สิ่งที่นึกถึงเวลาคิดอยากจะฆ่าตัวตาย
บล๊อคนี้มาแนวน่ากลัวแฮะ


ช่วงนี้กำลังอินเทรนด์ด้วยจิ(เพิ่งนึกออก)
เมื่อวันก่อนดาราเกาหลี
เมื่อเช้าได้ยินข่าวนักกีฬาเทควันโด้หรือไงเนี่ยหล่ะ


จริงๆมันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบแค่นั้นเองที่คิดว่า ฆ่าตัวตายแล้วก็คงจะจบ...

มันไม่ได้มีอะไรไปมากกว่านั้น
มันไม่ได้คิดว่าจะฆ่าตัวตายจริงๆ

ก็แค่..หลังจากที่ตัดสินใจลาออกจากที่ทำงานเก่า
แล้วเหมือนต้องมาเริ่มใช้ชีวิตในโลกใบใหม่
ซึ่งปัญหามันมีเยอะแยะ มากมาย
จนบางครั้ง....งง..ว่าตัวเองต้องมาเจอขนาดนี้เลยเหรอ
เราหาเรื่องใส่ตัวเองได้ขนาดนี้เลยเหรอ
ถอยหลังก็ไม่ได้ เดินหน้า..มันจะมีที่ให้เราเดินไม๊

คนข้างกาย คนที่เราพอจะปรึกษาได้ก็ไม่มี

มันเหมือนกับเคว้งคว้างไปหมด

จนอารมณ์ชั่ววูบที่คิดได้ ถ้าเราฆ่าตัวตาย..
มันก็คงจะจบเรื่องแค่นั้น
แล้วถ้าเราตายหล่ะ ไม่ซิไม่แค่นั้น
แม่หล่ะ จะเสียใจขนาดไหน
แล้ว..ฆ่าตัวตายหล่ะ มันน่าอายจะตายไป
(ตายแล้วยังกลัวอายนะยะ)
เราฆ่าตัวตายนี่เสียหมาเลยนะ
คิดได้แค่นั้น..ก็เลิกคิดอ่ะค่ะ
เหมือนกับคิดเพื่อสนองตัณหา ความอยาก เพิ่มความอดสูให้ตัวเองไปงั้น

แล้วมันก็ไม่ใช่หนแรก
มีตอนสมัยอกหักครั้งแรกในชีวิต
คิดแค่ว่า ถ้าตรูตายมรึงคงจะรู้สึก ประมาณคิดประชดอะไรไปโน่น..
ตอนนั้นซื้อยานอนหลับมาเป็นกระปุกเลย ร้านนึงเค้าขายให้ได้ไม่แยะ ก็ไปหาซื้อหลายๆร้าน
แต่พอจะกินจริงๆมันบังเกิดความกลัวขึ้นมา ไม่รู้เหมือนกันว่ากลัวอะไร

แล้วที่สำคัญ แม่...คือสิ่งสำคัญ ที่ทำให้เราไม่คิดบ้าๆแบบนั้นอีก

ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่เคยบ้าแบบนั้นอีกเลย

จนมาเมื่อวันก่อน ไอ้ความคิดนั้นมันกลับมา
แต่มันมาแค่คิดเล่นๆ คิดเพราะเหมือนเจอทางตัน
แต่ไม่ได้คิดจะลงมือจริงๆ



แล้วคุณๆหล่ะคะ เคยคิดตื้นๆบ้าๆแบบเราไม๊
ถ้าเคยแล้วคิดถึงอะไรกันบ้างเวลานั้น
แล้วหยุดความคิดนั้นได้อย่างไร

ส่วนคนที่ไม่เคยก็ดีแล้วนะคะ ดีใจด้วยที่คุณไม่บ้าแบบอิชั้น


ปล.ตอนนี้อิชั้นก็เป็นปกติดีแล้วค่ะ ถึงจะไม่มีคนข้างกายและใจ และอาจจะยังเครียดเรื่องงาน แต่ก็รู้จักปล่อยวางบ้างค่ะ แล้วก็ไม่คิดบ้าๆแบบนั้นจริงๆหรอกจ้า...บ่ต้องห่วงเน้อ....



Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2550
Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2550 9:32:01 น.
Counter : 650 Pageviews.

6 comments
ความสุขดุจทองคำ สมาชิกหมายเลข 7582876
(9 ม.ค. 2568 12:19:26 น.)
มื้อนี้เสี่ยอั๋นขอเลี้ยงเอง nokeja
(11 ม.ค. 2568 20:28:46 น.)
: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - ชัมบาลา : กะว่าก๋า
(11 ม.ค. 2568 05:42:07 น.)
"ยุ่งยาก" อาจารย์สุวิมล
(13 ม.ค. 2568 07:37:03 น.)
  
ปล่อยวางบ้างเน้อ เครียดมากก็หาอะไรทำให้ใจสงบ
หนทางยังอีกยาวไกล
สู้ๆค่ะ
โดย: ดาว..กลางวัน (ดาว..กลางวัน ) วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:19:20 น.
  
จัสมินจ๊ะ

ชีวิต working woman อย่างเรา ๆ ก็เป็นงี้แหล่ะนะ มีแต่เรื่องงานในหัว แต่จริงๆ แล้วชีวิตเรามีอะไรมากกว่านั้นอีกเย๊อะ หนุ่ม ๆ ดีดี รออยู่ข้างหน้าอีกตรึมเน๊อะ

CC เองก็เคยเจอปัญหาตอนย้ายงาน เหมือนกันเลย ไมปัญหามากมายขนาดนี้ ตอนนั้นก็เครียดนะ แต่ตอนนี้เหรอ ถ้าปัญหามันเยอะนัก ทำไม่ไหวก็ลาออกดีกว่า หางานใหม่ หาไรหนุก ๆ ทำเน้อ..ฮี่ๆ

ว่าแต่ใครอ่ะนักเทควันโด้ ยังไงก็ขอไว้อาลัยด้วยคนนะคะ
โดย: CC (ชิด-ชิด เข้ามาอีกหน่อย ) วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:18:21:42 น.
  
นาฬิกาตายยังบอกเวลาถูกวันละสองครั้งครับ ชีวิตของคนไม่ว่ามันจะแย่ปํญหาเยอะแค่ไหน มันก็ยังไม่คุณค่าของมันอยู่เสมอ

ผ่านไปให้ได้ครับ ข้อดีของปัญหาคือมันทำให้คุณแข็งแกร่งขึ้น

โชคดีครับ
โดย: I.Brother วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:23:33:07 น.
  
เอาไวรัสมาแพร่ฮับ!! รับด้วย
กิกิ
โดย: Noo-Dew (Dewreeya ) วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:53:40 น.
  
เครียดเมื่อไหร่ กทม.ด่วน วงเหล้าพร้อมเสมอ 555
โดย: Half Blood Prince วันที่: 13 มีนาคม 2550 เวลา:1:05:21 น.
  
เคยทีนึงนะเจ๊ แต่มันเป็นแนวๆคิดว่าถ้าฆ่าตัวตายจะเป็นไงมากกว่า

ป.ล. ไม่นึกว่าอย่างเจ๊จะเครียดเป็นกะเค้าด้วย
โดย: kirofsky วันที่: 13 มีนาคม 2550 เวลา:8:00:40 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Iamwoon.BlogGang.com

เสี่ยวไป๋น้องพิฌอน
Location :
ระยอง  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

บทความทั้งหมด