ข้าพเจ้า...สถาปนิก...กรรมกร... ข้าพเจ้า... ข้าพเจ้าเกิดมาในครอบครัวคนจีน ในจำนวนพี่น้องจำนวน5คน ข้าพเจ้าเป็นคนกลาง จบการศึกษาระดับปริญญาตรีจากสถาบันมีชื่อ(มั๊ง)แห่งหนึ่งด้าน สถาปัตยกรรม ครอบครัวของข้าพเจ้าปลูกฝังมาว่า การเรียนเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต เรียนมากๆจะเอาตัวเองรอดได้(จิงหรอ)  ข้าพเจ้ามีหน้าที่เรียนเท่านั้นในช่วงที่กำลังศึกษา เรียนๆๆๆๆๆ และก็เรียน สถาปนิก... มันฟังดูดีใช่มั้ยหละ การเรียนสถาปนิกของข้าพเจ้า มันเป็นไปด้วยความต้องการของป่าป๊าข้าพเจ้า และบวกกับความบังเอิญที่ข้าพเจ้าสามารถทำมันได้ดีในระดับหนึ่ง จึงได้รับการส่งเสริมและบังคับกลายยๆๆ  ....ช่วง ปวช.มันช่างโหดร้ายที่สุดในการเรียนสถาปัตย์ของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะต้องตื่นหกโมงครึ่งเพื่อไปเรียนให้ทันตอนเจ็ดโมงครึ่ง กลับมาบ้าน ต้องนั่งทำงาน ถึงตีหนึ่งทุกวันแล้วจึงนอน เพราะถ้านอนก่อนงานก็ไม่เสร็จ  การแข่งขันในช่วง ปวช. ช่างดุเดือดยิ่งนัก แต่ข้าพเจ้าก็ฟาดฟัน แข่งขัน เหยียบคนอื่นจนจบมาได้ด้วยเกรดเฉลี่ย 3.98 เอิ๊กๆๆๆ และได้โควต้าไปต่อในระดับ ปวส.....ช่วง ปวส. เป็นอะไรที่กดดันและอึดอัดมากๆ เด้กบ้านนอกคนนึงไปเรียนในกรุงเทพคนเดียว นั่งรถเมล์นานๆเพื่อที่จะไปเรียน มันช่างโหดร้ายมากๆ ระยะทางเพียงไม่ไกลแต่ทำไมมันถึงได้ช้าขนาดนี้ รถก็แน่นมากๆ แถมต้องระวังจะโดนนักเรียนโรงเรียนอื่นมาทุบหัวอีก กรำจิงๆ แต่ข้าพเจ้าก็ผ่านพ้นมันมาได้ ด้วยเกรดเฉลี่ยที่ดีพอจะได้โควต้าต่อในระดับ ปริญญาตรี (ปล.สิ่งที่ข้าพเจ้าได้จากที่นี่คือมิตรภาพเท่านั้น)....ช่วง ปริญญาตรี ว๊าว แปลกใหม่ได้ เปิดหูเปิดตา อิสระมากๆ ได้เจอเพื่อนใหม่ๆมากมายจากหลายๆที่ ข้าพเจ้ากลับมาสนุกสนานกับการเรียนอีกครั้ง ได้ทำกิจกรรมต่างๆมากมาย ลองถูกลองผิดหลายอย่าง  ช่วงที่ลำบากที่สุดในระดับปริญญาตรีคงเป็นช่วงที่ทำ ปริญญานิพรธ์ ไม่ได้หลับไม่ได้นอนเลย ท้อก็ท้อ แต่..ขอบคุณนะเพื่อนๆที่ให้กำลังใจ ถ้าไม่มีพวกนายเราคงแย่มากๆ...ช่วงจบก่อนเป็นสถาปนิก ทำงานจ้าทำงาน โดนโขกสับสารพัด ทำงานเก้าโมงเช้า เลิก เที่ยงคืนมีที่ไหน วันหยุดก็ต้องไรบงานกับลูกค้า จะบ้าหรอ คนนะไม่ใช่เครื่องจักรร หม่าม้าจึงสงสารบอกว่ากลับมาทำงาน(ก่อสร้าง)ที่บ้านเถอะๆ ยังไงมันก็เป็นของเรา ตอนนั้นข้าพเจ้าเห็นดีเห็นงามด้วยกับคำนั้น ...แต่นั่นแหละคือจุดเริ่มต้นของกรรมกร....  กรรมกร.... แปลกใจอ่ะดิ เป็นสถาปนิกอยู่ดีๆเสร่อไปเปนกรรมกรได้ไง เป็นได้คับมันเป็นไปแล้ว  ผมนี่ไง จบสถาปัตยกรรม แต่ต้องมาคุมงานก่อสร้าง ยังกะกรรมกรแหนะ ตากแดดทั้งวันเลย จากใบหน้าใสปิ๊งกลายเป็น ผดผื่น สิวขึ้นเต็มหน้าเลย รักษาก็ไม่หาย กรำจิงๆ ในหนึ่งเดือน ได้หยุดสองวัน คนงานสามารถขอลาหยุดได้ แต่กรรมกรอย่างผมลาไม่ได้เด้อ  ตำแหน่งยิ่งใหญ่มาพร้อมกับหน้าที่และภาระอันใหญ่หลวง ทำๆๆๆๆๆๆๆ และก็ทำ ...ข้าพเจ้า...สถาปนิก...กรรมกร...  ส่วนผสมอันลงตัว ก่อเกิดเป็นข้าพเจ้า เศร้าบ้าง ทุกข์บ้าง เหนื่อยบ้าง สบายบ้าง น้อยใจบ้าง แต่ยังไงก็ยังดีหละน้าที่ยังมีงานทำ มีเพื่อนที่ดีๆ มีสิ่งๆดีรอบๆตัวเกิดขึ้น แต่สิ่งที่ขาดไปหรอ... ผมกำลังตามหาเสี้ยววงกลมที่ขาดหายไปครับ ใครจะมาเป็นส่วนที่หายไปของผมบ้าง
หุๆ .. ชะตาชีวิตสถาปนิกที่เราเคยใฝ่ฝันมาตั้งแต่ตัวเล็กๆ อิอิ ..
ชอบมากเรยค่ะ ถาปัดๆ ในที่สุดได้เรียนอยู่ปีนึงค่ะ .. ในสถาบันที่ต้องการ .. แต่โชคดี(มั้งคะ) ไหวตัวทันว่าอนาคตคงไม่พ้นทำงานจนเหนื่อยตาย เรยซิ่วซะค่ะ อิอิ ทุกวันนี้ชีวิตรื่นรมย์    สู้ๆนะค้า โดย: สัมปันนี
 วันที่: 25 กรกฎาคม 2549 เวลา:19:38:34 น.จะขันอาสาเป็นส่วนนึงของวงกลมที่หายไปเองจ้า อิอิ
  โดย: โอน (ownni
) วันที่: 25 กรกฎาคม 2549 เวลา:23:17:31 น.เสี้ยวของวงกลมที่ขาดหายไป ไม่ใช่จะเจอกันง่ายๆเด้อ บางเสี้ยวมันขนาดไม่เท่ากัน บางเสี้ยวมันองศาไม่ได้บ้าง แต่บางเสี้ยว มันดันโค้งไม่ได้รูป ไม่สมบูรณ์ ถือว่าใครที่สามารถค้นหาเสี้ยวที่สามารถเข้ากับตัวเองได้โดยพอดี ถือว่าโชคดีมากๆคับ
 โดย: ลิ้มทั่งตง
วันที่: 26 กรกฎาคม 2549 เวลา:9:20:45 น.ดห ท่าทางงานจะโหดนะเนี่ย น่าสงสาร
แต่ยังงัยก็อย่าลืมมาเล่นแบตด้วยกันล่ะคับ โดย: vecchio (vecchio
) วันที่: 26 กรกฎาคม 2549 เวลา:19:17:57 น.ขอให้หาบัวชมพูให้เจอนะครับ(วงกลม) สู้ๆนะครับ น่ารักมากครับ น่าชื่นชม บอกไม่ถูก มันดูเท่โดยที่ไม่ต้องบรรยาย อยากเอาอย่างครับ
โดย: somboonbab IP: 202.151.46.2 วันที่: 26 กรกฎาคม 2549 เวลา:20:29:05 น.
แหม จบสถาบันมีชื่อออกอย่างนั้น ไม่ต้องใส่คำว่า มั๊ง ก็ได้ครับ อิอิ
ดูนายเป็นคนขยันเรียนและตั้งใจทำงานดีนะครับ ขอให้เจอเสี้ยวนั้นของวงกลมโดยเร็วละกันครับ  โดย: เด็กอ้วน (Rovivrus
) วันที่: 26 กรกฎาคม 2549 เวลา:21:43:18 น.Link มาจากชื่อเพื่อนใน blog อื่นอ่ะครับ เห็นชื่อแปลกดี
เลยเข้ามาดู ไม่คิดว่าจะเป็นคนกันเอง พอเข้ามาแล้วถึงรู้ แบบว่าจำรูปหนูบน Keyborad ได้อ่ะครับ โดย: เด็กอ้วน (Rovivrus
) วันที่: 27 กรกฎาคม 2549 เวลา:7:31:34 น.ต่อไปผมคงจะได้เป็นเหมือนพี่แน่เลยครับ
555+ โดย: I'm_arch IP: 203.144.254.182 วันที่: 19 สิงหาคม 2549 เวลา:15:13:19 น.
อยากเป็นสถาปนิกบ้างจัง ...เก่งมากที่เรียนจบและได้ทำงานที่ตนเองฝันขอให้โชคดีน่ะ
โดย: พิชชา IP: 202.129.52.210 วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:14:52:54 น.
รับสมัคร สถาปนิก และอินทีเรีย
1. เพศชาย อายุ 25 ปีขึ้นไป 2. สามารถใช้โปรแกรม Auto CAD ได้ดี 3. วุฒิปริญญาตรีตามสาขา และมีใบประกอบวิชาชีพ 4. สามารถเขียนแบบร่างที่ไซต์งานได้ 5. สามารถถอดแบบถอดวัสดุได้ 6. สามรถใช้โปรแกรม Photo Shop, Microsoft Excel, 3D Studio Max, Sketch Up ได้จะพิจารณาเป็นพิเศษ 7. มีประสบการณ์ 1-3 ปี รับสมัครนักเขียนแบบและประเมินราคา 1. เพศชาย อายุ 23 ปีขึ้นไป 2. สามารถใช้โปรแกรม Auto CAD ได้ดี 3. วุฒิปวช. ปวส. (โยธา หรือ สถาปัติ) 4. สามารถเขียนแบบร่างที่ไซต์งานได้ 5. สามารถถอดแบบถอดวัสดุได้ 6. สามรถใช้โปรแกรม Photo Shop, Microsoft Excel, 3D Studio Max, Sketch Up ได้จะพิจารณาเป็นพิเศษ 7. มีประสบการณ์ 1-3 ปี ****** สนใจสมัครด้วยตนเอง หรือส่งประวัติและรูปถ่ายมาทาง E-Mail****** สำนักงาน เลขที่ 19/83 หมู่บ้านสินสุขโพธิ์แก้ว แขวงคลองจั่น เขตบางกะปิ กทม.10240 ติดต่อ คุณบุษกร 0-2736-9796 E-Mail: info@edbuilding.com โดย: ปริญากร IP: 124.120.15.101 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:15:40:48 น.
เข้ามาอ่านดู เซงว่ะ
เซงไอ้ดฆษณา ข้างบนเนี่ย ที่รับสมัครแต่เพศชายเนี่ย หยิงกตูก้อทำงานได้ว่ะค่ะ แซดดด เลย  โดย: ว่าที่สถาปนิก (archdrea
) วันที่: 25 มกราคม 2551 เวลา:14:50:33 น.สู้ๆ เด้อค่ะ
เป็นกำลังใจให้ สักวันคงเจอ ถ้าเป็นคู่กันแล้วก็ไม่แคล้วกันหรอกค่ะ โดย: ชีวิตต้องสุ้ IP: 125.26.3.186 วันที่: 30 กันยายน 2552 เวลา:8:55:22 น.
เนื้อคู่ ฉันยังไม่เกิดสักที และดูเหมือนยังไม่มีวี่แววจะพบเจอ ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ กว่าฉันนั้นจะได้เจอะเจอกับเธอ คนที่ฉันรอ เฝ้ารอทุกคืนทุกวัน มาหลายปี ถามใครที่มีวิธีเผื่อเราจะพบใคร สักคนที่เป็นเหมือนเรา ที่เหงาหัวใจไม่ต่างกับฉัน แต่มันจะมีสักคนไหม ก็ได้แต่ฝันไป ไม่กลายเป็นจริงสักที ก็ได้แต่รอทั้งปี และฉันต้องเหงาอย่างนี้ถึงเมื่อไร อยากมีคนรัก คนมีรักมันเป็นแบบไหน คนอย่างฉันมันยังไม่เคยเข้าใจ บอกก็คงไม่รู้ ดีแค่ไหนก็คงไม่รู้ คงต้องหาสักคนมาเป็นเนื้อคู่ อยากมีคนรัก คนคนนั้นเขาอยู่ที่ไหน คนอย่างฉันต้องรออีกนานเท่าไหร่ กว่าจะเจอ คนที่ฝัน คนที่มาเติมให้ใจของฉันมันเต็มสักที ถึงคราวเมื่อลมหนาวมา กลับร้อนใจ เห็นใครเขาเดินคู่กันยิ่งทำให้ร้อนรน กี่หนาวที่ฉันต้องทน กี่ฝนที่ฉันต้องผิดหวัง กับการรอใครจะมารัก ก็ได้แต่ฝันไป ไม่กลายเป็นจริงสักที ก็ได้แต่รอทั้งปี และฉันต้องเหงาอย่างนี้ถึงเมื่อไร อยากมีคนรัก คนมีรักมันเป็นแบบไหน คนอย่างฉันมันยังไม่เคยเข้าใจ บอกก็คงไม่รู้ ดีแค่ไหนก็คงไม่รู้ คงต้องหาสักคนมาเป็นเนื้อคู่ อยากมีคนรัก คนคนนั้นเขาอยู่ที่ไหน คนอย่างฉันต้องรออีกนานเท่าไหร่ กว่าจะเจอ คนที่ฝัน คนที่มาเติมให้ใจของฉันมันเต็มสักที ก็ได้แต่ฝันไป ไม่กลายเป็นจริงสักที ก็ได้แต่รอทั้งปี และฉันต้องเหงาอย่างนี้ถึงเมื่อไร อยากมีคนรัก คนมีรักมันเป็นแบบไหน คนอย่างฉันมันยังไม่เคยเข้าใจ บอกก็คงไม่รู้ ดีแค่ไหนก็คงไม่รู้ คงต้องหาสักคนมาเป็นเนื้อคู่ อยากมีคนรัก คนคนนั้นเขาอยู่ที่ไหน คนอย่างฉันต้องรออีกนานเท่าไหร่ กว่าจะเจอ คนที่ฝัน คนที่มาเติมให้ใจของฉันมันเต็มสักที โดย: เพื่อนร่วมประเทศไทย IP: 125.26.4.37 วันที่: 30 กันยายน 2552 เวลา:9:12:47 น.
ชีวิตสถาปนิกตกลงจบมา.......ดีหรือไม่
หาข้อสรุบไม่ได้ ความหวัง อยากเรียน แต่ดูเหมือนไม่แน่นอน โดย: ทำทาน IP: 1.47.237.79 วันที่: 13 สิงหาคม 2553 เวลา:18:02:12 น.
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เลือกเรียนสาขานี้มาเหมือนกันครับ
คิดเหมือนกัน
ทำไมตอนมอปลาย ไม่เลือกวิดวะ
จะได้เรียนสบายกว่านี้