บทเรียนหลายใจ



ใครจะบอกได้
รักนิรันดร์ ของคน ๆ หนึ่ง
จะเป็นชั่วชีวิต
แค่ 3 เดือน 4 วัน
หรือ แค่ชั่วข้ามคืน


มีคนว่าไว้ว่า
"รัก" ให้ง่าย ๆ
อย่าซับซ้อน
อย่าฉลาดเกิน
อย่ามีเงื่อนไข
มันจะ 3 วัน หรือ 4 เดือนก็ช่างเถอะ
ถ้ารักเต็มที่แล้ว
เจ็บก็เจ็บอย่างเต็มใจ
ร้องไห้ก็เต็มเสียง
ไม่ต้องกั๊ก
........................................................................

เช้านี้ ลมจากทางเหนือเริ่มพัดมาอ่อน ๆ และแดดอุ่นพอดี
ปกติก่อนออกจากบ้านไปทำงาน ฉันกับป๊าจะได้คุยกันเล็กน้อย
(เพราะวัน ๆ เจอหน้ากันเป็น ๆ แค่นี้แหละ)
ทุกวัน ป๊าจะนั่งอ่านการ์ตูนกับหนังสือพิมพ์แกล้มกาแฟตอนเช้า
หรือ เล่นกับหมา แบบขำ ๆ

แต่เช้านี้ ป๊านั่งเหม่อมองเสาไฟอยู่นานจนฉันแปลกใจ
"ดูนะ คนเรา มาต่อเอาไปตัวเดียว เห็นหลายวันแล้วเนี่ย ใจร้ายจริง ๆ "
นกเขาตัวหนึ่ง ท่าทางซึม ๆ เกาะสายไฟอยู่หน้าบ้าน
เสียงร้องของมันเศร้าสร้อย สับสน

"ถ้าเค้าไม่มาเอามันไปอยู่ด้วยกัน มันก็จะอยู่อย่างงี้จนตายเหรอป๊า"
"อืมมม....นกหลาย ๆ อย่างก็อยู่ผัวเดียวเมียเดียวจนตายนะ เป็นธรรมชาติของมัน"

คนนี้แหละ
ผู้ชายที่ "แมน" ที่สุดในชีวิต
เป็นไม้บรรทัดในหัวใจมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย
หนุ่มใหญ่เชื้อสายจีน ที่หน้าคล้ายฉันที่สุดในโลก

ป๊าไม่เคยบอกรักพร่ำเพรื่อ
แต่ทำทุกอย่างที่แม่ชอบตอนเผลอ
เพราะโดนแม่บ่นแล้วจะรู้สึกดีกว่าโดนแม่ชม

ป๊ารักลูกเท่ากันอย่างชัดเจน
เพราะลูกป๊า มีความเป็นผู้หญิง และผู้ชายอยู่ในตัว ปริมาณเท่า ๆ กันทั้งคู่
ทั้งที่เกิดมาคนละเพศ

แม่
อาจจะเป็น "รักนิรันดร์" ของป๊า
และตอบเรื่องข้างบนได้ดี

ยามที่เห็นคนสามารถ "รัก" คนโน้นคนนี้ได้หลาย ๆ ใครในคราวเดียว
ทำให้ฉันพิศวงได้เสมอ
และไม่รู้ว่าทฤษฎีใดจะอธิบายได้ถึงปรากฎการณ์หลายใจ มากรัก อย่างนั้น
ฉันก็ได้แต่เก็บใส่หัวไว้ เป็น "บทเรียน"

แต่ที่แน่ ๆ ฉันชอบปรากฎการณ์แบบเจ้าชายน้อยมากกว่า

" ถ้าใครสักคนรักดอกไม้ดอกหนึ่งที่ไม่มีอีกแล้วบนดาวนับล้าน ๆ ดวง
และเขาก็มีความสุขมากพอแล้วกับเพียงได้นั่งมองและเฝ้าบอกตัวเองว่า
'ดอกไม้ของฉันอยู่นั่นเอง อยู่ ณ ที่นั่น' แล้วถ้าแกะกินดอกไม้ไป สำหรับเขาแล้ว
ราวกับดาวทุกดวงดับลงในพริบตา นี่ยังไม่ใช่เรื่องสำคัญอีกหรือ" ***

น่าอิจฉา "ดอกไม้เพียงดอกเดียว" ของป๊า
ดอกไม้ดอกหนึ่ง ที่ไม่มีอีกแล้วบนดาวนับล้าน ๆ ดวง
ทิศเหนือในชีวิตของฉัน

.........................................................................

นกเขาตัวนั้น บินจากไปตอนไหนไม่รู้
เพราะทุกสิ่งที่เห็นตรงหน้า
เริ่มพร่าเลือน

*** The Little Prince : Antoine de Saint-Exupéry



Create Date : 19 ตุลาคม 2550
Last Update : 19 ตุลาคม 2550 17:44:10 น.
Counter : 566 Pageviews.

11 comments
เรื่องเล่าที่ไม่เกี่ยวกับวันสงกรานต์ tanjira
(13 เม.ย. 2567 16:10:32 น.)
คุณปู่ผู้อยู่นิ่งไม่เป็น สวยสุดซอย
(11 เม.ย. 2567 15:42:02 น.)
ถนนสายนี้มีตะพาบ ประจำหลักกิโลเมตรที่ 349 : วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ ฯ The Kop Civil
(10 เม.ย. 2567 16:44:58 น.)
ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 349 "วันใดที่เธอ...." จันทราน็อคเทิร์น
(8 เม.ย. 2567 14:18:13 น.)
  
แวะมาเยี่ยม blog ค่ะ

โดย: กุ้งนาง : D-Max Club (mom_nongda ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:28:12 น.
  
"รักคือคำตอบ" ของทุกสรรพสิ่ง ครับ
โดย: กายแก้ว วันที่: 30 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:11:34 น.
  
พี่ทัย up blog มั่งจิ

อยากดูภาพสวย กับเรื่องราวดี ๆ อีกค่ะ
โดย: mom_nongda วันที่: 1 ธันวาคม 2550 เวลา:19:48:41 น.
  
รักนิรันดร์ สำหรับผม
ไม่ได้ขึ้นอยู่กับกาลเวลา
แม้ลาร้างเลือนไปนานแค่ไหน

เมื่อมันเคยเกิดขึ้นแล้ว
มันก็เกิดขึ้นแล้ว
มันก็อยู่ตรงนั้น
ที่ไหนสักแห่ง
ณ เวลาใดเวลาหนึ่ง.. นิรันดร์
โดย: กายแก้ว วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:13:29:38 น.
  
ความรักสวยงามยามเรามีความสุขค่ะ

Happy New Year 2008 นะค่ะ
โดย: Sugar and spice วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:22:01:35 น.
  
อยากมีความรักมั่งจังคะ เกิดมายังไม่เคยรักใครเลย(หมายถึงรักที่ไม่ใช่รักพ่อแม่พี่น้องนะคะ) นอกจากจะหลงใหลในหน้าตาเท่านั้นเอง แต่ไม่ได้รัก ชีวิตช่างเศร้าจริงๆ
โดย: w (blimey ) วันที่: 2 มกราคม 2551 เวลา:2:48:32 น.
  
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๑
โดย: mom_nongda วันที่: 2 มกราคม 2551 เวลา:10:04:22 น.
  
สงสารนกจังค่ะ...
โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 21 มกราคม 2551 เวลา:11:52:44 น.
  
ผมเป็นนะ เป็นคนที่รักพร้อมๆกันได้ คงเป็นเพราะโชคชะตาที่กำหนดให้ผมต้องรักผู้หญิงสองคน แต่ยังไงก็ต้องเลือกคนใดคนหนึ่งและยอมเจ็บกับการที่ต้องเสียอีกคนไป ผมรักพร้อมๆกันได้แต่คงอยู่พร้อมๆกันไม่ได้

ปัจจุบันก็คิดว่าคนที่ผมเลือกอยู่ด้วยคือนิรันด์ของผมแล้ว
ผมคิดไม่ผิดจริงๆ
โดย: อั๊ต (yibby ) วันที่: 21 มกราคม 2551 เวลา:12:58:23 น.
  
ค่ะ รักแท้นั้นมีอยู่จริง แต่หาไม่ง่ายค่ะ

แวะมาขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล็อก แล้วก็พบว่าชอบสไตล์การเขียนของคุณ รู้สึกว่าคล้ายๆกัน ขอแอดไว้นะคะ จะได้เข้ามาอ่านบ่อยๆ
โดย: อ้อ (sandseasun ) วันที่: 24 มกราคม 2551 เวลา:1:18:47 น.
  
เป็นตัวหนังสือขี้เล่นที่โอบอุ้มเนื้อหาหนักๆเอาไว้ได้อย่างอบอุ่นจริงๆ

ในบางจังหวะผมว่าเราก็จำต้องทดลองรักหลายๆครั้งเพื่อคนหาว่าใครใดคือรักนิรันดร์
คนที่เอาเรื่องมีค่าอย่าความรักไปฝากไว้กับ “รักครั้งแรก” ผมว่าเป็นอะไรที่งี่เง่ามากๆ
เพราะรักแรกของเราแม้มันจะใหม่สด แต่มันก็เป็นครั้งที่เราอ่อนประสบการณ์ที่สุดด้วย

คนที่เรามองว่ามากรักบางทีเขาอาจจะกำลังค้นหารักแท้ของตัวเองอยู่ หรือไม่ก็แค่กำลังหลงทาง
แต่กับคนที่มีรักนิรันดร์อยู่กับตัวแล้ว การดูแลไม่ว่าจะทีเผลอหรือต่อหน้า
จะโดนด่าหรือถูกชมก็อบอุ่นหัวใจไม่แพ้กัน

ขอบคุณที่แวะไปที่บ้านของผม ยินดีที่ได้รู้จักครับ
โดย: ขอรบกวนทั้งชุดนอน วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:50:55 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Illlive.BlogGang.com

i_lllive
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]