1000 วัน กับ สึนามิรำลึก เมื่อ 900 วันก่อน ผมได้มีโอกาสลงใต้ ไปที่เขาหลักและเกาะลันตา ซึ่งก่อนหน้านั้น 100 วัน โดนคลื่นยักษ์ถล่ม ที่เรียกกันว่า 'สึนามิ' ที่ทำงานผม พาไปเพื่อดูผลงานของ อาสาสมัครนักศึกษาสถาปัตย์กลุ่มหนึ่ง ที่ไปช่วย ชาวบ้านหมู่บ้านหนึ่ง สร้างบ้านตัวอย่าง เป็น บ้านตัวอย่าง ที่ที่ทำงานผมช่วยในการออกแบบและเขียนแบบ เวลาในการก่อสร้างทั้งหมด 1 เดือนเต็ม นักศึกษาอยู่ที่นั่น เลื่อยไม้เอง ตอกตะปูเอง ได้เจอและรู้ซึ้งถึงปัญหาอย่างเต็มที่ ได้ประสบการณ์อย่างแท้จริง ขอชื่นชมให้กับนักศึกษากลุ่มนี้จริงๆ ... เพลงนี้เป็นเพลง ใน CD ที่จัดทำโดยกลุ่มที่เรียกตัวเองว่า กลุ่มปีกฝัน กลุ่มที่คอยช่วยสานฝันวันใหม่กับชาวบ้านที่ได้ประสบกับฝันร้ายมา เพลง เด็กเล โดย กลุ่มปีกฝัน 'เราบินมาจากหลายๆที่ เพื่อมาเยียวยา หลังเกิด 'สึนามิ' เราทำกิจกรรมกับผู้คนที่ริมฝังอันดามัน ... เห็น รับรู้ เรื่องราว บนเส้นทางชะตากรรมของเพื่อนร่วมแผ่นดิน ทั้งผู้ที่จะเป็นอนาคตของเราหรือผู้ที่รอวันร่วงโรยรา... โดยมิเคยคิดแบ่งแยกเผ่าพันธ์ หรือศรัทธาอันใด... เราแบ่งปันเพราะเราอยากเห็นความสุข ทุกครั้งที่เราสิ้นหวัง รอยยิ้ม น้อยๆเหล่านั้น ฉุดเราให้ลุกขึ้นเผชิญเสมอมา คล้ายดังว่าเรามี 'ปีกฝัน' พาเราบินไปสู่ดินแดนแห่งอารยชน อันไกลแสนไกล...' 'ดวงไฟใจศรัทธา จะเจิดจ้าด้วยมือของเรา' กลุ่มปีกฝัน 12 ธ.ค. 2548 (340 หลังเกิด 'สึนามิ') 'เกือบหนึ่งปีที่เราได้เรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตจากที่นี่... นั่นจึงเป็นสิ่งที่มีค่ามากเกินกว่าที่เราจะหาได้จากการเรียนในหลักสูตรทั่วไป เพราะนี่คือการเรียนรู้ชีวิตเพื่อการใช้ชีวิตอย่างแท้จริง... สถาปัตยกรรม...รูปแบบแห่งการดำรงชีวิต... หลังจากที่เราได้เรียนรู้คำว่าสถาปัตยกรรมในห้องเรียนแล้ว เรายังได้เรียนรู้คำว่า 'สถาปัตยกรรมชีวิต' จากที่นี่ บ้านทุ่งหว้า ซึ่งเป็นที่ที่เรา ชาวบ้าน และเหล่าอาสาสมัครทั้งหลาย ได้เก็บเกี่ยวและทิ้งความรู้สึกดีๆไว้ให้แก่กันและกัน..' นักศึกษาและอาจารย์ กลุ่ม'ก้าวรอก้าว' คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ม.เทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี 16 ธ.ค. 2548 (344 วัน หลังเกิด 'สึนามิ') 'สถาปัตยกรรมชีวิต' สถาปัตยกรรม ที่ผมซึ่งได้แต่นั่งออกแบบอยู่ที่ทำงาน ไม่มีโอกาสได้สัมผัสเลย 23 กันยายน 2550 (1,000 วัน หลังเกิด 'สึนามิ' ในประเทศไทย) First Publish : 24 กันยายน 2550 22:51:10 น.   Create Date : 24 กันยายน 2550 29 comments Last Update : 8 ธันวาคม 2550 21:23:45 น. Counter : 1482 Pageviews. Share Tweet

จองก่อน .. นานๆทีได้เป็นที่ 1   โดย: ดาวทะเล 24 กันยายน 2550 23:02:03 น.

ดีใจจังที่ได้รู้จักคนใจกุศล .. ฝากบอกคนทั้งออฟฟิชเลยนะ .. เยี่ยมมากๆ .. มีความรุ้สึกว่า อยากมีบอสที่มีใจ "ให้" กะสังคมอย่างงี้นะ ดูแล้วอบอุ่นนะ กิจกรรมน่ารักแบบนี้ ทำถวายชีวิตเลย ชอบมากๆ ได้กุศลเป็นของแถมอีก ภาพแรกสวยซึ้งใจไปเลยโจ เห็นแรกอยากไปเป็นครูอาสามั่งจัง .. มีเพื่อนแล้ว ไม่รู้จะลงเอยหัวหรือก้อย .. ค่อยว่ากันอีกที ดีใจจัง .. ที่รู้จักกะโจ   โดย: ดาวทะเล 24 กันยายน 2550 23:14:32 น.

ผด จนได้ เห็น "แล้ว" .......   โดย: ดาวทะเล 24 กันยายน 2550 23:16:13 น.

ดีใจจังที่คุณโจให้เกียรติเจิมบล็อครองสุดท้ายก่อนหยุดพักสักระยะ เดี๋ยวอีก 5 นาทีมีอีกบล็อคค่ะ บล็อคสุดท้าย ดีใจนะคะที่เราได้รู้จักกัน   โดย: เพียงแค่เหงา 24 กันยายน 2550 23:59:19 น.

สวัสดียามดึกค่ะ ยังไม่นอนหรอก เพิ่งทำงานเสร็จ กลับมาเปิดคอมพ์อีกรอบ... ชอบจัง คำว่า " สถาปัตยกรรมชีวิต " มันดูมีความหมายในตัว ถ้าได้ทำอะไรแบบนี้มันก็เป็นความสุขดีนะ พูดถึงเขาหลัก ยังอดคิดถึงไม่ได้เลย ไปเที่ยวเขาหลักก่อนเกิดสึนามิประมาณ 2 เดือนได้ ชอบบรรยากาศ ชอบวิวทิวทัศน์ ชอบหลาย ๆ อย่างของที่นั้น เมื่อตอนนั้นยังคิดเลยว่าซักวันฉันต้องกลับมา แต่สุดท้ายก็ไม่ได้กลับไป จำได้ว่าตะเวนขับรถ (เพื่อนขับ) ไปทั่ว รีสอร์ทสวย ๆ เยอะ บอกได้คำเดียวว่าเสียดาย ทั้งสถานที่และผู้คนที่เราเคยพบ โอย โหมดเศร้าแล้ว เปลี่ยนเรื่องดีกว่า สำหรับ Tag ข้อ 2 เดี๋ยวบอกทางหลังไมค์นะ ส่วนข้อ 16 เชื่อเถอะ จิงจิ๊งงงงง ฝันดี ราตรีสวัสดิ์เช่นกันจ้า ถ้ายังไม่หลับ   โดย: วันวานที่ผ่านมา 25 กันยายน 2550 1:37:37 น.

โจ ..... พี่โตสนั่งดูรูป ... อ่านเรื่องราว ... ความรู้สึกที่โดดเด่นในขณะดูรูปและอ่านเรื่องราว ... คือ "ความเศร้า" อีกความรู้สึกต่อมาก็คือ .. โชคดีจังเลย .. เหล่านักศึกษากลุ่มนั้น และรวมทั้งโจเอง และเพื่อนร่วมงานของโจด้วยสิ โชคดีจังเลย .. ที่เกิดมาทั้งที ได้มีโอกาสทำอะไร "เพื่อคนอื่น" .. ที่เค้าต้องการความช่วยเหลืออย่างมากมายอย่างนี้ อย่าหาว่าพี่โตสพยายามพรีเซ้นต์ตัวเองว่าเป็นคนดีเลยนะโจ .. แต่มีหลาย ๆ ครั้งเลยนะ ที่พี่โตสมีความคิด (ที่ยังได้แต่คิดอยู่) ที่อยากจะทำอะไรให้กับสังคมอย่างนี้บ้างจัง ไม่ชอบแน่นอน ที่จะให้เกิดเหตุการณ์อย่างนี้กับคนอื่น ๆ .. ใคร เชื้อชาติไหนก็แล้วแต่ .. แต่เมื่อเกิดแล้ว เค้าก็ต้องการความช่วยเหลือ .. อยากได้มีโอกาสช่วยเหลือเค้าบ้างจริง ๆ แต่ก็อ่ะนะ ในเมื่อไม่มีโอกาสได้ช่วยเหลือผู้คนพวกนี้แล้ว ก็ช่วยเหลือคนรอบ ๆ ข้าง ที่เราสามารถช่วยได้"บ้าง" ไปก่อนก็แล้วกันเนอะ .. คนรอบข้าง .. พี่โตสหมายถึงทั้งที่รู้จักและไม่รู้จักน่ะจ๊ะ ได้ช่วยเหลือเค้าพวกนี้แล้ว ... รู้สึกอิ่มใจไม๊โจ ... เพลงน่ารักมาก ๆ เลยเนอะ .. ฟังแล้วได้ลบบรรยากาศเศร้า ๆ ของบล๊อกนี้ไปได้หน่อยนึง ฟังแล้วนึกถึงการนั่งล้อมวงกับเด็ก ๆ แล้วก็ร้องเพลงไปด้วยกัน ... ปล. รูปแรกน่ะ .. ถ้าพี่น้อย (kenปุกลุก) มาเห็นต้องอยากได้อีกแน่ ๆ เลย .. ฟ้าเป็นฟ้า.......ดีจริง ๆ เลย ขอบใจโจที่ไปตอบคำถามที่บล๊อกจ๊ะ ตกลงเม้นท์ที่แล้วของพี่โตส ได้แค่ 3789 เองหรือเนี่ย ... พี่โตสเม้นท์กะเอาให้อ่านให้ขยาดไปเลยนะนั่น .. แต่ดูท่าจะไม่สำเร็จแฮะ โตมัสพูดไทยได้ ... กี่คำว่า ... เยอะจัด นับไม่ถ้วน ... อิอิ .. เอาเป็นว่าประมาณตั้งสิบคำเลยแหละ .. เก่งมะสมีพี่โตส แล้วรู้ไม๊ว่า คำแรกที่เค้าพูดได้คือคำว่าอะไร .. คำว่า "สวยมาก" (ฮิตจริง ๆ นะสำหรับฝรั่งผู้ชาย) แล้วคำต่อมาก็คือ "ที่เขี่ยบุหรี่" เพราะพี่แกสูบบุหรี่จัดมาก ๆ จัดขนาดบางครั้งพี่โตสรู้สึกว่ามีสามีเป็นปล่องไฟเลยล่ะ   โดย: Chini 25 กันยายน 2550 2:50:09 น.

มีธุระด่วน จะไปต่างจังหวัด .. เฝ้าบ้านนะโจ   โดย: ดาวทะเล 25 กันยายน 2550 7:00:50 น.

น่าชื่นชมและยกย่องในสิ่งที่พวกคุณกำลังทำอยู่ นี่คือ คุณค่าของการศึกษาที่แท้จริง สุดยอดครับ สุดยอดจริงๆ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 25 กันยายน 2550 8:08:42 น.

สุดยอด สุดยอด   โดย: iamorange 25 กันยายน 2550 10:57:16 น.

+ [เคลียร์ประเด็นจากหน้าที่แล้ว] กร๊ากกก ... อย่าลืมประโยคสุดท้ายที่ผมเขียนไว้หน้าที่แล้วด้วยจิครับ ที่บอกว่าเอาหน้า 3 คนนั้นบวกกัน แล้วหารผลลัพธ์ลงให้เหลือแค่ 5 % ของความหล่อที่ได้ ... โดยสรุปก็คือจะบอกว่า หน้าผมเหมือน ... อ้ายตี๋หน้าจืด เพลนๆ คนนึงนั่นเอง + รูปแรกสวยสุดใจเลยครับเพื่อน ชอบสุดๆ ... บรรยากาศคล้ายๆ ตอนผมไปเกาะกูดเมื่อไม่กี่เดือนก่อน แต่มุมและอารมณ์ของรูปนี้สวยกว่าเยอะเลยอ่า + เพลง 'เด็กเล' ฟังง่ายๆ แต่จริงใจดี น่ารักสุดๆ อ่ะครับผม + บริษัทเพื่อน นโยบายเจ๋งดีอ่ะครับ ดีจังที่เมืองไทยมีองค์กรเอกชนที่คิดคืนกำไรสู่สังคมเช่นนี้ อะไรที่ช่วยได้ก็ต้องช่วยๆ กันในยามยากเนอะ น้ำใจไทยไม่มีหมดอยู่แล้น ... และถึงตัวเพื่อนเองจะไม่ได้ลงไปทำงานในพื้นที่จริงด้วยตัวเอง แต่อย่างน้อยก็ถือเป็น 'ต้นธาร' เพื่อให้เหล่า นศ. ที่ลงไปทำงานในพื้นที่ได้มีข้อมูลและแปลนการก่อสร้างพร้อมนะครับ ถือเป็นสิ่งที่สำคัญเช่นกันครับ + และต้องขอบคุณเหล่า นศ. สถาปัตย์ มจธ. ด้วยครับ ที่นอกจากจะได้เรียนรู้ 'สถาปัตยกรรมชีวิต' จากการได้ก่อสร้างบ้านจริงๆ แล้ว ... บ้านที่สร้างให้พวกเค้าเหล่านี้ยังอาจหมายถึง 'น้ำใจ' และอะไรอีกหลายๆ อย่าง ที่คนที่ยังมีโอกาส ได้มอบให้แก่ผู้สูญเสีย เพื่อเยียวยาให้พวกเค้าได้มีโอกาสในชีวิต เพื่อที่จะก้าวเดินได้ต่อไปอย่างเข้มแข็งอีกครั้งครับผม   โดย: บลูยอชท์ 25 กันยายน 2550 13:28:42 น.

ปรบมือให้ด้วยหัวใจค่ะ ....   โดย: viji (viji ) 25 กันยายน 2550 14:08:00 น.

เข้ามารับรู้สิ่งดีๆ ในบล๊อกนี้ แล้วอดปลื่มใจแทนไม่ได้ ที่คุณโจได้มีโอกาสเห็นสิ่งที่ตัวเองร่วมสร้างชีวิตใหม่ให้กับอีกหลายๆ คน ขอยกย่องน้ำใจที่มีให้กับสังคมนะคะ และแล้วก็ได้มาเจอพี่โตสรู้ใจอีกในบล๊อกนี้อีกจนได้ (คนอะไรรู้ใจเราไปหมด) ว่าแต่คุณโจจะอนุญาตหรือเปล่า ไม่ต้องสงสัยค่ะ ว่าทำไมชอบเยอะ ขนาดภาพคุณหยินยังชอบเลย ชอบสีโทนนี้ โทนธรรมชาตินี่แหละโดนใจ หนังสือที่อ่านถ้าเป็นประเภทความรู้ 1 เล่มจะมีใบคั่นไม่น้อยกว่า 5 อัน แน่นอน ปล.ขอต่อเรื่องพี่โตมัสหน่อยนะคะ นอกจากพูดไทยได้อย่างที่พี่โตสบอก พี่โตมัสก็ฟังไทยได้นะคะ ถ้าสาวไทยเรียกว่า สุดหล่อ ไม่ต้องแปล ยิ้มแก้มแตกเลยค่ะ   โดย: kenปุกลุก 25 กันยายน 2550 15:15:53 น.

p.s. อ่านเมนท์ที่พี่ชมคนตอบบล็อกบางคนว่าตอบยาวดี ดูตั้งใจ ๆ ... ทำไม่ได้อย่างนั้นอ่ะนะ แต่ก็ตั้งใจอ่านล่ะ   โดย: แ ม ง ป อ 25 กันยายน 2550 18:11:05 น.

อ่านบล็อกพี่โจแล้วได้ย้อนรอยสิ่งที่ผ่านพ้นมา สึนามิ เราเพิ่งมาตื่นตัวเมื่อมันสายไปแล้ว แปลกดีเหมือนกันนะคะ? ธรรมชาติมีสองบทบาท สวยงาม และ โหดร้าย บางครั้งคนก็ชอบไปเขียนบทและกำกับธรรมชาติ แต่สุดท้ายเราก็จะรู้ว่า ตัวเราน่ะ เล็กนิดเดียว ชอบทุกรูปที่พี่โจถ่าย เพราะมันไม่ใช่แค่ภาพ แต่มันคือเรื่องราว ขอบคุณนะคะ ปล.หนูเอาการบ้านมาส่งคุณครูโจแล้วคะ ว่างเมื่อไหร่ไปตรวจได้เล้ย   โดย: pangz 25 กันยายน 2550 19:35:03 น.

เห็นไม๊ล่ะโจ ... พี่โตสบอกแล้ว.....เรื่องพี่น้อยกับรูปแรกของโจน่ะ บอกแล้ว.... ว่าเดี๋ยวโจก็เสร็จพี่น้อยอีก ... เอ่อ ... ไม่ใช่ดิ .. พูดผิดคับพูดผิด จะบอกว่า เดี๋ยวรูปนี้ของโจก็เสร็จพี่น้อยอีกนั่นแหละ .. เพราะสไตล์ภาพอย่างนี้เนี่ย พี่แกชอบมากอยู่ แล้วก็ดูสิ .. มาอ้อน.......ขอโจแล้วไม๊ล่ะ ปุ๊กไปบอกพี่โตสไว้ว่า ถ้าอยากสนุกรื่นรมณ์ก็ให้มาที่บล๊อกโจล่ะ .. แล้วทำไงต่อล่ะเนี่ย นี่ก็กะมาสนุกรื่นรมณ์นั่นแหละ แต่ว่า .. ต้องทำไงบ้างอ่ะโจ .. หรือว่าก็ทำอย่างที่พี่โตสกำลังทำอยู่นะ .. พิมพ์ ๆ ๆ ๆ ๆ มันเข้าไป๊........ วันนี้งานเยอะไม๊....... อย่าลืมกินข้าวนะ ไม่งั้นคิดงานไม่ออกไม่รู้ด้วยนะ   โดย: Chini 26 กันยายน 2550 4:04:10 น.

อ๊ะ ชอบรูปางเดินมากๆเลย ลายสวย แนวได้ใจ เดี๋ยวแวะมาใหม่ละกัน เมื่อมีโอกาส   โดย: Unravel 26 กันยายน 2550 16:00:39 น.

ชื่นชมกลุ่มนักศึกษาจริงๆ ค่ะ ขอบคุณนะค่ะที่นำภาพมาฝากชอบภาพแรกมากเลยค่ะ ภาพแล้วเหมือนว่าชีวิตคนเรามีโอกาสเริ่มใหม่ได้เสมอ แล้วมันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ขออนุญาตแอดมาเป็นเพื่อนบล๊อคนะค่ะ   โดย: จูหน่านพ 26 กันยายน 2550 18:49:35 น.

ขอชื่นชมเหล่านักศึกษาช่วยชาวบ้าน ท้องฟ้าภาพแรกสวยมาก เพลงน่ารัก ยิ้ม   โดย: ท้องฟ้าเสียงเพลงทะเล 27 กันยายน 2550 13:01:58 น.

ผมคิดว่าวันนั้นถ้าภรรยาไม่ได้ไปด้วย ผมอาจไม่ได้รู้สึกอะไรกับ "การเดินขึ้นเขา" ครั้งนี้เลยครับ ผมถามเธอนะ เมื่อเดินไปได้ครึ่งทาง เธอกลัวความสูง ปวดขา และไม่ใช่คนสมบุกสมบัน... "ไหวมั้ย ถ้าไม่ไหวก็เดินลงไปได้นะ" ผมถาม เธอบอกว่า "ไม่เป็นไร เดินต่อเถอะ" เพราะเธอรู้ว่าผมอยากเดินขึ้นไปจริงๆ ....................... ผมว่า "สิ่งนี้" สวยกว่า "วิว" บนยอดเขาอีกครับ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 27 กันยายน 2550 14:12:41 น.

มาขอบคุณที่เอื้อเฟื้อค่ะ ถ้าคุณโจรู้ว่าพี่น้อย (ขอเรียกตามที่คุณโจเรียกนะคะ) ชอบภาพคุณโจกี่ภาพ แล้วจะหนาวค่ะ   โดย: kenปุกลุก 27 กันยายน 2550 15:00:47 น.

พี่โจขา หนูเอา น้องฟ้า มาฝากคะ หนูเจอเธอตอน 5 โมงกว่าๆ แปลกดี? เธอไม่เห็นคำรามเลย!!   โดย: pangz 27 กันยายน 2550 21:41:41 น.

แหม.... พอไปเห็นว่ามีลูกคู่ (ร่วมด้วยช่วยกัดพี่โตส) ที่บล๊อกพี่น้อย .. เลยถูกใจให้หมดทั้งตัวเลยนะโจนะ แต่พี่โตสก็เห็นด้วยกับทู๊ก.............อย่างที่โจพูดเลยนะ .. ว่าแต่ว่า.... เอ่อ... ช่วงนี้โจว่างไม๊อ่ะคับ .. ครือว่า... พี่โตสกะว่าจะจัดตกแต่งบ้านใหม่หน่อย .. เอ่อ... โจออกแบบภายในด้วยหรือเปล่าล่ะเนี่ย..... (อิอิ .. พูดเล่นจ๊ะ .. พูดเล่นจริง ๆ .. หมายความว่า.. พี่พูดเล่น...... จริงจริ๊ง...... ) อ้างอิงเม้นท์ของโจ ในบล๊อกพี่โตส .. “ยิ่งขี้อายแล้วก็พูดน้อยอยู่ด้วยสิเรา” << ผมว่า ท่านรอง ท่านมี"สายตาที่แหลมคม"มาก โจจะบอกว่าพี่โตสสวยก็พูดมาตรง ๆ ก็ได้นะ .. พี่โตสยอมรับความจริงได้เสมอแหละ ตอนนี้พี่โตสเริ่มตอบแท่กของโจแล้วล่ะ .. วันละข้อสองข้อสามข้อ.... เกือบเสร็จแล้วล่ะ แต่ยังไม่เอาลงบล๊อกหรอกนะ .. กำลังหาฤกษ์อยู่น่ะจ๊ะ ช่วงนี้งานเยอะไม๊โจ ...   โดย: Chini 28 กันยายน 2550 0:33:22 น.

ขอบคุณนะค่ะ แหม๋....แอดไว้ในใจกันทุกคนล้นแย่   โดย: จูหน่านพ 28 กันยายน 2550 19:43:32 น.

ฮิ้ววววววววว....ขอมาไชโยโห่ฮิ้วให้สะใจหน่อย ผ่านไปแล้วไฟนอลที่ร้าก เพลงน่ารักดีจัง นึกถึงทะเล ทะเลจ๋า เดี๋ยวปลายเดือนไปหาแน่   โดย: Unravel 28 กันยายน 2550 22:22:11 น.

แว้บมาบอกว่าอัพอินเดียแล้วน๊า ว่างเมื่อไหร่ค่อยเข้าไปก็ได้ แต่ตอนนี้เน้นรูป ไม่เน้นเรื่อง   โดย: Unravel 29 กันยายน 2550 11:40:34 น.

สะ-วี-ดัด-คี พี่โจ ท้องฟ้าละทะเลยังสวยเหมือนเดิมถึงแม้ว่าจะผ่านเหตุการณ์เลวร้ายมาแล้วก็ตาม ว่ามั้ยคะ อัพบล๊อกเสร็จแล้วค่ะ มีความสุขมากๆ นะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ฝนตกบ่อยด้วยช่วงนี้ เชิญเข้าไปอ่านเรื่องประหลาดได้เลยนะคะ   โดย: weraj 29 กันยายน 2550 16:43:30 น.

รักโลกใต้ทะเลฝั่งอันดามันมากๆ งามเหมือนมีท้องฟ้าสดใสอยู่ในน้ำ ปะการังสีสวยๆ เต่า ปลาหลากหลาย บินไปมาราวกับนก ........... สวย คิดถึง ช่วงวันวาเลนไทน์ ปีสึนามิ บัวนอนอยู่หาดไม้งาม หมู่เกาะสุรินทร์ ปีก่อนหน้านั้นทุกปี หมู่เกาะอาดัง ราวี บ้าง สิมิรัน บ้าง พีพี เกาะไม้ไผ่ บ้าง หลายๆ สถานที่ที่สึนามิถล่ม ล้วนมีความทรงจำและเรื่องราวดีๆ สนุกสนานของพวกเราและเพื่อนๆ ในช่วงเวลานั้นเราก็ช่วยได้เพียงร่วมบริจาค หลังจากนั้นแล้วเพิ่งไปเที่ยวจริงจังแค่ภูเก็ตกับกระบี่เองค่ะ ก็ยังได้พบเห็นร่องรอย เมื่อได้พูดคุยก็ยังเห็นความเศร้าของคนที่สูญเสียฉายชัดในแววตา ยังอยากไปเยี่ยมเยือนอีกบ่อยๆ นะทะเลใต้ ............... 1,021 วันหลังเกิด 'สึนามิ' ในประเทศไทย   โดย: bua ja IP: 202.47.238.164 14 ตุลาคม 2550 1:53:41 น.

ตังเกแปลว่าอะไรอ่ะครับ -*- ไม่รู้ว่าที่ฟื้นขนาดไหนแล้วนะคับเนี่ย แต่ที่แน่ นักศึกษาที่ไปช่วยผมคงว่าได้อะไรที่มากว่าแค่ประสบการณืแน่นอนครับ   โดย: Nicholaus 17 ตุลาคม 2550 6:19:16 น.

ขอบคุนครับ เพลงเพราะมาก :)   โดย: พ IP: 124.120.90.76 20 มกราคม 2552 13:38:29 น.