ได้ข้อความนี้มาจาก series สุด hip เมื่อหกเจ็ดปีก่อน (อย่าเดาอายุคนเขียนล่ะ) เรื่อง Sex and the city

เริ่มจากตอนที่นางเอกได้รับเชิญไปงานแต่งงานของคนที่ไม่สนิทนัก ให้ช่วยแต่งกลอนสำหรับวันแต่งงาน แล้วขอร้องให้ไปอ่านด้วยตัวเอง กลอนก็ว่าไว้ยังงี้ค่ะ

His hello was the end of her endings

Her laugh was their first step down the aisle

His hand would be hers to hold forever

His forever was as simple as her smile

He said she was what was missing

She said instantly she knew

She was a question to be answered

And his answer was I do

อ่านดูแล้วเป็นบทกลอนที่ไม่ได้ใช้คำลึกซึ้งเกินไป ทุกคำเป็นภาษาอังกฤษชนิดอ่านออกแปลได้ แต่รวมกันแล้วได้ความหมายลึกซึ้ง

เคยคิดว่า ถ้าเพื่อนขอให้ช่วยเขียนอะไรในวันแต่งงาน เราจะเขียนอะไรดี

อยากเขียนอะไรง่ายๆ แต่กินใจแบบนี้

ทุกทีไปงานไหนๆ ก็เขียนแต่ว่า

“ขอให้ความรักที่เกิดขึ้นมานั้นอยู่ตลอดกาล ขอให้ความรักที่เกิดขึ้นมานั้นเป็นรักนิรันดร์”

มาจากเพลงเก่ามากแล้วเพลงหนึ่งของปั่น

หลังๆเนี่ย เขียนทีไร ก็ชักจะไม่ค่อยเชื่อที่เขียนแล้วค่ะ เพราะ “ความรัก” หลายๆคู่กลายเป็นความรักที่มีวันหมดอายุ

รักที่ว่าจะนิรันดร์นั้น ก็แสนสั้นไม่เกินห้าปีสิบปี

ยังเชื่อว่า “ความรัก” มีอยู่จริง แต่ก็ดับลงจริง เหมือนทุกอย่างในโลกนี้ที่เกิดและดับตลอดเวลา

ระหว่างการเดินทางของ “ความรัก” ต่างหากที่สำคัญว่า เราจะดูแลกันและกันอย่างไร

เพื่อที่ว่า วันหนึ่ง เมื่อมันจบลง เราก็จะยังดำเนินชีวิตต่อไปได้อย่างไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกันนัก

สมกับที่เคยสัญญากันไว้ว่า จะดูแลกันไปชั่วนิรันดร์ แม้นิรันดรของแต่ละคู่จะมีระยะเวลาไม่ถึงชั่วชีวิตก็ตาม