Bloggang.com : ตั้ม โอ๋ อั้ม : มารุโกะจัง โดยแม่ไกรศรี

มารุโกะจัง โดยแม่ไกรศรี

มาอัพเดทความเคลื่อนไหวของญาดานุชกันหน่อยนะ สัปดาห์ที่แล้วพอเริ่มจะหายไม่สบายก็รู้สึกว่าคึกมากกว่าเดิม และก็กินเก่งขึ้นมากด้วย

มาเริ่มเลยดีกว่า วันพุธที่ 13 ต.ค. 2553 ตอนเย็นแม่ไปรับมากินข้าวนอกบ้านกัน ก็เหมือนเคยมากับเพื่อนที่ออฟฟิศ ที่บ้านสันตะวา เลียบทางด่วนเกษตร-นวมินทร์ หนูก็เหมือนเคยนั่นแหละ เกาะแม่เป็นลูกลิงเลยอะ จะปรับตัวค่อนข้างช้า จะมีน้าเก๋วัลลีย์คอยหยอก สักพักหนูก็เล่นด้วย ในร้านจะมีพวกตุ๊กตาสัตว์เยอะแยะ แม่ก็พาหนูอุ้มเดินดู ม้าลาย ยีราฟ แมว ช้าง นก ไปเรื่อย

มาดูฟอร์มพ่อกันบ้างนะ มาถึงปึ้บกะจะวางหนูให้แม่ปั๊บเลย แต่พอดีพ่ออุ้มหนูลงจากรถหนูดันร้องติดพ่อไม่ยอมลงซะ หุหุ แม่ก็อดขำในใจไม่ได้ เพราะทุกทีพ่อก็แบบนี้ล่ะ ทิ้งให้แม่ดูหนูคนเดียวทุกที ตัวเองก็จะเม้าท์ๆๆๆ กับเพื่อนอย่างเดียว แต่มาคราวนี้เจอลูกติดบ้าง แม่ก็เลยขำๆ น่ะ แต่ก็ได้พักเดียวแหละ ก็ส่งคืนให้แม่ทีนี้ก็ยาวล่ะลูกเอ๊ย แต่หนูจำแม่นเลยนะ เพราะคราวก่อนหนูก็มากินกับเพื่อนแม่ที่ออฟฟิศแบบนี้แหละที่ร้านนายแกละ ก่อนถึงร้านนายแกละก็จะมีร้าน BIG APPLE จะมีลูกแอ๊ปเปิ้ลลูกใหญ่อยู่หน้าร้าน และบ้านสันตะวาก็อยู่ตรงข้างข้ามกับ BIG APPLE แหละ หนูก็บอกแอ๊ปเปิ้ลลูกใหญ่

บ้านสันตะวาก็จะมีโซนคาราโอเกะด้วย แต่เรานั่งกันโซนร้านอาหาร แม่ก็พาหนูเดินดูรอบร้านเลย แล้วเดินไปโซนคาราโอเกะ วันนี้จะไม่มีคนนั่งเลย อาจจะเป็นเพราะเป็นวันพุธ กลางเดือนด้วย เงียบมาก ในโซนคาราโอเกะจะมีม้าโยกเยก แล้วมันจะมีมด หนูก็บอกว่านั่งไม่ได้ เดี๋ยวมดกัดอั้ม แม่ก็พาไปนั่งอีกตัวไม่มีมด พอเดินมาอีกรอบหนูจำได้ หนูก็บอกว่ามีมดนังไม่ได้ ความจำดีมาก และช่างพูดด้วย และก็มีบ่อปลาแต่ปลาตัวเล็ก แม่บอกว่าปลามันหลับอยู่ พอมาดูอีกรอบหนูก็จะบอกว่า ปลาหลับอยู่ เดี๋ยวนี้พูดอะไรจะจำแล้วก็พูดตามตลอด

ช่วงนี้จะมีคำไม่ค่อยสุภาพมาแล้ว จำพูดคำว่า "วะ" คงติดจากผู้ใหญ่นั่นแหละ "อะไรอยู่บนหัววะ" ไปหาป้าตู่เมื่อวันเสาร์ ขำกันใหญ่เลย แต่แม่ต้องเริ่มเบรคให้ได้แล้วล่ะ เพราะมันจะน่ารักไม่นาน จะกลายเป็นเด็กไม่น่ารักได้ถ้าโตขึ้นนะ และเวลาจะกินนมแม่ก็บอกว่า "ไปกินนมแม่กีก่า" ป้าตาหนูก็ชอบใจใหญ่ โดนล้อด้วย บอกว่าโตเป็นสาวแล้วยังกินนมแม่อยู่อีก

เล่าซะยาวเลย อันนี้จะไม่มีภาพหนูกะแม่แล้วล่ะ เพราะว่าเราไปนอนกันในรถแล้วตั้งแต่ 21.30 น. ลุงเป็กซ์บอกว่า 22.00 น.ก็เลิกแล้วปรากฎว่าป๋าติดลมซะนี่ เราสองคนแม่ลูกก็นอนหลับ หนูอะหลับ แม่หลับ ๆ ตื่น ๆ อยู่ในรถจนถึงเที่ยงคืน ยายโทรมาตามที่พ่อ พ่อก็บอกว่าจะกลับแล้วตามฟอร์ม ฝนก็ตกด้วยล่ะลูกเอ๋ย

เช้าวันพฤหัสบดีที่ 14 ต.ค. 2553 หน้าแป้นแล้นเลย บวกกับเด๋อหน่อย ๆ แม่พยายามหวีผมเป๋ ๆ ไว้ แต่หนูดูเหมือนเด็กมัธยมมากเลยอะ ต้องตัดผมให้ตรงติ่งหนูอะ แม่ไกรศรีเองล่ะ ตัดให้หนูตั้งแต่เมื่อวันพุธที่แล้วอะ พอเจอหน้าแม่ก็หัวเราะแหะ ๆ บอกว่าเมื่อวานตัดผมให้ แม่ก็แหะ ๆ ตอบ เป็นมารูโกะ ก็เพราะไกรศรีเนี่ยแหละ

ภาพนี้ตอนเช้าหนูจะได้ค่าขนมวันละ 20 บาท และแม่ก็สอนให้ไหว้ขอบคุณ และให้พูดด้วย หนูก็ยกมือไหว้แล้วก็พูดว่า "ค่ะ" เฉย ๆ เช้านี้ก็มีฝนตกปรอย ๆ อยู่เลยแม่ก็เลยใส่หมวกแดงให้หนู เห็นควันข้างหลังนั่นมาจากรถขายไก่ย่าง ส้มตำ ร้านประจำหนูล่ะ เช้าวันเสาร์อาทิตย์แม่ก็ซื้อร้านนี้ให้หนูกินประจำเลย แบบว่าเสาร์อาทิตย์พ่อหนูตื่นสายมาก จะให้แม่ทำกับข้าวด้วยดูหนูด้วยก็คงไม่ไหว คุณยายก็จะยุ่งตลอดไม่มีเวลาดูหนูหรอก และที่สำคัญ เสาร์อาทิตย์ หนูติดแม่มาก ๆ บางครั้งแม่ย่อง ๆ ออกจากบ้าน หนูเล่น ๆ อยู่ พอได้ยินเสียงเปิดประตูแกร็ก หนูก็หันมาแล้วก็พูดว่า "หนูไปด้วย" ทุกคนก็จะประมาณว่าขำในใจนั่นแหละ เพราะแอบลุ้นกันอยู่ว่าแม่จะรอดหรือเปล่า ก็ขำไปอีกแบบนะ

คืนวันศุกร์แล้ว คืนนี้ก็นอนดึกได้ แต่แม่ว่าเรานอนดึกกันทุกคืนเลย เดี๋ยวนี้สี่ทุ่มขึ้นไปเลย อันนี้มีคลิปด้วยล่ะ แต่แม่ยังไม่ได้อัพเลย ไม่รู้หนูไปเอาเล่น 1-2-3 แล้วก็กระโดด เอามือจับบนหัวด้วย มาจากไหน แต่ก็สนุกของหนูน่าดูเลย เล่นกระโดดนับ นึง ส่อง ซั่ม แล้วก็วิ่ง แล้วก็กลับไปกระโดดใหม่อยู่อย่างนี้ แล้วก็ขำๆๆๆ แบบว่าคึกมากเลยอะ ดูเวลาแล้ว ห้าทุ่มกว่า ยังคึกตาใสอยู่เลย

ดูภาพนี้เหมือนมารูโกะมากเลย

วันหยุดแล้วเย้!! หนูอะเย้!!! แม่ก็ เย้เบาๆ หน่อยเพราะเสาร์อาทิตย์ก็ดีใจอยู่ได้อยู่กับลูก แต่แม่เหนื่อยมากกว่าไปทำงานซะอีกอะ ก็หนูเล่นติดแม่มาก และพ่อก็อยากจะพักผ่อนอย่างเดียวเลย พอให้ช่วยก็บ่นแม่ตลอด แต่แม่ก็มีความสุขที่ได้อยู่กับหนูทั้งวันนะ ดูภาพนี้สิร่าเริงมากจะได้ออกจากบ้านไปหนูพี่กล้อง แต่กว่าจะออกจากบ้านก็จะบ่ายสามแล้ว

สังเกตที่ตู้ สติ๊กเกอร์ ฝีมือหนู กับปะป๊าจ้ะ

ก่อนออกจากบ้านก็จะต้องมาส่องกระจกกันซะหน่อย แต่ถ้าพูดว่าสวยเมื่อไร หนูก็จะต้องวิ่งมาส่องกระจกที่นี่แหละ

อันนี้มากดกล่องดนตรีเล่น เป็นเพลงที่กล่อมหนูนอน เดี๋ยวนี้หนูจะร้องตามได้แล้ว ตึ๊ง ตึง ตึง ตึ่ง

วันอาทิตย์ เที่ยง ๆ ยายนก น้าเก๋ น้าตั้ม และน้องโต๋ มาเยี่ยมยายทวด ยายทวดมาอยู่กับเราเป็นเดือนแล้วล่ะ

ยายนกมาถึงหนูก็ยอมให้ยายนกอุ้ม แต่หน้าตาหนูก็ไม่ได้ตื่นเต้นแบบว่าเจอเพื่อนเก่าอะไรเงี้ยเลย แต่ก็ให้อุ้มแล้วก็ทำหน้าเฉย ๆ ไร้อารมณ์อะ น้องโต๋มาเล่นเป็นเพื่อน ก็เลยเล่นใหญ่เลย ตาก็มาแจมอีกตามเคย ยายอี๊ดบอกว่าโต๋จะตัวเท่าหนูอยู่แล้ว ชอบบอกว่าหนูตัวเล็ก มาดูกันเต็ม ๆ เลยดีกว่า หนูยาวกว่าเยอะ อิอิ น้องโต๋เพิ่งจะ 7 เดือนเต็มเอง ฟังยายอี๊ดต้องหารตลอด เหมือนพ่อหนูเลย อิอิ น้องโต๋ยังนั่งไม่แข็งเลย ยังไม่คลานด้วย แม่ย้อนกลับไปตอนหนู 7 เดือนเนี่ยเริ่มจะซนได้ที่แล้ว คลานคล่องตั้งแต่ 6 เดือน 7 เดือนเนี่ยปีนป่านแล้วยังกะเด็กผู้ชายแหนะ

แม่ถามยายนกว่าเลี้ยงหลานมาเนี่ย แดนนี่ นีน่า อั้ม โต๋ ใครเลี้ยงยากสุด ผลก็คือ น้องอั้ม ของยายนกเนี่ยแหละ ยายนกเล่าให้ฟังว่า บางวันต้องอยู่กัน แดนนี่ นี่น่า อั้ม ไอ้ตัวนี้ (อั้ม) มันจะไวกว่าเพื่อนเลย มันจะคลานดุ๊กๆๆๆๆ บางทีน้ากลัวไม่ทัน ต้องคว้าเสื้อมันเอาไว้ก่อน แม่ก็พอจะนึกภาพออกล่ะ

ยายนกชอบชมว่าหนูไวกว่าเพื่อน เก่งกว่าเพื่อน มันไปไวมากเลย หนูคลานแป๊บๆ เดี๋ยวมันเดินแล้ว ยังไม่ 10 เดือนหนูก็เดินแล้วอะ และก็พูดไวด้วย อันนี้เสียงจากคนเลี้ยงนะ แต่แม่ก็ว่าหนูไวมาก ๆ ถ้าเทียบกับหลาน ๆ นะ (ไม่ได้เปรียบเทียบนะจ๊ะ)