|
สิงโตสมอหิน วันนั้น..ในเยาว์วัยฉันหวาดกลัว
ฟ้ามืดเมฆมัวคำรามสั่นไหว
ครืนโครมขู่เค้นหัวใจ
ยากหลับได้ในราตรียาวนาน...
วันนี้...วสันต์ยังคงมาเยือน
หากเสมือนสัญญาณชีวันเรียกขาน
ปลอบหัวใจปลุกหมู่ไม้เบิกบาน
ต่างจากวันวานที่ผ่านพ้นมา...
พรุ่งนี้....หากวสันต์ยังพร่างพรม
ขอวอนสายลมนำพาความห่วงหา
ฝากกับม่านฝนบนท้องนภา
ฝากสู่แผ่นหล้าว่ายังคำนึง....
ด้วยสายฝนคือสายชีวัน
เชื่อมวานสู่วันไว้ด้วยความคิดถึง
เชื่อมต่อฤดูกาลหวานซึ้ง
เชื่อมใจถึงใจ...ถึงนิจนิรันดร์
|
Fattysingto.BlogGang.com
ผมความจำสั้น
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [ ?]
|
|