อะไรกันนักกันหนา ...

หลายๆ คนมักมองผมว่าเป็นผู้ชายที่หยิ่ง พูดน้อย โลกส่วนตัวสูง


จริงๆ แล้วตัวผมเองไม่ได้มีอะไรที่แตกต่างจากคนอื่นหรอก


แต่ละคนก็มีบุคลิกแตกต่างกันไป แค่บังเอิญว่าตัวผมเองมันไม่ค่อยเหมือนชาวบ้านสักเท่าไหร่


**************************************************************


ผมเองไม่ค่อยชอบพูด ชอบฟังเอาเสียมากกว่า


เมื่อก่อนผมก็พูดเยอะนะ แต่จากการร่วมงาน เจอะเจอผู้คนที่ผ่านเข้ามาใจชีวิต


มันทำให้ผมรู้ว่าการพูดน้อยเท่าไหร่ จะยิ่งดีกับตัวเองมากเท่านั้น


บางทีเราไม่รู้หรอกว่าการที่เราพูดออกไปมันทำให้คนที่ได้ฟัง "คิด" อะไร


***************************************************************


หลายๆ ครั้งผมมักจะโดนเพื่อนต่อว่า "มึงนี่สนใจโลกเค้าบ้างได้ไหม?"


บางทีการที่คนเราไม่พูดไม่ได้แปลว่าไม่สนใจสิ่งรอบข้าง


ถ้ามีคนพูด ผมจะตอบรับได้ดีเลยทีเดียว แต่ถ้ารอให้ผมพูดก่อน


บ้างทีบทสนทนาอาจไม่เกิดขึ้นเลยก็ได้


*************************************************************


ผมก็ยอมรับว่าผมมีโลกส่วนตัวของผม


แต่ไม่ได้หมายความว่าผมไม่ได้เปิดให้คนอื่นก้าวเข้ามา


ผมรู้ว่าหลายๆ คนกลัวไม่รู้ว่าการที่มันเงียบ แปลว่ามันไม่อยากให้ใครมายุ่ง


ผมไม่ได้คาดหวังให้คนอื่นมาเข้าใจผม เพราะมันไม่จำเป็น


คนที่ผมควรทำความเข้าใจคือคนในครอบครัวและคนรักของผมต่างหาก


*************************************************************


เพื่อน สำหรับผมบางทีผมคิดว่าชีวิตนี้ผมเองอาจจะไม่ต้องการก็ได้


เท่าที่ผมเห็นมา คนมีอายุทั้งในบ้านผม หรือ ข้างๆ บ้าน


เพื่อนของเค้ามีแค่คนใกล้ตัวทั้งนั้น แล้วจะไปมีประโยชน์อะไร


ที่จะไปหาเพื่อนชั่วครั้งชั่วคราว สู้เอาเวลาทุ่มให้คนที่น่าจะอยู่กับเราไปตลอดชีวิตไม่ดีกว่าเหรอ


**************************************************************


ผมอาจมองโลกแตกต่างจากคนอื่น


สิ่งที่ผมพบเจอมาตลอด 10 ปีที่ผ่านมา ผมพูดได้เต็มปากว่า


"หากพรุ่งนี้ผมตาย ผมก็ไม่เสียดาย"


สิ่งที่ผมอยากทำ ที่ที่ผมอยากไป


ผมได้ไปและได้ทำมันมาหมดแล้ว


การใช้ชีวิตทุกวันนี้มันคือ "กำไร" ในชีวิตของผม


*************************************************************


ผมรู้จักตัวเอง ผมรู้ว่าความสุขของผมคืออะไร ผมรู้ว่าตัวตนของผมคืออะไร


ผมมีงานที่ผมรัก มีครอบครัวที่เข้าใจในตัวผม


ผมมีที่เหลือไว้ในชีวิตอีก 1 ที่ ซึ่งผมไม่รู้ว่าที่ตรงนี้จะมีใครเข้ามาไหม


แล้วผมก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะมี


*************************************************************


ผมเองก็คนธรรมดาคนนึง มีด้านดีและด้านไม่ดี


หนักเอาทางไม่ดีเสียส่วนใหญ่ด้วย


จะเรียกว่ายกหางตัวเองก็ได้


แต่ผมรู้แค่ว่าหากตัวผมเองไม่เชื่อมั่นและมั่นใจในตัวเอง


ผมจะไปเชื่อใจคนอื่นได้ยังไง


*************************************************************


ผมเป็นคนเห็นแก่ตัว ผมยอมรับ


ผมจะคิดก่อนเสมอว่า สิ่งที่ผมจะทำ มันจะสร้างความเดือดร้อนให้ผมในอนาคตมั้ย


ตัดไฟเสียตั้งแต่ต้นลมเสียดีกว่า


**************************************************************


ผมเองไม่ใช่คนดี ไม่ได้เป็นคนดี ไม่น่าไว้ใจ


อย่าคาดหวังอะไรจากผู้ชายอย่างผม


หากคุณสบายใจที่จะคุยกับผม คุณคุย


อยากจะไปไหนมาไหนกับผม คุณไป


แต่จำไว้ว่า


"ผมไม่เคยบังคับให้คุณทำ"






Free TextEditor



Create Date : 16 กันยายน 2552
Last Update : 16 กันยายน 2552 10:03:03 น.
Counter : 400 Pageviews.

3 comments
ช่วงเวลานี้...ที่เคยสวยงาม (Dieses Mal war es wunderschön.) สมาชิกหมายเลข 8577393
(2 ก.พ. 2568 12:23:56 น.)
13 ตุลาคม 2567 เปลี่ยนก๊อกน้ำอ่างล่างจาน เป็นยี่ห้อ American Standar Emmy Journey พากิน พาเที่ยว
(31 ม.ค. 2568 15:03:26 น.)
วันที่ 6 - 18 มกราคม 2568 เป็นไข้หวัดธรรมดา Emmy Journey พากิน พาเที่ยว
(30 ม.ค. 2568 13:30:27 น.)
Happy Chinese New Year 2025 มาช้ายังดีกว่าไม่มา
(29 ม.ค. 2568 13:14:38 น.)
  
แต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน
โดย: โยเกิตมะนาว วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:17:38:49 น.
  

Believed in God
Even For the hardest things
with his help and blessing
everything will be just fine..
God please be with me and blessed me
for ever
โดย: da IP: 124.122.120.201 วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:21:40:46 น.
  
เราก็โลกส่วนตัวสูงนะ ขี้วีนอีกต่างหาก
อย่าไปคิดมากเลย มีบล็อกก้ดีนะเอาไว้ระบายความในใจ แก้เครียด
**ชอบปีกในคอมเม้นท์จังขยับได้ด้วย
โดย: มะนาวต่างดุส (จีฟาน องค์ชายมาเฟีย ) วันที่: 8 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:27:15 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Frinz.BlogGang.com

น้ำค้างกลางฝน
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]