ตูนสยองขวัญภาคสาม  จากที่เคยบอกไว้คร่าวๆว่าจะนำเสนอการ์ตูนเรื่องนึงที่เชื่อว่า เขียนมาจากประสบการณ์จริงทั้งจากคนทางบ้านและจากผู้เขียนเอง เจ้าของผลงานคือ อ.ยามาโม้โต้ มายูริ บางคนอาจจะนึกออกทันใด แต่อีกหลายท่านอาจจะยังไม่ค่อยคุ้นเคยกับชื่อเท่าไหร่เลยเอาภาพมาฝากด้วยเผื่อว่าเห็นภาพแล้วจะนึกออกในทันใด ... .... อย่าโกหกกันเลยดีกว่า เด็กที่รอคอยไม่ได้เอามาแค่ภาพ แต่เอาส่วนนึงของการ์ตูนมาให้อ่านเลย อาจจะมองเห็นยากซะหน่อย เด๋วยังไงจะพยายามทำบรรยายไทยแบบย่อๆกำกับไว้ข้างล่างนะคะ (เห็นถึงความพยายามอันแรงกล้ามั้ย ฮึ?  ) อ.ยามาโมโต้เธอมีเพื่อนเป็นผู้มีจิตสัมผัสวิญญาณ คือคุณ เทราโอะ เรโกะ แล้วก้อเลยได้นำเรื่องราวต่างๆที่ได้ไปประสบพบเจอมาถ่ายทอดเป็นการ์ตูน  และเป็นธรรมดาที่คนเรานั้นเมื่อเข้าไปสัมผัสใกล้กับสิ่งใดเป็นเวลานานๆมากเกินไป ก้ออาจจะต้องได้รับผลกระทบมาบ้าง วิญญาณก้อมีทั้งดีและไม่ดี จึงไม่แปลกที่คุณเรโกะจะโดนสิ่งนั้นตามคุกคามเป็นบางครั้ง แต่เรื่องที่เอามาแปะให้ชมคือตอนที่ อ.ยามาโมโต้ เองก้อโดนเข้าให้กับตัวเหมือนกัน น่าเห็นใจและน่ากลัวพอๆกันล่ะค่ะ  เรื่องมีอยู่ว่า ผู้เขียนจากทางบ้านที่เขียนมาขอคำปรึกษาจากคุณเรโกะนี้ออกไปทำงานพิเศษล้างศพที่โรงพยาบาล ซึ่งศพที่ต้องรับผิดชอบนี้เป็นศพของชาวต่างชาติแม่ลูกคู่นึงที่ถูกผู้เป็นพ่อฆาตกรรม.... มีทั้งหมดสี่ศพ แม่ และลูกอีกสาม ที่จะต้องจัดการล้างทำความสะอาดมีเพียงศพลูกเท่านั้น ถ้านับเป็นคดีฆาตกรรมธรรมดาก้อน่าสลดใจอยู่เอาการค่ะเพราะเด็กๆเหล่านี้อายุราวๆ 4 6 และ 8 ขวบตามลำดับ เป็นเด็กผู้หญิงสอง ผู้ชายหนึ่ง เมื่อเวลาผ่านไปชายหนุ่มคนนี้ก้อเลิกทำงานด้านนั้นแล้วหันมาจับงานเขียนแทน แรกทีเดียวตั้งใจจะเขียนนิยายโดยเอาเรื่องราวที่ตัวเองเคยมีประสบการณ์ในแวดวงเดิมมาเขียน แต่ว่าพอเอาเข้าให้จริงๆก้อมักจะเป็นการบอกเล่าข้อเท็จจริงที่เกิดในคดีต่างๆเสียมากกว่า เหตุการณ์ปกติสุขดีจนกระทั่งเขียนมาถึงเคสชาวต่างชาติที่เสียชีวิตกลุ่มนี้ ก้อถูกวิญญาณที่สงสัยว่าจะเป็นผู้ตายในคดีฆาตกรรมมาตามรังควาญเอา ความกลัวมีมากจนต้องเขียนมาปรึกษาคุณเรโกะ เนื่องจากชายหนุ่มผู้นี้เขียนถึงเรื่องราวนั้นในวันครบรอบวันเสียชีวิตจองผู้ตายพอดี คุณเรโกะจึงหาทางแก้ไขให้ไปขอขมาผู้ตายซะเนื่องจากว่าการเขียนนั้นไปสะกิดและกระทบความรู้สึกของผู้ตายจึงเป็นเหตุให้วิญญาณคอยติดตามเอา เมื่อจัดการเรื่องราวนั้นเรียบร้อยแล้ว อ.ยามาโมโต้จึงหยิบเอามาเขียนเป็นการ์ตูนตามปกติ ... แต่ความไม่ปกติก้อเริ่มเกิดขึ้นในค่ำคืนหนึ่งเช่นกัน   อ.ยามาโมโต้มีความรู้สึกว่า มีคนขึ้นมานอนทับในคืนนั้น และเหมือนมีเสียงดังข้างหูว่า "ไม่เข้าใจกันเสียบ้างเลย..." ก้อรู้สึกแปลกใจอยู่เหมือนกันแต่ว่าไม่ได้เอะใจ และทุกครั้งที่อยู่คนเดียวเพื่อเขียนภาพ แต่ว่าเพียงแค่คิดคำพูดไว้ยังไม่ทันวาดก้อไม่อาจจะทำต่อไปได้ เพราะบรรยากาศที่ชวนให้รู้สึกวาบสันหลัง  โชคยังดีว่า อ.ยามาโมโต้ ได้เรียกชายหนุ่มคนนั้นมาพบอีกครั้งเพื่อพูดคุยในเรื่องรายละเอียดเกี่ยวกับคดีนี้อีกครั้ง และคุณเรโกะก้อได้ถามขึ้นมาว่า ... ได้ขอให้แก้ไขเนื้อเรื่องในตอนท้ายว่า ขอขมาและขอให้ยกโทษในสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วไม่ใช่หรือ? (โดยมากอ.ยามาโมโต้ต้องรอให้ทุกเคสผ่านพ้นด้วยดีและแน่ใจว่า วิญญาณได้ไปสู่สุคติแล้ว จึงจะนำมาวาดได้)  และคำตอบที่ได้รับจากชายหนุ่มผู้นั้นก้อแทบทำให้ล้มทั้งยืนกันถ้วนหน้า ...เพราะว่า คุณลูกๆน่ะไปกันแล้ว แต่คุณแม่น่ะสิ!!! ยังอยู่!!!!!  ท้ายสุดนี้คุณเรโกะจึงอาราธนาพระคุณเจ้าทากาดะ (คล้ายเราอาราธนาพระมาคุ้มครองเรา) ให้ปกปักรักษาอ.ยามาโมโต้ในระหว่างทำงาน และคุณเรโกะเองก้อต้องกลับไปแก้ไขเรื่องราวนี้ให้จบด้วยเช่นกัน... เล่นเอา อ.ยามาโมโต้ขวัญผวาไปพักใหญ่ๆเชียวล่ะ เฮ้อ.... น่านสิน๊า เขียนเรื่องวิญญาณ มันก้อต้องหนีไม่พ้นต้องเจอเรื่องวิญญาณน่ะสิ น่าสงสารอาจารย์จังเลย  ป.ล. เรื่องวิญญาณ เป็นเรื่องความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในการชมนะคะ 
ตูนสยองภาค 3 แล้ว โอ้ หนูกลัวง่า
แต่จะขอบอกว่า ความสวย กับเรื่องสยองขวัญเนี่ย แปรผันตามกัน ชอบเรื่องสยองขวัญมาก (ภาค 3 แล้วแน่ะ) แสดงว่าเจ้าของบล๊อกสวยมาก ยืนยันโดยสถาบันคิงคอนเกต  โดย: แว่นน้อย@หาดใหญ่
 วันที่: 16 สิงหาคม 2548 เวลา:23:48:59 น.เข้ามาหยอง กลายเป็นเสพติดบล็อกการ์ตูนผีไปซะแร้ว
ยามาโมโตะ มายุริ จำได้ๆๆ จ้า  เค้าชอบวาดการ์ตูนผี ส่วนเราก็ชอบอ่าน ฮี่ๆๆ มีซีรี่ส์อีกเรื่องที่เค้าวาดเหมือนกัน ชื่อผู้พิชิตวิญญาณ พระเอกหน้าตาน่ารักๆ มีแม่เป็นหมอผี(หรือหมอดูนี่ล่ะ) ตอนเช้าจะโดนแม่ปลุกด้วยเสียงสวดมนต์กับไม้ที่พระใช้เคาะตอนสวด(เค้าเรียกไม้อะไรง่ะ) เวลาแม่โกรธตอนกินข้าวก็จะโดนประชดด้วยการปักตะเกียบตั้งไว้ในชามข้าวอ้ะ...ฮาดี  เรื่องนี้พระเอกก็เจอวิญญาณปราบผีทั้งเรื่องเหมือนกันไม่รู้ทำไมนักเขียนการ์ตูนกับสัมผัสวิญญาณนี่เหมือนจะเป็นของคู่กันเลยง่ะ เห็นเจอกันหลายคน มี penfriend กับเพื่อนของ penfriend อีกทีเป็นนักเขียนการ์ตูน บอกว่าเจอบ่อยมากๆ  อาจเป็นเพราะชอบทำงานตอนดึกๆ แล้วก็มีสัมผัสมั้งดีแล้วที่เราไม่ได้เป็นคนมีสัมผัส เฮ้อ... โดย: วีวี่ IP: 203.151.140.120 วันที่: 17 สิงหาคม 2548 เวลา:1:28:27 น.
ตู่น้อยล่ะก้อ อยู่เมืองอังกฤษแท้ๆจะกลัวไปทำไม นี่ๆลองไปเที่ยวพระราชวังเก่าสิ ที่เค้าลือกันว่าผีดุอย่างลอนดอนทาวเวอร์น่ะ มีคนเล่าขานกันว่าพวกยามที่คอยดูแลก้อแทบจะอยู่กันไม่ได้ ตู่ไปพิสูจน์ให้หน่อยนะ นะ
 วี่ เปลี่ยนมาเรียกชื่อเล่นอย่างเป็นทางการกันดีกว่า พิมพ์เด็กที่รอคอย มันยาวไปโหน่ย... พวกญี่ปุ่นเค้าเชื่อกันว่าคนไว้ผมยาวจะมีสัมผัสทางวิญญาณมากขึ้นด้วยล่ะเนอะเคยได้ยินมาว่าวิญญาณจะพยายาม contact โดยใช้เส้นผมของคนเป็นสื่ออย่างนึง แต่แก๊กเอาตะเกียบปักข้าวนี่ แรงนะ ถ้าอ้อนเป็นลูก อ้อนคงอึ้งรับประทานไปเป็นวันๆเลย ...โหแม่ตรู งอนได้ขนาดแช่งให้ลูกมากินข้าวคนตาย พี่ หล่าล๊าเบล เด๋วจัดห้ายยยยยฮะ เตรียมเนื้อที่ในอีแมวไว้ให้ดีเห๊อะ!น้อย ขอบคุณหลายที่ยังคงติดตามเสพความสยอง และขอน้อมรับปริญญากิติมศักดิ์จากมหาลัยคิงคองเกต หา ว่าอะไรนะ? คิงคอนเกตเรอะ  อ้าว นึกว่ามหาลัยสอนพวกคิงคองซะอีก คุณ kisara เจ้าคะ ดิชั้นมั่นใจว่าอายุเรามันคงไม่หนีกันนักหรอก แต่ก้ออย่างว่าล่ะนะคะ เด็กที่รอคอยก้ออาจจะอายุมากแล้วถ้าเทียบกะเด็กยุคหลังๆมานี้ ซึ่งโดยมากก้อหน้าตาออกจะล่วงโรยก่อนวัยกันไปเยอะไม่ทราบว่าทำไม๊ทำไม... แต่คุณ kisara คงจะไม่ใช่แน่ๆเลย... เอ้อ...แต่ ... ก้ออย่างว่าล่ะนะคะ........ ....................... (แล้ว ก้อไม่มีคำอธิบายใดๆต่อ ให้ไปคิดเอาเองว่า เด็กที่รอคอยอยากจะพูดว่าอะไร )น่า น่า ยังไงก้อคุยเรื่องเดียวกันได้มันก้อต้องมีอายุสมองเท่าๆกันนั่นแหละ โดย: เด็กที่รอคอย
วันที่: 19 สิงหาคม 2548 เวลา:2:10:03 น.ง่า อยากอ่านมีอีกไหมคะ มุ๋มว่าการ์ตูนสยองขวัญเนี่ยวาดภาพสวยนะ แทบทุกเรื่องที่เคยอ่าน ยกเว้นที่ผู้ชายวาดจะน่ากลัวหน่อยๆ ที่มุ๋มดูส่วนใหญ่จะประมาณลัทธิซาตาน อาเจียนออกมาเป็นหนอนทั้งเรื่อง
มีแต่ผี.... โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ หนูกลัวแล้ว-----> พี่กลัวYaoi มากกว่า สยองกว่าดูหนังผีคับ  โดย: Fruit_tea
วันที่: 23 สิงหาคม 2548 เวลา:11:56:38 น.อ๋า...รับทราบค่า แต่มันชินง่ะ และก็เพราะชอบชื่อ "เด็กที่รอคอย" ด้วยแหละ
 โดย: vee vee'
วันที่: 26 สิงหาคม 2548 เวลา:1:32:17 น.เอ่อพี่อ้อน.............. เอาตังค์มาดิคะ เงินน่ะเงิน
ตู่อยู่แมนเชสเตอร์อะ จะไปพิสูจน์ผีที่ลอนดอนทาวเวอร์ให้ก็ด๊ายยยยยยยยยยย แต่เอาเงินมาก่อนดิ๊ อิอิอิ ปล. จะเจอผีไรไม่รู้ รู้แต่อยากเจอซาลาดีนาซ่ากับกองทัพเรือฟรอนเทร่านี่นั่นมากกว่านะ ฮ่าๆๆ โดย: =too=
วันที่: 26 สิงหาคม 2548 เวลา:2:16:52 น.   โดย: palm IP: 161.200.255.162 วันที่: 10 มีนาคม 2551 เวลา:10:02:52 น.
     โดย: สีรส IP: 125.25.213.18 วันที่: 27 มีนาคม 2551 เวลา:13:08:52 น.
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
แต่ด้วยความเคารพ คุณป้าต้องแก่กว่าอะฮั้นแน่นอน