เมื่อเป๋าตุงป่วยเป็นบิด 28 ก.พ. 57
จากที่เมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2557 ได้พาอังเปา+เป๋าตุงไปทำหมัน และอีก 3-4 วันต่อมา "เป๋าตุง" ได้มีการอาเจียนเป็นลิ่มเลือกเล็กๆ ไม่ทานข้าว ทานน้ำ นอนซึม (สีแดงเล็กๆ คือเลือดนะจ๊ะ)
ถ่ายเหลวเป็นมูกเลือดมีกลิ่นเหม็นเน่า ติดขอบกระบะถ่ายเลย
พาไปหาหมอดีกว่า อาการ "เป๋าตุง" แย่มาก วันแรกคุณหมอฉีดยาฆ่าเชื้อ + วิตามิน + ให้น้ำเกลือ อาการก็ไม่ดีขึ้น ยังอาเจียนอยู่ วันรุ่งขึ้นก็ไปหาหมออีก แถมนำรูปถ่ายไปให้หมอดูด้วย ถ่ายรูปเก็บไว้แล้วเอาไปให้หมอดูว่าอึสีแบบนี้ค่ะ (โชว์ก้นซะเลย)
เก็บตัวอย่างอึด้วยทิชชู่อีกต่างหาก (เหม็นมาก แต่เราไม่รู้ว่ามันคือเลือดสดๆ จึ๋ย!!)
อีกรูป
ผลตรวจอุจจาระพบเชื้อบิด ติดเชื้อในลำไส้ หมอเลยขอเจาะเลือดไปตรวจผล
ผลตรวจเลือดพบค่าเม็ดเลือดขาวสูงถึง 40,000 จากปกติ 10,000 ส่งผลให้อาจเกิดภาวะแทรกซ้อน และมีความเสี่ยงในการเสียชีวิตสูง หากไม่ตอบสนองกับยาที่รักษา หมอต้องให้น้ำเกลือผ่านทางผิวหนัง+ฉีดยาฆ่าเชื้อและวิตามินเสริมไปประมาณ 4 รอบ เราให้เจลเสริมพลังงานเพิ่มเพราะแมวไม่ยอมทานข้าวเอง
ผ่านไป 2 วันอาการดีขึ้นตามลำดับ อาเจียนบางไม่บ่อยแล้ว และก็ไม่มีเลือดออกมาด้วย
วันต่อมา ไม่มีการอาเจียน ไม่มีการถ่ายเหลว จน ณ วันที่ 15-16 มีนาคม 2557 "เป๋าตุง" หายดี กลับมาวิ่งเล่น กินข้าวได้เหมือนเดิม (เราดีใจจนน้ำตาร่วง) แม้ว่าค่ารักษาจะหมดไปเกือบ 3,000 บาท ขอแค่เขาสู้กับความเจ็บป่วย และกลับมาอยู่กะเราเหมือนเดิมแค่นี้เราก็ไม่ขออะไรแล้ว เราจะอยู่ด้วยกันต่อไปนะ "เป๋าตุง"
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [