ไปโรงเจ เมื่อวานต้องกลับบ้าน เนื่องจาก 'เด็จแม่บอกว่าจะไปโรงเจ ผมเองปีนี้ก็ทานเจมาปีที่ 15 ได้แล้ว (หน้าตาแบบนี้เวลาบอกใครไม่ค่อยจะมีใครเชื่อเลย เหอะๆ) เดี๋ยวนี้การทานเจสบายกว่าแต่ก่อนมาก มีร้านขายอาหารเจเยอะแยะ อาหารเจกระป๋อง หรือแม้แต่ภายใน 7 ไม่เหมือนเมื่อก่อน ต้องตุนผักกระป๋องเอาไว้เต็มตู้ เพราะไม่รู้จะไปหากินที่ไหน ******************************************************************* สมัยนี้ไม่ว่าวัดหรือโรงเจแทบไม่ต่างกัน วัยรุ่นแม้กระทั่งเด็กตัวเล็กๆ ครอบครัวก็จูงกันมา เห็นแล้วรู้สึกดี เวลาเห็นครอบครัวมาทำบุญพร้อมหน้ากัน ที่สำคัญ สาวๆ หึหึ เพียบไปหมดน่ารักน่าชังกันทั้งนั้น ถือเป็นผลพลอยได้ทำให้บรรยากาศสดใสมากขึ้นไปอีก ******************************************************************* ปกติโรงเจต่างจังหวัดก็จะมีคนระแวกนั้น ที่คุ้นหน้าคุ้นตาพากันไป เจอหน้าก็ทักทายกันตามประสาคนบ้านเดียวกัน ซึ่งผมก็ก็ถือเป็นลูกเป็นหลาน ญาติผู้ใหญ่เจอหน้าก็ทักตามประสาคนไม่ค่อยเจอหน้า "โห โตจนจำไม่ได้" สุดท้ายก็ลงท้ายด้วยคำถามเดียวกันแทบทุกคนเหมือนนัดกันมา "มีแฟนรึยังล่ะลูก แต่งงานหรือยัง" -_______________________________-" ********************************************************************* มาถึงกันสักพักจัดแจงของไหว้ต่างๆ เรียบร้อยก็จุดธูปจะไปไหว้ ระหว่างที่ไหว้อยู่ พลันสายตาก็ไปเจอะกับสาวผมยาวเดินมาจุดธูปเหมือนกัน "ใครวะ ... " ปกติจะต้องเจอคนคุ้นหน้าคุ้นตา นี่หลุดมาจากไหนคนเดียว จุดธูปไปตาก็ไม่ได้อยู่ที่ธูปหรอก โน่นมันไปอยู่ที่หน้าเธอโน่น "เฮ้ย ... มองธูป มองอะไร เครื่องบินมันไม่ตกง่ายๆ หรอกมึง" 'เด็จแม่ ผมเองครับ - -* ให้กำลังใจดีแท้ ******************************************************************** จัดแจงไหว้เรียบร้อยแล้ว ก็ลงไปหาอะไรทาน อาหารเจที่นี่แม่ครัวก็คนรู้จักแถวบ้านนั่นล่ะ ไอ้ผมมันก็ตามประสาลูกหลานเจอหน้าก็ส่งของกินกันมาให้เพียบ ไม่รู้จะขัดศรัทธายังไง เลยซัดไปซะ 2 ชามใหญ่ๆ กับข้าวอร่อยมาก แทบอยากนั่งรถจาก กทม. กลับไปกินทุกเที่ยง อิอิ แม่ครัวแกบอก อยากกินอะไรบอกนะ ผมก็จัดแจงสั่งอะไรก็ได้ที่ไม่อร่อยอะ เอามาแต่ละอย่างนี่มีแต่อร่อยๆ เบื่อ!! 555+ แหม ... ไม่มีหรอกลูกเอ๊ย ยายทำได้แต่ของอร่อยซะด้วย 555+ ********************************************************************** หลังจากอิ่มหนำเรียบร้อย ก็กลับไปเอาของไหว้กลับบ้าน ระหว่างกำลังจะเดินออกจากโรงเจ ก็มีเสียงเรียกชื่อผมมาจากทางด้านหลัง "ฟิ้น" ผมหันหน้ากลับไป แม่เจ้า!!! เธอคนนั้น คนที่ผมกำลังมองตอนจุดธูป ในใจก็คิด "ใครวะ รู้จักกุได้ไงเนี่ย" "ใครเนี่ย" ผมถามกลับไป เราเอง เป้ จำได้ป่าว พยายามจะนึก เป้ ... เป้ไหนวะ สวยขนาดนี้ มีหรือกุจะลืม ************************************************************** เราเป้ไงที่เรียน ม.ปลายด้วยกันอะ "นึกไม่ออกแฮะ .. " ผมบอกไป ก็ตอนม.ปลายเรายังแข่งแบตคู่กันเลย แค่นั้นละ อ๋อ เลย ... ผมรู้แล้วเป้ไหน ไอ้เป้ คือตอนมัธยมมันเป็น นายเป้ ตอนนี้ที่ยืนอยู่หน้าผมมันคือ "อีเป้" Free TextEditor
ขำดี
โดย: patcha IP: 192.168.156.216, 202.12.73.20 วันที่: 19 ตุลาคม 2552 เวลา:11:48:41 น.
กรี๊ดดด จบแบบหักมุมซะได้ แอบคิดว่ารู้จักกัน พี่ฟิ้นจะสมหวังซะแล้ว
 แต่สวยขนาดจำกันไม่ได้แบบนี้นี่เจ๋งจริงๆ โดย: animE'
 วันที่: 20 ตุลาคม 2552 เวลา:17:35:32 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ดีจังค่ะทานเจมาตั้งหลายปี
พี่เพิ่งทานปีนี้ปีที่สองเองค่ะ
ไปอยู่ที่ไหนไม่รู้สิเรา 555