เหตุปัจจัย ความตาย และการเรียนรู้ หญิงชราผู้หนึ่ง แต่งกายในชุดลำลองแบบสุภาพ สีสันไม่ได้สดใสจนบาดตา แต่ก็ไม่ได้หม่นหมองจนขาดชีวิต สีหน้าเรียบเฉยของเธอ ทำให้เราต้องถามตัวเองว่า อะไรทำให้เธอยังคงมานั่งอยู่ตรงหน้าเราได้ในวินาทีนี้ ถ้าหากจะบอกว่า หญิงชราผู้นี้เพิ่งสูญเสียลูกชายคนเดียวไปด้วยอุบัติเหตุรถยนต์หลังจากไม่ได้ยินข่าวคราวจากลูกชายมานานเกือบสองสัปดาห์ พร้อมกับที่สามีสูงวัยของเธอกำลังนอนป่วยหนักอยู่ที่รพ. และมีหลายชายที่มีปัญหาเกี่ยวกับเส้นประสาทที่แขนจนยกแทบไม่ขึ้น แต่เธอยังรวบรวมกำลังใจมานั่งรอเราอยู่เป็นชั่วโมง มันจะเกินไปไหม ถ้าคนๆหนึ่งได้สูญเสียคนที่รักที่สุดในชีวิตไป และกำลังจะสูญเสียคนที่รักไม่แพ้กันอีกคน  พอๆกับที่เราตอบคำถามแรกไม่ได้ เราก็ยังตอบคำถามที่สองไม่ได้อีกเช่นกัน เคยมีคนบอกเราไว้ว่า โลกนี้ไม่มีเรื่องบังเอิญ ทุกอย่างเกิดจากเหตุปัจจัย และชีวิตนี้คือการเรียนรู้ คงไม่บังเอิญที่ลูกชายของหญิงชราขับรถไปต่างจังหวัด ในเส้นทางที่ไม่คุ้นเคยตามลำพัง โดยไม่ได้บอกใครสักคน คงมีเหตุปัจจัยอะไรบางอย่าง ทำให้สามีของหญิงชราผู้เป็นพ่อของชายหนุ่มคนนั้น ต้องนอนไม่ได้สติอยู่ในรพ. จนกระทั่งเราสนใจที่จะนัดหญิงชรามาพบเราเพื่อพูดคุยอีกเมื่อวาน แต่เธอมาไม่ได้เพราะติดงานทำบุญลูกชาย และครอบครัวนี้ก็คงได้เรียนรู้ที่จะสูญเสียร่วมกัน เป็นกำลังใจให้กันในยามวิกฤตมาเยือน เราฟังเรื่องทั้งหมดผ่านจากคำบอกเล่าด้วยท่าทางสงบของผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเดินทางเกือบถึงบั้นปลายชีวิต ริ้วรอยแห่งกาลเวลาไม่ได้ทำให้กำลังใจของเธอสิ้นสุดลงไปหลังจากจัดงานครั้งสุดท้ายให้ลูกชาย เธอบอกเราว่า ได้เห็นหน้าลูกครั้งสุดท้าย ก็ยังดีกว่าไม่ได้เห็น เธอบอกเราว่า สร้อยคอที่เธอใส่มา ลูกชายเป็นคนทำให้หลายปีก่อน เธอเลยค้นมาใส่วันนี้ เธอบอกเราว่า เธอไม่ใส่ชุดดำต่อ เพราะเธอออกทุกข์แล้ว และเธอมีเรื่องต้องจัดการอีกมากมายเกี่ยวกับเรื่องของลูกชายอีกหลายอย่าง เธอบอกเราว่า เธอรู้ว่าลูกรักเธอ แม้จะไม่เคยพูด เธอบอกเราว่าว่า เธอดีใจที่ลูกสาวบอกข่าวร้ายแก่เธอด้วยตัวเอง ไม่ปกปิดเอาไว้ และ เธอบอกเราว่า เธอไม่คิดอยากตาย เพราะเธอยังมีอะไรต้องทำอีกมาก มีสามีที่ยังมีลมหายใจแม้จะไม่รู้ตัว มีลูกสาวอีกสามคนเป็นที่พึ่งทางใจ และมีหลานอีกหลายคนที่กำลังเติบโต เธอจะทิ้งคนเหล่านี้ไปได้อย่างไร ฟังจบ เราก็ตอบคำถามแรกของเราได้ว่า อะไรทำให้เธอยังมาพบเราในวันนี้ กับคำถามที่สอง โลกนี้ไม่มีเรื่องบังเอิญ แต่มีเหตุปัจจัยจริงๆ เพราะ............ หญิงชราผู้นี้ได้มาพบเรา เพื่อทำให้เราได้เรียนรู้ว่า ถึงที่สุดแล้ว ชีวิตก็ยังดำเนินต่อไป จะทุกข์จะสุข จะดีจะเลว อยู่ที่ใครจะเลือกมองอย่างไร แล้วคุณล่ะ เมื่อยามทุกข์กระหน่ำเข้ามาระลอกแล้วระลอกเล่า คุณเลือกที่จะเผชิญหน้ากับวิกฤตเหล่านั้นอย่างไร จะวิ่งหนีไปเรื่อยๆ หรือหันหน้าเข้าสู้ อยู่ที่คุณเลือกเองค่ะ
คนเราทุกคนมักมีปัญหากันทั้งน้าน
อยุ่ที่เราจะเลือกอยู่กับมันยังไง บางทีก็ล้า จน ท้อ โดย: Enigmapooh
 วันที่: 3 ธันวาคม 2551 เวลา:9:57:25 น.ความหวั่นไหวมักมาเยื่อนคนที่ไม่กล้าเผชิญความจริง จะมีซักกี่คนที่ทำได้ ที่รู้คิดในการใช้ชีวิตที่มี ความสูญเสีย ความพลัดพราก เป็นบทเรียนที่มีค่ามากที่สุดในชีวิต
โดย: อนัตตา IP: 58.9.122.50 วันที่: 3 ธันวาคม 2551 เวลา:23:44:05 น.
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แวะมาทักจ่ะ