ไร้เดียงสา ..... แม้จะหม่น ระคนหมอก ละลอกขาว ไอเย็นหนาว พราวพร่าง บางหวิวไหว ความงดงาม ธรรมชาติ วาดรำไร แย้มวันใหม่ ใสสะอาด หาดลำธาร.. เสียงแมลง แฝงกาย ร่ายเพลงกล่อม กิ่งไม้ค้อม น้อมรับ กับเพลงหวาน กระแสน้ำ ร่ายรำเซิ้ง เริงสราญ ร่วมขับขาน เพลงม่านหมอก หยอกเย้าใจ.. ความบริสุทธิ์ ผุดผ่อง ของลำน้ำ ความชุ่มฉ่ำ หวามหวิว พริ้วสดใส ความเดียงสา นานา ของป่าไพร ความศิวิไลซ์ อย่ากล้ำกราย ....ทำลายเลย.... 
เพราะมากค่ะ
โดย: kapeak
 วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:16:08:36 น.สายน้ำ ฉ่ำรินไหล
ละอองพราย ในหมอกขาว เย็นชื่น ระรื่นพราว สีนวลเย้า แสงเงาคลุม ใบไม้ไหวเอนอ่อน เป็นชั้นช้อน ซ้อนกอสุม พฤกษ์ไพรสยายพุ่ม เขียวชอุ่ม อุ้มความเย็น สายลม พรมพร่างพราย ผ่อนเทถ่าย ไอร้อนเร้น คงอยู่ อย่างเคยเป็น ที่ได้เห็น เป็นนิรันดร์ .. สวัสดีค่ะ คุณหนุ่ย ขอบคุณ สำหรับกลอนเพราะๆ และภาพ บรรยากาศของทะเลนะคะ ช่างรู้ใจ จริงๆค่ะ พี่ชอบทะเล ที่สุดเลยค่ะ..  โดย: สุนันยา
วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:17:31:27 น.ห้วงราตรี ที่ไร้ดาว เหงาไหมหนอ
ส่งสายใย ทักทอ ก่อความฝัน ยามนิทรา พาฝันดี มีให้กัน อรุณรุ่ง รับตะวัน ฝันเป็นจริง  ฝันดีนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ โดย: สุนันยา
วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:20:15:05 น.ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...
  ทะเลมิเคยหลับ ..................... ... วันฟ้าคราม คลุมกระแส ขลับแพรคลื่น สะท้อนผืน ทะเลพริ้ว ดุจริ้วไหม แสงแวมวับ รับอรุณ แผ่อุ่นไอ- -คล้องดวงใจ ใสพิสุทธิ์ ดุจดาววาม ... ... ทั้งเวิ้งน้ำ กรำแดด แผดระยิบ มวนระลอก คลื่นละลิบ กระซิบถาม เสียงโครมครืน ระรื่นเคล้า เข้านิยาม ทะเลงาม ... มิเคย "หลับ" ... ฤาลับลวง ... ? ... . . . โดย: ploythana
วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:21:17:45 น.เยือนยามดึกเพลินด่ำพาย่ำผ่าน
วลีกานท์เพลงกรุ่นละมุนแผ่ว....(ทักทายครึ่งคาถา) แวะมาเยือนจ้า ๏ โปรดเอ่ยปากปล่อยถามในความลึก ให้รู้สึกความหลังเมื่อครั้งเก่า เก็บรอยกรุ่นอิ่มเกินที่เพลินเรา- สองต่างเฝ้าเพลงชอบพร้อมตอบเติม... (หยิบมาหยอด) และ ทักทายอีก1คาถา ขอรับ อิอิ โดย: คนสาธารณะ
วันที่: 17 สิงหาคม 2553 เวลา:1:17:34 น.ทักทายแม้บ่ายคล้อย
ใจดวงน้อยไม่ลอยหนี น้ำใจและไมตรี ยังคงที่ มีให้กัน สื่อสารนั้นส่งถึง ว่าคะนึง ตรึงใจมั่น สานใยสายสัมพันธ์ มอบให้กันทุกวันเอย..  แวะมาบอกว่า คิดถึงเสมอค่ะ โดย: สุนันยา
วันที่: 17 สิงหาคม 2553 เวลา:14:38:26 น.ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ ...
 ... หากบางรู้สึก ล้ำลึกกว่าเหงา ทั้งสุขทุกข์เศร้า ยอมเขลาทานทน ... ... สภาวะจิต เพ่งพิศสับสน ใยยอมจำนน เหตุผลไม่มี ... ... เพราะเธอหรือเปล่า จึงเฝ้าฝันนี้ ขวัญหายพ่ายพลี ชีวีเปลี่ยนแปลง ... ... อำนาจลึกลับ เนิ่นนับแอบแฝง ฤาพรหมจำแลง รักแห่งหัวใจ โดย: ploythana
วันที่: 17 สิงหาคม 2553 เวลา:20:54:05 น.ขอให้มีความสุขกมาก ๆ นะคะ ...
 วิถีธรรมชาติล้วน...................รังสรรค์ สรวงแห่งดวงตะวัน................ส่องหล้า งามผุดผ่องนวลจันทร์.............จรกระจ่าง จงรับขวัญฝากฟ้า..................เพื่อนด้วยดวงใจ ................................................................................. ... ด้วยวิถี ธรรมชาติ มิคาดคั้น ความไหวหวั่น พลันทลาย คลายขลาดเขลา ด้วยตะวัน จันทร์กระจ่าง ต่างเชื่อม เรา ร่วมเป็น เงา ... ของกัน ... มั่นมิคลาย ... ................................................................................. . . . โดย: ploythana
วันที่: 18 สิงหาคม 2553 เวลา:19:37:32 น.๏ ฝากแต่ฝันตอนพร่ำแห่งคำเพ้อ ๏
 โดย: คราซน..ของ.. (คนสาธารณะ
) วันที่: 19 สิงหาคม 2553 เวลา:19:52:15 น.ราตรีเยี่มฟ้า
สายฝนโปรยมา.........นภาหม่นหมอง ส่งฝันเมื่อครา............หลับตาแสงต้อง ฝากฟ้าประคอง.........โอบน้องคนดี... ส่งฝันดีตอนนี้ เจ้าของบ้านคงนอนฟังสายฝนหลับสบายไปแล้ว มีคนไม่หลับไม่นอน คนหนึ่ง ย่องมาหาจ้ะ ...   โดย: สุนันยา
วันที่: 22 สิงหาคม 2553 เวลา:2:16:29 น.โดย: เกสรผกา
วันที่: 6 มีนาคม 2555 เวลา:17:22:53 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [