:: ในหนึ่งชีวิต คนเราจะมีช่วงเวลาที่น่าจดจำสักกี่ครั้งกัน? ::

ช่วงที่ดีที่สุดอาจไม่ได้ขึ้นอยู่กับความยาวนานของเหตุการณ์ บางครั้ง..ช่วงเวลาพิเศษเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงกลับประทับแน่นอยู่ในความทรงจำไปนานแสนนาน ดูเหมือนว่าสิ่งสำคัญคือคนที่อยู่ร่วมกันในเหตุการณ์นั้นเมื่อได้อยู่กับคนที่เราอยากอยู่ด้วย ได้ใช้สอยเวลาไปกับสิ่งที่ก่อให้เกิดความสุขร่วมกันเรามักอยากยืดเวลาห้วงนั้นออกไปให้ยาวนานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด - ThaiTicketMajor

สุดยอดไปเลยคอนเสิร์ตนี้ ได้อีกบรรยากาศ ก็ส่วนใหญ่จะได้ดูแต่คอนเสิร์ตแนวหนักๆ จะมีอยู่แค่ไม่กี่คอนเสิร์ตที่จะได้นั่งฟังเพลงแบบชิวๆ และก็ต้องยอมรับว่าคอนเสิร์ตนี้เป็น คอนเสิร์ตชิวที่สุดยอดที่สุดเท่าที่เคยดูมาเลย ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะคอนเสิร์ตไม่ได้เน้นไปทางเพลงเศร้าซักเท่าไหร่ ดูแล้วก็ยิ้มยิ้ม ได้ความรู้สึกอิ่มอิ่มกลับบ้าน ไม่รู้จะบรรยายยังไง ..ไปร่วมสนุกในบรรยากาศนั้นด้วยกันเลยดีกว่า..

ช่วงที่ 1 เปิดคอนเสิร์ตกันด้วยเพลง เจ้าหญิง "ขอให้ค่ำคืนนี้มีแต่เรา อยู่เคียงใต้แสงดาว และมีความรักให้กันและกัน.." ที่ร้องโดย POD และเล่นเปียโนโดย BOYd ประมาณว่าเป็นคอนเสิร์ต "น้องร้อง..พี่เล่น" อะไรประมาณนั้น

และตามติดมาด้วยเพลงสมัยยังเอาะๆอย่าง บุษบา ที่มาในเวอร์ชั่นใหม่ที่ฟังดูแปลกหูไปจากเดิม "บรรจงร้อยเป็นมาลัย สนุกสุขใจหนักหนา..ฮา..หา เป็นประจำทุกวันเวลา ไม่เคยได้ร๊ากกก.. กับมาลัยยยย.."

จากนั้นก็เป็นเพลงเปิดอัลบั้ม BOYdPOD Bittersweet อย่าง รักคุณเข้าอีกแล้ว "เก็บเพลงรักนี้ให้เป็นของขวัญ ให้เธอได้รับและได้รู้ว่าใจของฉัน แม้คืนวันจะเปลี่ยนแปลงสักแค่ไหน แต่ใจของฉันที่รักเธอนั้น ต่อให้ต้องลงนรกหรือขึ้นสรวงสวรรค์ ฉันก็จะไม่มีวันมอบให้ใคร.."

และ ? "ดูทางซ้ายก็ผิด ทางขวาก็เบื่อ ไม่รู้จะเชื่อและเลือกเดินตามเส้นทางไหนดี ไม่อยากมีชีวิตที่ล่องลอย..อย่างนี้ มีมั้ยคำตอบ"

คอนเสิร์ตเริ่มไปได้ไม่นาน ก็เริ่มมีแขกรับเชิญออกมา ประเดิมคนแรกกับ นพ พรชำนิ ที่เข้ามาแจมในเพลง อยากจะขอ "อากาศดีๆที่มีในเวลาเช้า ไม่ว่าจะร้อนหรือจะเหน็บหนาวสักเท่าไร ถึงฝนจะตก..ไม่สดใส..แต่ก็สวยงาม.."

ตามมาด้วย รัดเกล้า อมระดิษ กับเพลง เก็บดาว "เก็บดาวบนท้องฟ้า แล้วแทนรักมาให้กัน ให้เธอเป็นของขวัญ แทนด้วยสื่อสายใจ อยากให้รักเราเหมือนฟ้า ที่เต็มไปด้วยดาวสดใส"

แล้วก็กลับเข้ามาที่เพลงในอัลบั้มอย่าง ที่วันนี้ "เมื่อวานเธอจะพบเรื่องราวใดๆ ร้ายดีสุขสมขึ้นลงยังไง ไม่ต้องไปสนใจ ก็เพราะมันเป็นแค่รื่องของเมื่อวาน.."

และเรียกเสียงกรึ๊ดไปได้ไม่น้อย กับ Rhythm & POD E1even1h (แฮ่ะๆ) ที่ออกมาร้องประสานเสียงร่วมกับ พี่ POD ในเพลง คำถามโง่ๆ "เลยมีแค่คำถามโง่ๆ ปิดบังเรื่องที่ซ่อนในใจ ไม่ได้ลึก ไม่ได้ซึ้ง ไม่ได้สมความคิดถึงที่เก็บไว้ สบายดีไหม จะไปทางไหน เดินมายังไง มากับใครหรือเปล่า อยากจะพูดคุยกับเธอให้นานที่สุด แต่ก็ไม่มีเรื่องที่จะพูดคุยได้ยาว พยายามคิด คิดสักเท่าไร ก็วนกลับไปได้แค่คำถามเก่า กลัวความรัก ความคิดถึงที่ลึกซึ้ง ถูกเปิดเผย..จากใจเขา"

แล้วก็สลับเข้ามาเพลงในอัลบั้มอีกครั้ง กับเพลง น้องเอ่ย "..วินาทีนี้ กำหนดวินาทีหน้า ชั่วโมงที่เพิ่งผ่านมา กำหนดชั่วโมงข้างหน้า.."

และ เรื่องบ้าๆ "มีใครจะไปบ้างมั้ย ฉันจะไปตอนนี้มีใครอยากไปรึป่าว ไปลืมลาภยศเงินทอง ชื่อเสียงจอมปลอม..ไร้ค่า.."

จากนั้นพี่ POD ก็เข้าไปพัก แต่บนเวทียังเหลือ POD อีกนับสิบคน ที่คอยให้พี่ BOYd สุ่มขึ้นมาร้องเพลงด้วย

POD 3 คนแรกที่เลือก..เบื้องหลังหน้ากาก POD คือ บอย ตรัย, บอย Peace(maker) และ เบน ชลาทิศ โดยเฉพาะ บอย Peace ที่เรียกเสียงกรี๊ดไปไม่น้อย มาร่วมกันแจมในเพลง คนข้างล่าง "อยากรู้ว่าจะมีใครไหม ที่มีความรักแล้วต้องเก็บเอาไว้ และเมื่อได้พบทีไร ถึงแม้ดีใจ ก็ต้องฝืนทำตัวเหินห่าง ทั้งที่หัวใจอยากบอก แต่ก็ดูเหมือนมีอะไรมาขวาง จะต้องทำอย่างไร กับรักที่ไม่มีหนทาง แม้จะรักเธอ..เท่าไหร่ ฉันต้องคอยบังคับใจฉันให้เหินห่าง ทั้งที่ใจตัวเองอยากระบาย..ให้เธอรู้บ้าง.."

ต่อด้วยพี่ POD คนที่ 4 ที่เบื้องหลังคือ โป้ Yokee Playboy มาในเพลง เที่ยงคืน "ทุกกลางวัน ถึงแม้จะพบ..ก็ทำได้แค่เพียงแอบยิ้ม.." พร้อมร่วมแจมท่อนแร๊พโดยหนุ่ม Hip Hop แห่ง Bekery อย่าง Joey Boy

และพี่ POD คนสุดท้าย บุรินทร์ Groove Riders เจ้าพ่อเพลงดิสโก้ กับเพลงจังหวะเร้าใจอย่าง Hormone "วัยรุ่น..Hormone ของเธอในเวลานี้กำลังครุกรุ่น จิตใจของหญิงและชายทั้งหลายกำลังว้าวุ่น เมื่อได้ทดลองอยู่สองต่อสองคงไม่แคล้ว.."

จากนั้นพี่ BOYd ของเราก็เริ่มสับสนในการสุ่มเลือก ก็เลยเลิกเล่นไปซะงั้น..

ช่วงที่ 2 จากนั้นก็เปลี่ยนมาที่เวทีกลาง ได้บรรยากาศที่เป็นกันเองมากขึ้น เปลี่ยนมาอีกอารมณ์ ในแนว Easy Listening นั่งฟังอย่างเดียว

เริ่มด้วย POD และพี่ใหญ่ในค่ายที่มีน้ำเสียงเป็นเอกลักษณ์อย่าง ธีร์ ไชยเดช ที่มาร่วมเล่นกีตาร์ พร้อมกับร่วมร้องในเพลง คำไม่กี่คำ "เพราะฉันนั้นรู้คำหนึ่งคำ นั้นอาจจะทำให้เพื่อนที่เคยชิดใกล้ ต้องห่างและก็อาจจะหายไป แต่เธอเองจะได้ยินอะไรในใจฉันมั้ย ได้ยินฉันมั้ย..ว่าอึดอัดใจแค่ไหน ที่ต้องเก็บกดคำคำนี้..ให้อยู่แค่หัวใจ..เพราะไม่กล้าเลยสักที"

ตามมาด้วย ปุ๊ อัญชลี กับเพลง รัก ที่เรียกเสียงกรี๊ดจากคนดูไปไม่น้อยเหมือนกัน "แต่ไม่รู้จะขอบคุณ ไม่รู้ทำอย่างไร ไม่รู้ว่าสิ่งไหนจะยิ่งใหญ่ควรค่าพอ ที่ฉันได้จากเธอ ได้รับโดยไม่ต้องขอ ได้รู้โดยไม่ต้องรอ..ว่ารักคืออะไร"

และพี่ BOYd ก็ออกมาพร้อมกับแจกันดอกกุหลาบนับร้อยดอก พร้อมกับ โต๋ ศักดิ์สิทธิ์ ที่ออกมาโชว์เปียโน และร่วมร้องเล็กๆน้อยๆ ในเพลง รักเธอ "อ่านปากของฉันนะ..ว่ารักเธอ อยากจะพูดอีกครั้ง..ว่ารัก POD.." อ่ะนะ!!

ปิดท้ายเวทีนี้ที่พี่ BOYd ร้องเพลง จะเก็บเธออยู่ในใจเสมอ "จะยืนอยู่ตรงนี้ จะรอเธอตรงนี้ เพื่อเธอคนเดียว ไม่ว่าทางจะคดเคี้ยว ทางจะลดเลี้ยวเท่าไร จะนานสักเพียงไหน ยาวนานสักเพียงไหน จะนาน..นานเท่าไหร่ ยังคงเก็บเธอไว้ จะเก็บเธออยู่ในใจเสมอ.." เพื่อแทนคำขอบคุณ ให้กับทุกคนที่มาร่วมกันในคอนเสิร์ต..วันนั้น

ช่วงที่ 3 แล้วก็เปลี่ยนกลับไปที่เวทีใหญ่..กับแนวเพลงซึ้งๆ หยาดเยิ้ม ตามแบบฉบับ(เดิม)ของ Bakery

เริ่มด้วยเพลงคู่ในอัลบั้ม BOYdPOD Bittersweet อย่างเพลง ช่วงที่ดีที่สุด ที่พี่ POD ได้มีโอกาสร่วมร้องกับศิลปินระดับครูอย่าง คุณวินัย พันธุรักษ์ "ชั้นนั้นไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆ เหมือนวันที่เราเคยเดินข้ามผ่าน ทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่าง ที่ผ่านมาด้วยกัน นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด แม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ แต่ก็เคยเกิดขึ้นกับฉัน..เพราะเธอ"

ตามมาด้วยเพลงในสมัยแรกๆของ(อดีต)ค่ายขนมปังอย่าง ห่างไกลเหลือเกิน "เพราะว่าเราห่าง..ไกลกันเหลือเกิน คิดถึงแต่เธอนั้น เฝ้าแต่นับให้ถึงวัน ที่เรานั้นได้พบกัน เราช่างห่าง..ไกลกันเหลือเกิน ฉันเองก็ไม่รู้ เมื่อไรจะได้พบ..เธอ"

แล้วแทรกด้วยเพลงในอัลบั้มใหม่อีกครั้ง กับเพลง บทเรียน "บทเรียนนี้ไม่มีสอน ต้องผ่านพ้นความทุกข์ร้อน เท่านั้นถึงเข้าใจได้.."

พร้อมปิดท้ายของช่วง(ก่อน encore) ด้วยเพลงตั้งแต่เมื่อสมัย 15 ปีที่แล้ว อย่างเพลง รักคุณเข้าแล้ว ที่พี่ POD เองก็ยังไม่แน่ใจว่าจะร้องไปได้ตลอดลอดฝั่งหรือไม่ "ก็ที..ผมยังรักคุณ ก็คุณ..รักบ้างเป็นไร.." คงกลัวจะเอาเนื้อ รักคุณเข้าอีกแล้ว มาร้องด้วยอ่ะเด้..ก็น่าสับสนอยู่ร๊อกกก..

จากนั้นไฟบนเวทีก็ดับลง เกิดการสับสนในบางคนว่า "คอนเสิร์ตจบแล้วป่าวว้าาา..กลับดีก่า..เด๋วคนเยอะ" ส่วนคนที่เหลือก็ encore กันยกใหญ่ รอได้ไม่นานหรอก.. BOYdPOD ก็กลับมาพร้อมกับเพลง เรื่องจริง "คิดว่าจะไม่ได้ฟังซะแล้ว"

ช่วงสุดท้ายของคอนเสิร์ต ทั้งคู่ก็ขนบทเพลงที่เคยเป็นที่ประทับใจใครหลายๆคน..ในอดีต ให้ได้ร่วมประทับใจกันอีกครั้ง ณ เวลานี้ ไปพร้อมๆกับศิลปินรับเชิญคุณภาพที่มาร่วมยินดี ไม่ว่าจะเป็นเพลง ฤดูที่แตกต่าง, ลมหายใจ และปิดท้ายด้วยเพลง ใคร ที่ BOYdPOD ถึงกับต้องเข้าไปเปลี่ยนชุดหลังเวที เป็นสูทสีชมพูหวานแหวว ออกไปทางแนวคู่ชื่นชุลมุนยังไงยังงั้นเลย น่ารักดีนะ..

ทั้งคอนเสิร์ต..ร้องเพลงกันไปประมาณ 20 กว่าเพลงได้ ก็ถือว่าเยอะอยู่นะ แต่น่าจะได้มากกว่านี้ ถ้าพี่ BOYd ไม่มัวแต่ใช้เวลานึก script อยู่เป็นนานสองนาน จนสุดท้ายก็ยังนึกไม่ออก ต้องให้ staff วิ่งไปกระซิบ(บ่อยๆ)..ซะงั้น ขำขำน้าา..

รู้สึกว่าเวลา 3 ชั่วโมงมันช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน ไม่อยากให้งานเลิกเลยจริงๆ ฉันใดก็ฉันนั้น..งานเลี้ยงย่อมต้องมีวันเลิกลา เขาถึงว่า "ช่วงเวลาแห่งความสุขมักจะอยู่กับเราได้ไม่นาน" แต่ถึงยังไง.. ช่วงเวลาเหล่านั้นก็จะยังคงอยู่ในความทรงจำของเราไปอีกนานแสนนาน