหานางในฝัน เดาว่าอารมณ์ตอนนั้นคงเซ็งฝุดๆ ว่าตรูข้าทำไมต้องมาลำบากกับเรื่องไร้สาระอย่างนี้ด้วยฟระ . . . ปอมว่าเอาเข้าจริงๆแล้ว ขัตติยะราเชนทร์ น่าจะเป็นพระเอกมากว่า อริยวรรต ผู้เป็นพี่ชาย ที่ไม่ค่อยจะมีเหตุผล เอาอารมณ์เป็นใหญ่ รักแรง โกรธแรง . . . พลอยทำให้น้องชาย และ คนรอบข้างซวยไปด้วย . . . นางเอกของเรื่องก็พอกัน . . . ที่กลัวๆ ว่าจะโดนถ่วงน้ำเลยโดนเข้าจริงๆ ความจริงแล้ว . . ที่โดนถ่วงน้ำ ไม่ใช่เพราะความงาม . . . แต่เพราะสังคมยุคนั้น โดยเฉพาะอินเดียที่ผู้ชายเป็นใหญ่ . . . ขนาดผู้ชายตาย ภรรยายังต้องโดดกองไฟตายตาม นับประสาอะไร กับการที่ผู้หญิงที่มีสามี หรือมีคู่หมั่นแล้ว หนีไปกับชายอื่น จะไม่โดนถ่วงน้ำ . . . แม้อังกฤษ จะพยายามยกเลิกประเพณีแปลกๆ แต่เชื่อว่า ในประเทศอินเดียในปัจจุบันยังมีการแอบๆ ทำกัน . . . หรือแม้แต่การทรมานผู้หญิงที่ยังจ่ายค่าสินสอดให้ฝ่ายชายยังไม่ครบ เรื่องวรรณะก็เช่นกัน . . . คนไม่ใช่หมา ไม่ใช่ม้า. . . ที่จะดีเพราะสายพันธุ์ดี . . . ต้องมี pet degree รับรองสายเลือด คนที่มาจากวรรณะจัณฑาล อย่าง ดร.เอ็มเบดการ์ (Dr.B.R.Ambedkar) ก็สามารถเป็นมหาบุรุษได้ . . . หากได้รับโอกาสที่ดี อ้าว . . . จาก เพลง เจ้าไม่มีศาล ปอมพาออกทะเลเลย . . . ขอโทษทีนะคะ มีเนื้อเพลงมาฝากทุกท่านด้วยค่ะ  เพลง เจ้าไม่มีศาล โอ้เกิดมา ไอศูรย์ราชาของข้าก็มี แคว้นใดข้าไปทั่วในปฐพี ข้าถือเป็นที่ครองนาน ประเวศน์เขตแดน ซอกซอน เที่ยวเร่สัญจร หาดวงสมรนงคราญ จากจรที่กิน ถิ่นฐาน เจ้าไม่มีศาลขอทานเขากินสิ้นคน ปรารถนา พบดวงดาราเบื้องบน ถึงต้องทุเรศอับจน ทุกข์ใจจำทนกัดฟัน ข้าปองโฉมงามรูปทองน้องเอย ขอเพียงชื่นชมชิดเชย ดังที่เคยคิดมั่น ทั้งดวงใจ พี่จะให้ไอศูรย์ร่วมกัน ร่วมยศราชันย์ ร่วมขวัญข้าเอย * ต้นฉบับขับร้องโดย คุณ วินัย จุลละบุษปะ แต่ปอมว่าระบบเสียงไม่ค่อยดี เลยเลือกฉบับที่ขับร้องโดยคุณสุเทพ วงศ์กำแหง มาให้ฟังกันค่ะ ภาพจาก internet |
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 27 คน [
เป็นที่อาบน้ำศักดิ์สิทธิ์แบบที่ว่าเหมือนกัน แต่จำไม่ค่อย
ได้แล้ว เพลงชุดนี้ก็ชอบมากนะครับ ทั้งอ่อนหวาน
โรแมนติคและเศร้า
ขอบคุณโหวต ขนม และนิทานสนุกๆนี่ด้วยครับ
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
phunsud Food Blog ดู Blog
mambymam Home & Garden Blog ดู Blog
Opey Dharma Blog ดู Blog
พรไม้หอม Health Blog ดู Blog
กาปอมซ่า Music Blog ดู Blog