ความสุขเล็กๆ น้อยๆ ของเรา ด้วยความที่เราอยู่บ้านเลี้ยงลูกมาซักพัก เรารู้สึกว่า เราอยากจะเรียนรู้พัฒนาการ ของเด็ก จะได้มาเป็นข้อมูลที่มาใช้กะลูกเราได้ เลย ตกลงจะไปเรียน คร์อสสั้น ๆเกี่ยวกับการดูแล และ เรียนรู้พัฒนาการต่างๆของเด็ก ตอนแรกกะไปเีรียนเพื่อประดับความรู้ ก็เลย จัดการส่งลูกไปอยู่ศูยน์เลี้ยงเด็ก วันแรกเอาลูกไปส่งที่ศูยน์ เห็น ลูกร้องไห้ ตอนเราต้องไป เนี้ย แทบทำใจไม่ได้เลย ได้ยินเสียงลูกร้องขนาดนั้น เรา ก็แิอบไปร้องไห้เหมือนกัน แต่พอคิดถึงสิ่งที่เรานั่งเรียนเนี้ย มันสามารถประยุกต์ กะ การเลี้ยงลูกเราได้นะ เราก็เลยต้องอดทน ลูกเราร้องทุกวัน เป็นเวลา เกือบหกเดือน เต็มๆ ไปหยุดอาทิตย์สุดท้าย ก่อนที่เราจะเรียนจบ เฮ้อ แต่ก็เป็นเรื่องธรรมดา ของเด็ก แต่ละคนที่มีสภาวะทางอารมณ์ ที่แตกต่างกันไป เด็กบางคนไม่ร้องเลย เด็กบางคนร้องอาทิตย์เดืยว เด็ก อย่างลูกเราร้องทุกวัน จน เกือบวันสุดท้าย จริงๆแล้วเค้าก็ร้องไม่นานหรอกนะ แต่เราก็ต้องบอกลาลูกตลอด ตอนจะ ไป เป็นการบอกให้รู้ว่า มะม้า บ้ายบายนะ แต่มะม้า จะกลับมารับ ตอนเย็น ซึ่งตรงนี้ มันดีกว่า การที่คนเป็นแม่จะเดิน หลบออกไปเฉยๆ ตอนลูกสนใจกะของเล่น เพราะ อาจเป็นการสร้างภาวะ ในการขาดความไว้วางใจผู้คนในตัวลูกได้นะ (ต่อไปในอนาคต) เกริ่นมาก็นาน จนสุดท้ายเราก็ไปฝึกงาน ซึ่งเป็นส่วนหนื่งของ คอร์สที่เราเรียน นี่แหละ ในศูยน์เลี้ยงเด็กเล็ก ของเราเนี้ย จะต้องไปอยู่ดูแล เด็กแรกเกิด ถึง สองขวบ ฝึกงาน ก็ทรหดมาก สามอาทิตย์เต็มๆ เหมือนทำงานเลย ต้องทำให้ดีด้วย เพราะ จะมี คนจาก วิทยาลัยที่เราเรียนมาประเมิน การทำงานของเรา ละก้ิอ สอบถามจากพนักงาน ด้วย ตอนแรกก็ค่อนข้างหนักใจนิดนึง เพราะเอกสารที่จะต้องทำส่งมันมากมายเหลือเกิน เด็กนักเรียนในห้องจาก ๒๐ คน เรียน ไปเรียนมา เหลือ ๑๕ คน ก็ ขอให้เืพื่อนๆ ทุกๆคน ผ่านการฝีกงานให้หมดด้วยนะ ช่วงที่เราฝึกงานอาทิตย์ที่ ๒ เนี้ย ผู้ดูแลห้องที่เราฝึกงานก็มาถามเราว่า เราอยากจะทำงานที่นี้มั้ย ละก้ิอเอาลูกมาดูแลที่นี่ด้วยได้นะ เราก็ดีใจมากๆ เลยน็า ขอบอก เพราะเราอยากจะอยู่กะลูกอยู่แล้ว ละก้ิอได้ทำงานไปด้วยอย่างเนี้ย แิอบยิ้มเลย ไม่เสียแรงที่ลาออกจากงานเก่า มา แต่เราก็บอกว่า ขอไปคิดดูก่อนนะ (แนะ มี เล่นตัวอีก) แล้วอีกวัน ผู้ดูแลห้อง อีกคน ก็มาถามเราเรื่องงานอีก เค้าบอกถ้าจะทำนะ เค้าจะจัดการทุกอย่างให้เลย จะไปคุยกะ ผู้จัดการให้วันนี้เลย พรุ่งนี้มาให้คำตอบนะ รุ่งขึ้นเราตอบตกลงเลย แทบรอไม่ไหว ลูกไปโรงเรียน แม่ไปทำงาน ที่เดียวกัน เหมือน กำลังฝันอยู่เลย ดีใจที่สุดดดดด เลย ขอแค่เนี้ยเอง แค่เห็นเค้า ทุกวัน อยู่กะเค้าทุกวินาที เราก็มีความสุขที่สุดแล้ว   Create Date : 17 ธันวาคม 2551 10 comments Last Update : 17 ธันวาคม 2551 15:47:06 น. Counter : 879 Pageviews. Share Tweet

หวัดดีจ้า....ตะเองหายไปนานเลยน่ะ คนเป็นแม่เนี้ยเก่ง..จริงๆ นับถือๆๆ   โดย: tai (taibangplee ) 17 ธันวาคม 2551 9:18:14 น.

แวะมาเยี่ยมน้องค่า...น่ารักมากมาย...ขอจุ๊บทีนึงก่อนไปทำงานนะคะ   โดย: นู๋นิด (happypig@nk ) 17 ธันวาคม 2551 11:12:27 น.

ดีใจด้วยนะคะที่จะได้ทำงานแล้ว แล้วก็เป็นการทำงานที่พิเศษๆจริงๆเลย เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่คะ ว่าอยากอยุ่กับลูก อยากเห็นหน้าลูกทั้งวัน รักษาสุขภาพนะค๊า   โดย: ich habe kein Geld 17 ธันวาคม 2551 12:57:34 น.

My best friend did the same thing when hers was little. You know you'll enjoy being with your kid everyday and having fun with it, hope you take the job.   โดย: The Zephyr 17 ธันวาคม 2551 20:53:12 น.

ดีจังเลยค่ะ แม่ลูกจะได้อยู่ใกล้ๆ กันนะคะ ความสุขแบบนี้หายากนะคะได้เห็นลูกตลอดเวลา   โดย: Second impact 21 ธันวาคม 2551 10:13:28 น.

Merry x'mas ka.มีความสุขมากๆนะค๊า   โดย: ich habe kein Geld 24 ธันวาคม 2551 14:02:36 น.

Merry X'mas and Happy New Year 2009 ka. ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ   โดย: thattron 25 ธันวาคม 2551 9:58:43 น.

โดย: p_tham 28 ธันวาคม 2551 5:28:58 น.

โดย: แม่เฮือน 31 ธันวาคม 2551 17:07:13 น.

โดย: thattron 1 มกราคม 2552 9:12:26 น.