ความงาม+รองเท้าที่รัก

วันก่อนกลับบ้านเร็วเพราะว่าง่วงมั่กๆเยย เลยนึกครึ้มๆอยากกินไข่ดาว เลยตั้งใจว่าจะสั่ง ข้าวกระเพราไก่ไข่ดาว เลยเดินไปร้านอาหารตามสั่งที่แถวบ้าน
แต่ไหง..ได้ผัดไทมาแทนไม่รุ

มะช่ายว่าร้านอาหารทำผิด แต่วัลสั่งผัดไทไปเองแหล่ะ คิคิ..เขิล ก็..ไม่รุ ง่วงจนเบลอมั๊ง

พอสั่งเสดก็ยืนรอ เพราะว่าจะซื้อกลับ คนขายก็บอกให้เข้าไปนั่งรอในร้านก่อน วัลก็ไม่เข้าเพราะจะซื้อกลับบ้าน คนขายก็บอกเหมือนเดิมอีกว่าให้นั่งรอในร้าน วัลก็เลยเดินเข้าร้านพลางนึกในใจว่า เออ..ตื้อจิงๆ นั่งกินก็นั่งกินฟร๊ะ!!

น้องวัลนั่งรอน๊านนาน ..ไม่ใช่แพคเกจสวัสดี น๊านนาน เพราะน้องวัลใช้ออเร้นท์ ..เลขมุขไรของตรูฟระเนี๊ยะ

เอาใหม่ๆ..ก็นั่งรออยู่นาน เค้าก็หิ้วมาให้ วัลก็ทำหน้างง เค้าเลยถามว่ากินนี่หรอ
วัลก็พยักหน้า 2 ที ..หงึก หงึก
ระหว่างที่เค้าเอาไปเทลงจาน วัลก็นึกในใจว่า อ๊อ..ที่เค้าบอกให้เข้ามานั่ง ไม่ได้หมายความว่าให้นั่งกินที่นี่ แต่ให้นั่งรอ วัลนี่พอง่วงแล้วก่งก๊งชะมัด แต่วัลให้อภัยตัวเอง

เพราะ..เพราะ..เพราะ..เพราะหิวน๊ะเอ๊งงง..จะถูกจะผิดไม่สนแว๊ว

ซักพักเค้าก็ยกจานมาให้ น้องวัลเลยถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐาน



คำแรก..พระเจ้า!!ไม่เคยกินไรไม่หย่อยขนาดนี้เลยน๊ะเนี๊ยะ ทั้งๆที่ปกติวัลเป็นคนที่กินไม่เลือก กินได้หมด
ผัดไทไรฟะ..เค๊มเค็ม เลยต้องเติมนําตาล บีบมะนาวเสดก็ไม่หร่อย เลยต้องใส่พริก หุหุ..เกี่ยวป๊ะ..ก็เผื่อพริกมันเผ็ดไง ลิ้นจะได้ชา ไม่รุสึกว่าไม่หร่อยไง๊ น้องวัลฉลาดไม๊ ก็กินไปเรื่อยๆ ก็ไม่หร่อยอยู่ดี แต่ก็หมด
เป็นแบบเนี๊ยะ!! ..



คิกคิก..ก็แหม..มะมี๊สอนว่าอย่ากินทิ้งกินขว้างนี่หน่า ขี้เกียจเหลือให้คนขายสะเทือนใจเลยตักๆมันเข้าปากไปง้าน คิกคิก

พอกินเสดก็กระดกนําตาม ..ขอใช้ซักทีเหอะ..คำว่ากระดกเนี๊ยะ เห็นคนกินเหล้าเค้าชอบพูดกัน ไอ้คนไม่มีบุญได้กินอย่างเราอยากลองใช้ศัพท์นี้บั้งง่า แหะๆ..กระดก เอาอีก กระดก..พูดพอใจแระ เปลี่ยนเรื่องดีกั่ว !!

น้องวัลปกติเป็นคนชอบกินหอยทอด ตระเวนกินมานทั่วเยยหล่ะ กินมา 7 ย่านนํา วันก่อนก็ได้ไปกินแถวเจริญนครหล่ะ เห็นหน้าร้านแปะว่าเคยออกทีวีโด้ย แถมเขียนว่ากะทะยักษ์ เลยเดินมานเข้าไปหล่ะ แบบว่าน๊ะ..แป้งแห้งๆ หอยตัวโตๆ ไม่ได้หดเล็กเหมือนร้านอื่นๆด้วยหล่ะ มีความสุขที่ซู้ดเลย แต่นําจิ้มไม่ค่อยหร่อย แต่ไม่เป็นไร เพราะเคยกินร้านที่หอยไม่หร่อย แต่นําจิ้มหร่อยมาแล้ว รู้สึกว่า ไอ้ที่หร่อยกว่าควรจะต้องเป็นหอยเส่ะ เพราะน้องวัลมากินหอยทอด ไม่ได้มาสั่งนําจิ้มกินนี่หน่า หร่อยมั่กๆ ตั้งใจว่ากลับมาจะบอกให้มะมี๊ย้ายบ้านไปอยู่แถวเจริญนคร จะได้ดอดมากินทุ๊ก..ทุกวัน แต่ไม่กล้าบอก กัวมะมี๊สวนกลับ ก็น้องวัลมาตั้งสติได้ยังไงล่า..ว่าซื้อบ้านเพื่อมากินหอยทอด มันลงทุนไปแฮะ คิกคิก

เปลี่ยนเรื่องอีกทีดีกั่วน๊า....


เนี่ยๆ..วันก่อนน๊ะ วัลไปเดินตลาดหลังการบินไทยมาหล่ะ ถิ่นเก่าของนู๋เลยน๊า เพราะน้องวัลเคยฝึกงานที่นั่นตั้ง 3 เดือนแน๊ะ เดินแว้วคิดถึงบรรยากาศเก่าๆชะมัด คิดถึงเวลาพี่ๆพาเดินไปเที่ยว พาไปเล่นโน่นเล่นนี่หล่ะ พาไปดูซิม พาไปนั่งซิม วัลชอบนั่งซิม อยากไปนั่งอีก แต่ไม่ได้ฝึกงานแล้วอดนั่ง..วันก่อนพี่เค้าโทรมาคุยด้วย เค้าว่าถ้าอยากนั่งบอก เดี๋ยวพาไปนั่ง แต่เรื่องอาราย ไม่เอาหรอก น้องวัลเป็นคนขี้เกรงใจ ถ้าไม่ใช่คนในนั้นแล้วก็ไม่อยากรบกวนนี่นา เวลาเห็นซิมแล้วแรงบันดาลใจที่น้องวัลอยากเป็นนักบินนะ ยิ่งพุ่งกระฉูดเลยหล่ะ ปีหน้าก่อนเถอะ ต้องสอบให้ได้ รู้สึกเหมือนจะสอบไม่ติดเลยแฮะ อุอุ..

เปลี่ยนเรื่องอีกดีกั่วโน๊ะ....

ตอนดูละครภาคคําวันนี้น้องวัลตั้งใจว่าจะมาร์คหน้าด้วยมาร์ค คริสตัลหล่ะ ซื้อมาจากห้าง เห็นออกแบบใหม่มา ปกติมันต้องเป็น tissue mask ไง แต่อันเนี๊ยะเป็น crystal mask (มันจะเหมือนเป็นหน้ากากวุ้นใสๆ) จริงๆซื้อมาหลายวันแว้ว แต่หน้าเป็นสิวอยู่เลยใช้มะด้าย เพื่อความงาม....น้องวัลจะอดทนรอวันที่น้องสิวจากไปก่อนน๊ะ น้องวัลตั้งใจว่าจะใช้ มาร์คโคลนจากทะเลนําลึกมาร์คเพื่อทำความสะอาดลําลึกก่อนแล้วค่อยมาร์คหน้ากากหล่ะ หน้าจะได้สะอาดๆก่อนไปมาร์ค crystal ไง....งงป่าว....ไม่งงก็ดีแว้ว แต่ถ้างง ก็งงต่อไปน๊ะ น้องวัลขี้เกียจอธิบาย

เปลี่ยนเรื่องครั้งสุดท้ายแว้ว....


นี่ๆน้องวัลเอารูปรองเท้าที่น้องวัลใส่ประจำอยู่ 4 คู่มาอวดหล่ะ



:
นี่รูปนี้ซื้อที่มาบุญครอง เลือกๆ เปลี่ยนๆตั้ง 5-6 รอบแน่ะ พอได้ของน้องวัลเลยรีบเผ่นออกจากร้าน เพราะน้องวัลกลัวเค้ารำคาญ ที่น้องวัลจู้จี้หล่ะ ก็แหม ....อยากได้ถูกใจนี่น่า คู่นี้ราคา 1,390 บาท ไม่ได้มียี่ห้อดังอะไรเลย แต่น้องวัลชอบ ..ดูสวยดี สูงดีด้วย ส้นเป็นใสๆน่ารักดี




:อันนี้ก็ซื้อที่มาบุญครองชั้น 2 ร้านฟินดิจ พอดีว่าเห็นฝรั่งเข้าเยอะ แล้วน้องวัลเดินผ่าน มองทะลุกระจกเข้าไป เห็นน่ารักดี เลยเข้าไปลอง มันเป็นหนังหล่ะ แต่มันเป็นรองเท้าแตะ เลยเอาไว้ใส่กะยีนส์ ซึ่งน้องวัลไม่ค่อยได้ใส่ยีนส์ น้องวัลชอบใส่กระโปรง หลังๆน้องวัลเลยไม่ค่อยได้ใส่คู่นี้ไปโดยปริยาย น้องวัลจำราคาไม่ได้แว้ว..พันกั่วๆ น้องวัลชอบอะไรตุ้งติ้งๆมาไล้ๆที่เท้า เซ็กซี่ดี..คิกคิก



:
คู่นี้ถูกมากๆหล่ะ พอดีน้องวัลไปกินข้าวเที่ยงกะเพื่อนสาวที่สวยน้อยกว่า(ห้าห้าห้าห้า) ในซอยศาลาแดงหล่ะ เพื่อนมันเห็นน้องวัลชอบสีชมพูเลยชวนลอง ใส่แล้วเตี้ยกว่าคู่ที่ใส่ดี เลยตั้งใจเอามาใส่เผื่อวันไหนอยากเดินสบายๆใส่ชุดโทรมๆก็จะใส่กะคู่นี้ ราคา 180 ..ถูกมั๊ย





:
คู่นี้น้องวัลซื้อที่ท่านําคลองสานหล่ะ น้องวัลไปเดินกะเพื่อนสาวคนเดิม เพื่อนมันอยากได้รองเท้า เลยเข้าร้านไปเลือก ระหว่างนั้น น้องวัลรอเพื่อนไม่มีไรทำ เลยลองรองเท้าเล่นๆ เห็นว่าใส่แล้วมันมีคริสตัลห้อยมาไล้ๆเท้า น่ารักดี เลยเอามา น้องวัลก็เลือกนานอีกตามเคย ราคา 499




น้องวัลมันเรื่องมาก เวลาเลือกรองเท้าน๊ะ น้องวัลจะใช้วิธีนักประกาศสาวไฮโซ เอิ๊ก-พรหมพร ยูวะเวส หล่ะ วิธีที่น้องวัลใช้ก็คือ ไม่ต้องเกรงใจคนขาย เลือกจนกว่าเราจะพอใจ พอเค้าหยิบมาแล้ว ต้องใส่เดินไปเดินมาในร้านซักพัก จะได้รู้ว่ามันจะกัดมั๊ย ห้ามนั่งลองหล่ะ ต้องลองเดินให้รู้ว่าใส่สบายเท้าไม๊ แต่น้องวัลว่าน้องวัลคงต้องเพลาๆกั่วนี้โน๊ะ น้องวัลเลือกมากเกิน กลัวคนขายเอาไม้ตีหัวแล้วหนี


ปล.ตอนนี้น้องวัลอยากกินหอยทอดอีกแล้น อยากกินๆๆๆๆ สงสัยต้องใช้วิธีจินตนาการไปก่อน แง้วๆ

Create Date : 11 มีนาคม 2549 Last Update : 11 มีนาคม 2549 18:42:56 น. Counter : 1197 Pageviews.		16 comments
Share Tweet

	สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)		สวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๗ มาช้ายังดีกว่าไม่มา (2 ม.ค. 2567 07:30:30 น.)
	พบเจอภาพอะไร? ส่วนหนึ่งของภาพน่าสนใจจึงตัดมาใช้ คุกกี้คามุอิ (1 ม.ค. 2567 03:56:23 น.)		ทนายอ้วนจัดดอกไม้ - จัดดอกไม้ง่ายๆ – แจกันสวัสดีปีใหม่ 2567 - กุหลาบพวงสีชมพู - ขาว ทนายอ้วน (2 ม.ค. 2567 15:16:32 น.)