ปล่อยมือคนที่อยากไป....we must say goodbye credit :: นิตยสาร I Like เป็นบทความที่เอามาจากไอไลค์ค่ะ เห็นมันให้ข้อคิดดี เลยเอามาให้อ่านกันเน้อออออ~ --------------------------------------------------------------- ถ้าเชือกมีอำนาจมากพอที่จะผูกใจใครเอาไว้ได้ อาจเป็นไปได้ว่า "เชือก" อาจกลายเป็นสิ่งหายาก และราคาแพงมากไปตั้งนานแล้ว แต่เพราะเชือก ไม่ว่าจะเส้นใหญ่เพียงใด ทนทานเพียงใด ก็ไม่สามารถจะผูกพันผูกใจของใครไว้ได้เลย มีคนมากมาย ที่ต้องเจ็บปวดเพราะความเปลี่ยนแปลง เปลี่ยนจากสิ่งที่เคยดี ไปเป็น ไม่ดี เปลี่ยนจากสิ่งที่เคยมี ไปเป็น ไม่มี และตราบใดที่คนเรายังมีชีวิต ก็ต้องพบกับความเปลี่ยนแปลงอีกหลายครั้ง รวมถึง เรื่องความรัก ด้วย มีคนมากมาย ที่ต้องเจ็บปวดเจียนตายเพราะมัน ความรัก ที่แสนจะเป็นนามธรรม ...ที่เป็นเรื่องยาก ...ที่เป็นเรื่องสากล แต่กลับไม่มีโรงเรียนไหนในประเทศใด เปิดสอน "วิชารักเป็น" ไม่มีใครหรอก แม้แต่คนที่เข้มแข็งที่สุดก็ตาม ที่อยากจะท้าทายลองเจ็บปวดเพราะรัก หรืออยากจะสูญเสียทั้งคน และความรู้สึกที่เคยมี แต่ถ้าหากต้องสูญเสียจริงๆ ถ้าการมีเขาอยู่ คือมีได้แต่ตัว เพราะหัวใจเขาได้เปลี่ยนแปลง ไปจนไม่เหลือเค้าใจเดิม ซึ่งไม่ว่าเหตุผลที่เขาแปรเปลี่ยน เอาใจออกห่างแบบนี้จะคืออะไร เราก็ไม่มีเหตุผลใดๆ ทั้งนั้นที่จะยื้อเขาไว้ ถ้าจับมือครั้งสุดท้าย แล้วสิ่งที่เขาทำคือแกะมือเราออก ก็จงปล่อย ...ปล่อยให้เขาจากไป ถ้าถามใจเขาครั้งสุดท้าย ว่ายังรักกันมั้ย แล้วสิ่งที่เขาตอบคือ "ไม่" ชัดเจน ก็จงปล่อย ...ปล่อยให้มันจบ เพราะการเก็บคนที่หมดรักกันเอาไว้กับตัว ก็คงไม่ต่างจากการที่เฝ้าเก็บหน้าปกหนังสือเล่มหนึ่งเอาไว้ ...ทั้งที่เนื้อในได้ผุพังไปหมดแล้ว ชอบอ่ะ จาก ทู้นี้ //www.pantip.com/cafe/siam/topic/F9263807/F9263807.html
เศร้าค่ะ.
แต่ก็เป็นเรื่องที่ต้องยอมรับ โดย: ความคิดถึง ที่ส่งไปไม่ถึง (น้ำแก้ว
 ) วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:32:46 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ชอบบทความนี้จัง