26 March 2007 : แด่แม่ ผู้ซึ่ง... ผู้ซึ่ง... ฝันลมๆ แล้งๆ ไปกับลูกคนนี้ว่า วันหนึ่ง ลูกของแม่จะเป็นคนที่ประสบความสมเร็จ มีเงิน มีเกียรติ มีผู้คนยกย่อง ลูกบอกแม่ว่า ลูกจะแบ่งเงินให้แม่ใช้ จะซื้ออาหารดีๆให้แม่กิน จะพาแม่นั่งเครื่งบินไปประเทศอินเดีย และศรีลังกา แผ่นดินที่พระพุทธเจ้าประสูติ ยังไม่พอลูกจะพาแม่บินไปอเมริกา ไปจับก้อนหิมะ ลูกผลิถ้อยคำออกมาราวกับสายรุ้งของฟองสบู่ที่ถูกเป่าล่องลอยอยู่เต็มอากาศ แววตาแม่ก็มักพราวพรายตามอย่างมีความสุข แม่ยิ้มเล็กยิ้มน้อย แม่พูดอะไรไม่ออก จินตนาการของแม่คงเตลิดล่องไกล หัวใจแม่คงอิ่มหวาน ..... แม่สวดมนต์ทุกคืน และในคำอธิษฐานของแม่น่ะหรือ แม่จะขอพรพระและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลกนี้ว่า ขอให้ลูกของแม่ประสบความสำเร็จ มีแต่คนยกย่อง เป็นที่รักของทุกคน ..... ลูกของแม่ก็เป็นเพียงคนคนหนึ่งที่ไม่ได้วิเศษมาจากไหน การติดตาม การค้นหาความฝัน ลูกไม่ได้มีพรวิเศษที่จะทำให้ค้นพบได้เร็วกว่าคนอื่น นอกจากความอุตสาหะของตัวลูกเท่านั้น การตกงานครั้งล่าสุด แม่ร้องไห้ แม่ไม่อยากเห็นลูกแต่งตัวซอมซ่อ ไม่ได้เที่ยว ไม่ได้กิน ไม่ได้ดูหนัง ไม่ได้ใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นๆที่อยู่ในวัยเดียวกัน เพียงเพราะลูกไม่มีเงิน เมื่อไหร่ก็ตามที่แม่มองมาที่ลูกนิ่งๆนานๆ ไม่พูดอะไร ลูกรู้ดีว่าแม่กำลังคิดอะไรอยู่ ...แม่สงสารลูก แต่ลูกยังให้คำสัญญาพริ้งเพริศกับแม่อยู่จนบ่อย สักวันนะแม่ ลูกจะมีเงิน แม่ไม่ต้องไปรับจ้างทาสี ไปขัดกระดาษทราย แม่ไม่ต้องกังวลว่า เงินแต่ละเดือนที่เราใช้จ่ายร่วมกันมันจะพอไหม เราจะได้ทุกๆสิ่งที่เราอยากได้ บางทีแม่ร้อง เฮอะ! แม่ไม่อยากได้เงินเยอะๆหรอก แม่อยากให้ลูกมีเงินเก็บบ้างเท่านั้นเอง เผื่อยามจำเป็น เราไม่รู้หรอก ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในวันข้างหน้า เผื่อลูกเจ็บป่วยล่ะ ลูกก็พูดอย่างมั่นใจ ว่าไม่หรอก ลูกจะมีเงิน ในอีกไม่นานนี้แหละ และนั่นเป็นที่มาของความฝันลมๆแล้งๆของแม่คนหนึ่งที่เฝ้าคอยลูกของตนว่า สักวันหนึ่ง ลูกของแม่ที่นั่งจมกับโต๊ะทำงาน เป็นมนุษย์เงินเดือนอันแสนน้อยนิด จะมีเงิน ไม่ย่ำต๊อกอย่างที่แม่เห็นอยู่ แม่กลายเป็นกำลังใจอันสำคัญให้ลูกไปอย่างเงียบๆ ยามใดที่ลูกท้อแท้ บ่นเรื่องงาน แม่จะคอบปลอบลูก ต้องขยัน ต้องอดทนนะลูก แม่ไม่ได้เข้าใจมากไปกว่า ทุกๆอาชีพ หากมีความตั้งใจจริงกับมัน เอาจริงเอาจังกับมัน ความสำเร็จจะต้องมาถึงไม่วันใดก็วันหนึ่ง แม่มีความหวังกับลูก ราวกับว่า ความฝันนั้น เป็นความฝันของแม่ด้วย ขอบพระคุณแม่ที่รักของลูก สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง แม่เป็นทุกอย่างของลูกจริงๆ ...รักแม่สุดหัวใจ...
เพราะจังเลย ความหมายดีจัง
โดย: chiangmai (chiangmai ) วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:15:07:27 น.
ยินดีที่ได้รู้จัก เพื่อนคนแรกในblog ของผม ขอบคุณที่ทักทายกัน
โดย: ibuki (ibuki ) วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:15:43:40 น.
ขอบคุณที่แวะไปคุยกันนะคะ..นัทชอบคิทตี้ แต่เพื่อนบอกว่าขัดกับวัยนะแก..5555
โดย: Why England วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:18:51:12 น.
ไม่ว่าใครต่างก็ต้องมีวันของตัวเอง ขอเพียงมีความตั้งใจ
ขอบคุณที่แวะไปหากันครับ โดย: jazz..a.a.minor วันที่: 27 มีนาคม 2550 เวลา:10:15:32 น.
แวะมาเยี่ยมค่า
อ่านแล้วรักแม่จัง ^^ โดย: Mrs.Messi (Don't mess with Messi ) วันที่: 27 มีนาคม 2550 เวลา:19:04:28 น.
แค่คุณแม่ทราบว่าคุณคิดแบบนี้..ท่าคงมีความสุขมากที่สุดแล้วล่ะค่ะ ความสุขของคุณแม่ทุกคน.. คงอยู่ที่ลูกมีความสุข และเป็นคนดีของสังคม ของแม่.. วันนึง ความฝันของลูกที่แสนดีคนนี้ ต้องเดินทางมาอยู่ในมือแน่ๆค่ะ เอาใจช่วยนะคะ โดย: รอยคำ วันที่: 29 มีนาคม 2550 เวลา:18:03:32 น.
ยังอ่านไม่จบเลย เด๊ยวเข้ามาอ่านใหม่
โดย: my name is ---> (ราชันชุดขาว ) วันที่: 9 เมษายน 2550 เวลา:10:22:34 น.
อ่านแล้วอยากบอกกับแม่ของตัวเองบ้างจัง อยากทำแต่ไม่กล้า
ชื่นชมเจ้าของบล็อกมากที่กล้าพูดออกไปวันนี้ ให้รู้ว่าเรารักเค้าเหมือนกัน ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมที่บล็อก และมาเจิมให้คนแรกเลย จะมาเยี่ยมบ่อยๆค่ะ โดย: kikou (kikou ) วันที่: 14 เมษายน 2550 เวลา:21:39:34 น.
ซึ้งจังค่ะ
เราก็เคยตกงาน แล้วมีแม่ไปดูหนังไปช็อปปิ้งเป็นเพื่อน เอารถไปเติมน้ำมันให้ แล้วแม่ก็จ่ายให้ทุกอย่างเลย อ่านแล้วรู้สึกดีจังค่ะ โดย: มันจะดีเหรอคะ วันที่: 20 เมษายน 2550 เวลา:15:42:43 น.
sawasdee ka FLEUR BLEUE, Thank you so much for your poem. I really like it. Have a nice day ka.
โดย: Wipa_Sathorn วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:50:42 น.
ดีใจจังเลยค่ะ สุดท้ายก็ได้รู้จักคุณ Fleur Bleue มากขึ้นขอบคุณมากๆ นะคะที่ให้ความรู้เรื่องภาษามากขึ้น อยากบอกว่าคุณเก่งมากๆ ขอให้คุณมีความสุขมากๆ นะค่ะ
โดย: Joy IP: 125.24.143.122 วันที่: 17 สิงหาคม 2550 เวลา:1:27:15 น.
แวะมาทักทายนะคะ คุณดอกไม้สีน้ำเงิน หากมีปัญหาทางด้านภาษาอังกฤษ ขอเข้ามาถามนะคะ ขอคำชี้แนะด้วยนะคะ
โดย: muaykung วันที่: 28 สิงหาคม 2550 เวลา:19:05:58 น.
|