สิงหา...กับความเป็นแม่และผู้ชายประจำชีวิต แหม...ถ้าไม่บอกคงไม่มีใครรู้ว่าอิฉันเป็นแม่คน เจ้าอ้น(ชื่อลูกชาย) อายุสองขวบแล้วค่ะ อิฉันคงเป็นแม่ที่ไม่ได้เรื่องนัก คลอดลูกแล้วก็ต้องให้ตายายเลี้ยง ตัวเองก็ทำแต่งาน ครอบครัวและชีวิตรักล่มสลาย พูดเหมือนกับนิยายรักเศร้า เคล้าน้ำตาเลยนะคะ แต่ตอนนี้ฉันหัวเราะกับมันได้แล้ว(มีโครงการจะเอามาเขียนให้ครื้นเครงด้วย555) แม้จะต้องอยู่ท่ามกลางพายุคำครหาของสังคมและการงานที่แสนเหน็ดเหนื่อย แต่ไม่เป็นไรเพราะอิฉันเลือกเอง การมีลูกทำให้เราได้รู้หลายอย่างว่าแม่นั้นรักเรามากขนาดไหน ท่านอดทนและประคับประคองชีวิตครอบครัวมาได้ตั้งสามสิบปี สามสิบปีนี่เป็นเวลายาวนานเชียวนะคุณ ถ้าตอนนี้มีใครถามฉันว่าใครที่เป็นฮีโร่ในใจคุณ ฉันตอบแบบเอียงข้างกระเท่เร่เลยว่า ...แม่ฉันค่ะ และฉันก็หวังเหมือนกันว่าสักวันหนึ่ง ถ้าเจ้าอ้นโตขึ้นมาหากมีคนถามคำถามนี้ เขาจะตอบเหมือนกับฉันว่า...แม่ผมครับ ปล.เรื่องนิยายจะมาทยอยๆอัพค่ะ ส่วนเรื่องนิยายที่กำลังจะออกตอนนี้อยู่ในขั้นตอนของการแก้ไขอีกรอบค่ะ อาจจะไม่ทันเดือนตุลาฯ แต่จะพยายามเร่งให้เร็วที่สุดค่ะ ปล.2 ถ้าอยากรู้ว่าอิฉันหน้าตาเป็นยังไงดูจากหน้าผู้ชายประจำชีวิตได้ค่ะ หน้าตาและรูปร่างพิมพ์เดียวกันเลยค่ะ5555 
อิอิ อยากเอารูปลูกชายให้ดูบ้าง แต่ว่า ลงรูปไม่เป็น :P
แต่คำว่าแม่นั้นยิ่งใหญ่จริงๆนะค่ะ ตอนนี้เอิงก็เลี้ยงลูกคนเดียว รวมถึงที่จะคลอดออกมาด้วย แต่ทำไงได้ เราตัดสินใจเลือกทางนั้นแล้วถึงแม้ไม่ได้เต็มใจก็ตาม แต่ภูมิใจที่ทุกวันี้ยังมีกำลังใจจากดวงใจดวงน้อย ทำให้เข้มแข็งและยืนอยู่ได้ถึงล้มดวงใจดวงน้อย ก็คอยทำหน้าที่ ช่วยฉุดรั้งให้ลุกขึ้นมาก้าว ไปกับเค้า เพราะคำว่า แม่ คำเดียวแท้ๆ เปลี่ยนแปลงหลายๆได้ โดย: เอิง IP: 81.8.153.60 วันที่: 8 สิงหาคม 2552 เวลา:23:50:35 น.
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
มองไปมองมา น้องอ้นหน้าตาคล้ายๆ กับหลานของตูนเลยค่ะ ^^