๐ วันแห่งความรัก กับมือที่ว่างเปล่า.. ๐

แม่ค้ายืนอยู่หลังดอกกุหลาบมากมายที่ถูกจัดแต่งไว้เป็นช่อ ราคาดอกไม้ที่พุ่งสูงขึ้นในวันวาเลนไทน์ ทำให้มูลค่าของมันเพิ่มขึ้นด้วย ในร้านกาแฟเล็กๆ ฝั่งตรงข้ามของถนน ชายหนุ่มผู้ไม่สนใจแฟชั่นวาเลนไทน์ กำลังไม่เข้าใจว่าทำไมแฟนของเขาถึงอารมณ์เสีย เมื่อเขาไม่ซื้อดอกไม้ให้ในขณะที่หญิงสาวที่แค่ต้องการการเอาใจใส่จากคนรัก ก็ไม่เข้าใจว่า เมื่อเขารู้ว่าการให้ดอกไม้จะทำให้เธอมีความสุข และในเมื่อไม่ใช่เรื่องที่เหนือบ่ากว่าแรง ทำไมเขาถึงให้เธอไม่ได้




สองคนเถียงกันเรื่องวันวาเลนไทน์ ชายหนุ่มบอกว่า ไม่มีเหตุผลที่คนเราจะต้องมาตื่นเต้น ในวันที่เซนต์วาเลนไทน์โดนประหาร หญิงสาวบอกว่า ไม่จำเป็นต้องคิดถึงเรื่องนั้น เธอแค่อยากได้ดอกไม้จากเขา ในวันที่ทุกคนต่างให้ดอกไม้แก่คนรัก ความไม่เข้าใจเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งทั้งสองคนไม่อยากแม้แต่จะคุยกันอีกต่อไป


วันวาเลนไทน์ผ่านไป...ไม่มีคนเดินถือดอกไม้ช่อใหญ่ๆ ในเมืองอีก หญิงสาวยังนึกน้อยใจต่อความเมินเฉยของคนที่เธอรัก และเขาก็ยังไม่เข้าใจในความเอาแต่ใจของเธอ หญิงสาวนัดคนรักมาที่ร้านกาแฟร้านเดิมอีกครั้ง เธอยังรู้สึกแย่อยู่เหมือนเดิม เพราะสำหรับเธอแล้ว การที่เขาไม่ให้ดอกไม้ทั้งที่รู้ว่าเธอชอบ ก็เท่ากับเขาไม่เคยมองเห็นความสำคัญของจิตใจ ชายหนุ่มเองก็ยังรู้สึกวุ่นวายใจ เพราะเหนื่อยกับการต้องทนต่อความไม่มีเหตุผลของคนรัก


ฝนตกหนัก...ชายหนุ่มหุบร่มเมื่อก้าวผ่านประตูร้านเข้ามาเขาเห็นเธอนั่งรออยู่ในร้านก่อนหน้านั้นแล้ว ร่างกายของเธอเปียกปอนและกำลังนั่งตัวสั่น เมื่อทั้งสองมองเห็นกัน ชายหนุ่มรีบสละเสื้อตัวนอกให้เธอใส่ พร้อมๆ กับที่เธอยื่นแก้วกาแฟร้อนๆ ให้เขาเพื่อแก้หนาว เธอมองดูเสื้อที่มีกลิ่นตัวของเขาอ่อนๆ เขามองกาแฟร้อนไม่ใส่น้ำตาลที่เธอสั่งรอเขาไว้อย่างรู้ใจ แล้วทั้งสองคนก็ยิ้มออกมาพร้อมๆ กัน


ที่ฝั่งตรงข้ามของถนน...แม่ค้ากำลังเก็บดอกกุหลาบแห้งเหี่ยวที่ขายไม่หมดทิ้งขยะ คู่รักบางคู่ที่เคยซื้อดอกไม้จากแม่ค้าในวันก่อน กลับแยกทางกันในไม่กี่วันถัดมา ในขณะที่บางคู่ ก็ยังเดินเคียงข้างกันต่อไป เหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น


ดอกกุหลาบที่ให้กันในวันวาเลนไทน์แห้งเหี่ยวไปตามกาลเวลา ต่างกับดอกไม้ที่เรียกว่าความรักหากดูแลกันและกัน มันจะเติบโต เบ่งบาน และไม่มีวันตาย


หญิงสาวกับชายหนุ่มเดินจูงมือกันออกมาจากร้านกาแฟ มีออีกข้างหนึ่งของชายหนุ่ม ถือร่มและเอียงมาให้ทางหญิงสาวมากกว่าตัวเอง ในขณะที่มืออีกข้างของหญิงสาวปล่อยว่างอย่างอิสระ แต่เธอไม่รู้สึกว่างเปล่าอีกแล้วแม้จะไม่ได้ถือดอกกุหลาบสักดอกเลยก็ตาม


ขอขอบคุณข้อมูลจาก

Create Date : 09 ธันวาคม 2555 Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2556 18:13:17 น. Counter : 3108 Pageviews.		104 comments
Share Tweet

	»FFF#94« "กินเพลินเกินห้ามใจ" ผัดหมี่เส้นจันท์ nonnoiGiwGiw (16 เม.ย. 2567 15:00:28 น.)		หาอะไรดับร้อนกับน้องถั่วแดงที่ร้านเย็น เย็น หวานเย็น สาขาMRTท่าพระ นายแว่นขยันเที่ยว (12 เม.ย. 2567 00:32:31 น.)
	Day..10 โฮมสเตย์ริมน้ำ (11 เม.ย. 2567 08:25:45 น.)		ถนนสายนี้มีตะพาบ ประจำหลักกิโลเมตรที่ 349 : วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ ฯ The Kop Civil (10 เม.ย. 2567 16:44:58 น.)