กล้วยไม้ดิน-ท้าวคูลู ผันผ่านวันคืนไหว คือท่วงทีสงบใจ รอคอยให้สายฝนพรำ ฝนแรกมาเยือนแล้ว ยินเสียงแว่วร้องขับขาน ที่หลับใหลมายาวนาน ก็เบิกบานแย้มยอดใบ คือชีวะวัฏจักร เฝ้าฟูมฟักเอาใจใส่ ฤดูกาลที่ผ่านไป โยงสายใยให้ชีวิต ![]() ![]() โดย: หม๋องแหม๋ง
![]() |
บทความทั้งหมด
|