ถ้าจะให้บอกว่าตัวเราเองมีนิสัยค่อนข้างออกไปทางพิลึกพิลั่นก็ไม่เห็นจะน่าเป็นเรื่องทำให้แปลกใจอะไร

และที่สำคัญมันก็ไม่ใช่เรื่องใหม่ฮ่าฮ่าา

มีอยู่เรื่องหนึ่งที่เราอยากจะบอกว่าเราชอบมันมากๆ

แบบว่าชอบมองอะเพราะเวลาได้เห็นภาพนี้แล้วมันมีความฮามากๆ

นั่นก็คือเราชอบดูหมากำลังขี้ ฮ่าฮ่าาาาา

เพราะอะไร???

ก็ตอนที่มันกำลังหย่อนตูดเพื่อให้ตูดของมันใกล้กับพื้นโลกมากที่สุด(เพื่อความสวยงามในการจัดเรียง)

ขณะนั้นมันยังไม่ถึงตอนฮานะแต่มันจะฮามากก็ตอนที่พอมันจัดท่าจัดทางมัน
ได้พอเหมาะพอเหม็งแล้วมันจะเบ่ง กร๊ากกก

ตอนมันกำลังเบ่งนี่แหละอะแบบว่า มองทีไรก็ทำให้ฮาได้ทุ๊กกที

ก็ตูดมันจะสั่นๆๆเบ่งๆ สั่นๆ

ยิ่งตูดมันสั่นมากเท่าไรมันก็ยิ่งตั้งหน้าตั้งตากับการเบ่งมากขึ้นเท่านั้นๆฮ่าฮ่าา

หมามันปวดขรี้มันยังให้ความสนใจกับการเบ่ง

อะไรที่มันเป็นส่วนเกินในร่างกายหมามันยังรู้จักกำจัดขจัดออก

แต่กับมนุษย์เรื่องฟุ้งๆ ขยะความคิดกับขยันคิดขยันเก็บกันจริ๊งงง(อ้าววเข้ามาเรื่องนี้ได้ไงฟระฮ่าฮ่า)

เก็บสะสมเรื่อยๆมันเริ่มทำให้สมองเริ่มจะเน่าหนอนและก็ทำให้เวิ่นเว้อ(ฮ่าฮ่าแอบเก็บตกAF10)

หรืออันแท้ที่จริงแล้วมนุษย์เองกลับเป็นฝ่ายที่แยกประเด็นไม่ออกซะเอง

ว่าอันใหนควรจะกำจัดหยุดคิด  อันใหนถึงจะเก็บไว้คิดต่อยอดได้อีก

ก็อย่างว่าอันนี้มันก็ขึ้นอยู่กับlifestyleของแต่ละคนอีกหนะแหละ

อย่างเรื่องของหนังสือเล่มเดียวกันแท้ๆบางกลุ่มบอกไม่เหมาะกับเด็ก

บางกลุ่มบอกเหมาะที่จะให้เด็กได้อ่านเพื่อนเรียนรู้ไว้

กับผู้ใหญ่ที่อ่านหนังสือหลายประเภทมันก็ไม่หน้าจะมีปัญหาเพราะมองเห็นผล +/-ทั้งสองมุม

แต่ถ้ากับคนที่เป็นสาวกหนังสือบางประเภทหรือประเภทเดียวผลมันก็จะออกมาอย่างที่เห็น

คือจะเหมาะกับเราหรือกับคนอื่นก็ต่อเมื่อเราชอบมันเท่านั้น....เฮ้อ

วิธีที่ง่ายที่สุดในการตัดสินว่าอะไรเหมาะหรือไม่เหมาะกับคนนั้นคนนี้(คนอื่นที่ไม่ใช่ตัวเรา)

มีอยู่ข้อเดียวที่ควรปฏิบัิตและฝึกให้ถึงขั้นฝังอยู่ในจิตไร้สำนึก

นั่นคือให้ความเคารพในสิทธิการมีlifestyleของเขา

แล้วเชื่อเหอะว่า....เราเองจะปลอดภัย....คริคริ