ดูไบ เที่ยวไปในเมืองทะเลทราย ตอนที่ 2 (จบแว้ว) วันที่ 4 นอนกลิ้งในโรงแรม + Dinner เล็กๆ วันนี้เวลาช่วงเช้าของ JanzA หายไป 555 เป็นเพราะฤทธิ์ยาแก้หวัดเมื่อคืนแน่แท้ ตื่นอีกทีตอนเย็นเลยค่ะ ตื่นเพราะเฮียโทรมาบอกว่ากำลังจะถึงโรงแรมแล้ว (เฮียออกไปประชุมตั้งแต่เช้า) เฮียกลับมากับลูกค้าด้วย มื้อนี้อาศัยห้องอาหารอิตาเลียนของโรงแรมนี่แหละ เหมาจานนี้คนเดียวเลยนะ  พนักงานที่โรงแรม ส่วนใหญ่จะเป็นคนฟิลิปปินส์ ลูกค้าเฮียเล่าให้ฟังว่า คนฟิลิปปินส์มาทำงานด้านบริการที่นี่เยอะแล้วก็ได้เปรียบตรงภาษา (พนักงานที่ฟรอนท์ พนักงานเสิร์ฟบนเรือ พนักงานที่โรงแรมก็เป็นฟิลิปปินส์) แต่ถ้าเป็นคนขับแท็กซี่ ส่วนใหญ่จะเป็นปากีสถาน ศรีลังกาหรืออินเดีย เรียกได้ว่าแบ่งงานกันชัดเจน แต่ JanzA ยังไม่เจอพนักงานคนไทยเลย ไม่แน่ใจ ว่าทำงานสายไหนกันบ้าง (แต่เจอกรุ๊ปข้าราชการไทยที่โรงแรม ที่รู้เพราะเห็น ว่าบนโต๊ะอาหารมีน้ำพริก ซีอิ๊ว ผักกาดกระป๋องวางอยู่) ^^ เท่าที่ดู UAE เป็นประเทศที่ตอนนี้มีประชากรจากทั่วทุกมุมโลกมาทำงาน ขนาดบรรดาลูกค้าของเฮีย ยังประกอบไปด้วยฟิลิปปินส์ ศรีลังกา (ส่วนอีกคน จำไม่ได้ว่าชาติอะไร) บางคนก็อพยพครอบครัวมาอยู่ที่นี่เลย  คนที่นี่ดินเนอร์กันเร็วแฮะ พอทุ่มนึงก็แยกย้ายกันกลับ JanzA ก็นอนต่อได้อีก555 ส่วนเฮียก็เตรียมงานประชุมวันรุ่งขึ้น เลยอดไปลั้ลลาเริงราตรีกะเค้าบ้าง วันที่ 5 Burjuman @ Al Qasr Hotel วันนี้จัดการกับอาหารเช้าแล้วก็แยกย้าย เฮียไปประชุม ส่วน JanzA นั่งแท็กซี่ ไปห้างที่ใกล้โรงแรมมากที่สุดคือ Burjuman หายใจ 3 เฮือกก็ถึงแล้ว เดินที่นี่เหมือนเดินอยู่เกสร ร้านรวงเยอะแต่ไม่ใหญ่เท่า Mall of Emirates หรือ Dubai Mall ขากลับมีเรื่องปล่อยไก่ตรงที่ เรียกแท็กซี่ธรรมดากลับ มิเตอร์จะเริ่ม ตั้งแต่ 3.5 DH ไปถึงโรงแรมราคา 5.5 DH เลยให้เค้าไป 10 DH แล้วบอกว่าไม่ต้องทอน แต่คุณคนขับชี้ป้ายให้ดูว่า minimum 10 DH แถมบ่นพึมพำใส่อีก - หงะ แหมบอกกันดีๆก็ไม่ได้ ป้ายบอกก็ตัวกะจิ๊ดริด เบาะบังมิดเลย TT วันหลังจะขึ้น แท็กซี่ที่ดูไบ มองหาป้าย minimum charge ด้วยนะคะ เดี๋ยวจะปล่อยไก่เหมือนกัน ถึงโรงแรมก็เปลี่ยนเสื้อผ้าไปงาน เป็นงานของนิตยสาร PAx พวกเราจับ Limo ไปโรงแรม Al Qasr แถว Madinat Jumeirah โอ๊ะโอ โรงแรมไฮโซมาก  ช่วงที่ไปเป็นช่วงที่มีทัวร์นาเมนท์กอล์ฟที่ดูไบ เจอแมคกิลลอยที่นี่ด้วย แต่ไม่กล้าวิ่งไปขอถ่ายรูปเพราะไม่เห็นมีแขกในโรงแรมจะตื่นเต้นที่เห็นเค้าเลย โรงแรมเด่นตรงที่มีคลองอยู่ในโรงแรม ให้แขกนั่งเรือไปที่พัก (จริงๆเดินไปก็ได้) JanzA มีโอกาสนั่งเรือ Abra ซึ่งเป็นเรือดั้งเดิมของที่นี่ ให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ เวนิสได้เหมือนกัน มุมที่จัดงานเป็นบริเวณชายหาด มองเห็นโรงแรมเรือใบพอดี  เห็นโรงแรมเรือใบอยู่ลิบๆ ขอปิดท้ายวันด้วยบรรยากาศในงาน  วันที่ 6 Madinat Jumeirah & Desert Safari วันนี้ตื่นเช้า ทานข้าวเสร็จปั๊บก็จับ Limo ไป Madinat Jumeirah เลย ซึ่งก็คือ ตลาดในร่มที่อยู่ใกล้กับโรงแรมที่มาเมื่อคืนแหละ มาดินาทจูไมราห์เป็นตลาด ในร่ม ติดแอร์ ขายของพื้นเมือง แล้วก็มีร้านอาหาร ร้านกาแฟน่ารักๆ จุดขาย ของที่นี่เป็นการจำลองบรรยากาศเวนิสไว้ (ซึ่งก็คล้ายๆกับโรงแรมเมื่อวาน) JanzA เลยมีโอกาสได้ถ่ายรูปบรรยากาศตอนกลางวันมา สวยดีค่ะ มานั่งสบายๆ ลมเย็นๆ เลยแอบงีบไปเลย  ถ้ามีโอกาสมาดูไบ อย่าพลาดที่นี่ ขอแนะนำเลยค่ะ  เป็นที่ๆหามุมถ่ายรูปสวยๆได้เยอะเลยค่ะ ไม่เสียค่าเข้าชมอีกตะหาก นั่งเล่นอยู่ถึงบ่ายสองก็รีบกลับโรงแรมเพราะนัดทัวร์ไว้ จะไป Desert Safari ทัวร์นัดไว้บ่ายสาม ต้องรีบไปเพราะช่วงนี้พระอาทิตย์ตกไว จากโรงแรมก็แวะรับ 2 แม่ลูกชาวเยอรมันร่วมทริปกับเราด้วย ใช้เวลาออกจากเมืองร่วมชั่วโมง ไกลเหมือนกันค่ะ แล้วก็แวะปล่อยลมยางเพื่อให้ล้อมันเกาะกับทรายดีขึ้น แล้วเราก็ลุย - - - ขอแนะนำสำหรับคนที่มาเที่ยวแบบนี้ว่าให้เตรียมน้ำเปล่า ใส่รองเท้าที่ถอดง่ายๆ แล้วก็อย่าเพิ่งทานอะไรก่อนมาทะเลทรายสัก 3-4 ชั่วโมง หรือถ้าเพิ่งทานอิ่มมาก็กรุณาเตรียมถุงเผื่ออาเจียนไว้ด้วย และทริปนี้ไม่เหมาะกับ คนเมารถเป็นอย่างยิ่ง  แบบว่า มันโยกไปโยกมา หัวสั่นหัวคลอน หวาดเสียวเป็นที่สุด  วนอยู่ได้ซัก 30 นาที รถก็จอดให้ถ่ายรูป ทรายที่นี่ละเอียดจริงๆนะ นุ่มเท้ามั่กๆ  เดินไม่ดีมีกลิ้งลงมานะเออ  อยู่จนพระอาทิตย์ตกดิน อากาศก็เริ่มเย็นลง  รถก็กลับไปยังจุดพัก ไปเติมลมยาง แล้วก็แวะให้พวกเราได้เข้าห้องน้ำ แต่ๆๆๆ แนะนำว่าอย่าเผลอเข้าไปในร้านใดเด็ดขาด JanzA โดนฟันค่าไอศครีมแมกนั่ม 1 แท่ง ในราคา 50 DH หรือ 500 บาทไทย ไม่ได้บอกว่าจะเอาด้วย แค่ถามว่าเท่าไหร่ แล้วเค้าก็แกะแล้วยัดใส่มือเราเลย เหอเหอ แถมตอนจะออก ยังยัดเยียดหมวก พื้นเมืองกับเสื้อ ตรงจุดนี้หงุดหงิดมากมายเพราะเข้ามาโอบเราแล้วพยายาม จะใส่เสื้อให้ เค้าอาจทำกับฝรั่งจนเคย แต่วัฒนธรรมไทยยังคงรับไม่ได้ที่จะให้ คนแปลกหน้ามาโดนตัว พอเค้าใส่หมวกให้เสร็จก็พยายามดึงไปหลังร้าน เพื่อไปส่องกระจก โชคดีที่เฮียลากตัวออกมาได้ (แล้วก่อนหน้านั้นเฮียหายไปหนาย) TT พอกระโดดขึ้นรถได้ก็รู้สึกโล่งไปเปราะหนึ่ง รถก็พาเรามุ่งหน้าไปแคมป์เพื่อ ไปกินอาหารเย็น รถวิ่งอยู่บนถนนผ่ากลางทะเลทรายกว่า 2 ชั่วโมง ไม่มีไฟถนน ไม่มีรถสวนทาง รู้สึกระทึกมาก แอบคิดอยู่ในใจว่าเค้าจะพาเรามาฆ่ารึป่าว ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีประดังเข้ามา เหมือนคนที่ใกล้จะตายแล้วสำนึกผิดได้ ว่าเคยทำอะไรไม่ดีมาบ้าง และมีอะไรในชีวิตที่ยังไม่ได้ทำบ้าง (อยากให้นึกภาพ ตามว่ารู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกลวงไปฆ่าเลย) น้ำตาเริ่มไหล คิดถึงปาป๊ามาม้า คิดถึงน้องๆ ในรถก็เงียบกันหมด (เดาว่าคนอื่นก็คิดเหมือนกันแต่ไม่กล้าพูด) หลังจากนั่งเงียบอยู่บนรถจนได้ยินแต่เสียงหายใจ ในที่สุดก็เห็นแสงไฟลิบๆ ดีใจมากค่ะ น้ำตาไหลอีกรอบ รอดแล้วกรู กร๊ากกกกก อาหารที่แคมป์ฟรีทุกอย่างยกเว้นเบียร์ จะลองสูบชิชาก็ได้ หรือลองเพ้นท์เฮนน่า ใส่ชุดประจำชาติ มีโชว์เบลลี่แดนซ์  ใช้เวลาในแคมป์ประมาณชั่วโมงกว่าๆ รถก็พาเรากลับไปส่งโรงแรม เป็นการผจญภัยที่ระทึกจริงๆนะ คืนนั้นก็รีบแพ็คของเตรียมกลับบ้านเพราะไฟล์ท ออกแต่เช้า ต้องเช็คเอาท์ตั้งแต่ตี 5 เฮ้ออออ กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพค่ะ PS. การรีวิวคราวนี้รายละเอียดจะขาดตกบกพร่องไปบ้างเพราะดองไว้ 4 เดือนแล้ว ขอบคุณที่แวะเวียนเข้ามาอ่านกันนะคะ อย่าลืมทิ้งคอมเมนท์เอาไว้เป็นกำลังใจ คนทำบล็อคด้วยนะคะ ขอบคุณค่า 
น่าไปจังครับ
โดย: DAN_KRAB
 วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:14:37:49 น.น่าไปมาก ๆ เลยค่ะ
โดยเฉพาะตึกที่สูงที่สุดในโลกรออยู่ อิอิ อยากไปเหยียบทรายที่นั่น ซักครั้งจัง จะแอบเอาใส่ กระปุกมาซะหน่อย อิอิ เคยเช็คราคาทัวร์ล่ะ แพงมากเหมือนกันนะคะ พอ ๆ กับไปญี่ปุ่นเลย โดย: JinnyTent
วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:8:46:39 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [