สมชาย และสมยศเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็ก โตมาด้วยกัน เรียนโรงเรียนเดียวกัน  เรียนจบก็ทำงานในบริษัทเดียวกัน อุปนิสัยของทั้งสองแตกต่างกัน แต่ก็เข้ากันได้ เปรียบเสมือนด้านหัว และด้านก้อยที่แตกต่างกัน  แต่เป็นเหรียญเดียวกัน

          สมยศเป็นคนขี้บ่น เห็นอะไรก็จะตีความด้านลบไปหมด เมื่อเห็นแก้วน้ำมีน้ำเพียงครึ่งแก้ว ก็จะร้องว่าทำไมมีน้ำแค่ครึ่งแก้ว  ส่วนสมชายกลับบอกว่า โอ้โฮ!! ยังดีนะที่มีน้ำเหลือตั้งครึ่งแก้ว  สมชายมองทุกสิ่งทุกอย่างในด้านบวกเสมอ

วันหนึ่ง  สมยศบ่นให้สมชายฟังว่า เบื่อชีวิตเหลือเกิน แต่ละวันมีแต่ปัญหาให้เขาต้องแก้ เขาอยากทำงานในที่ที่ไม่มีปัญหา ไม่มีอุปสรรค ไม่ต้องปวดเศียรเวียนเกล้า เขาจะได้ไม่ต้องพูด บ่น แม้แต่ตัวเขาเองยังระอาแก่ใจเลย

          สมชายได้ยินดังนั้น จึงถามเพื่อนว่าแน่ใจหรือที่อยากจะไปอยู่ในสถานที่ที่ไม่มีปัญหา ไม่มีการพูดบ่นเลย  สมยศก็ตอบยืนยันว่า แน่นอน อยากไปอยู่ที่นั่น  สมชายจึงอาสาพาไป โดยพูดเสริมว่าก็ดีเหมือนกัน  "แกจะได้เป็นสมาชิก ส.ส. ด้วย"  สมยศได้ยินดังนั้น ก็ยิ่งดีใจที่จะได้เป็นสมาชิกสภาฯ กับเขาด้วย

แล้วสมชายก็พาสมยศขึ้นรถขับไปยังวัดแห่งหนึ่ง เจอป่าช้ามากมาย พร้อมกับบอกสมยศว่า "นี่แหละคือสถานที่ที่ไม่มีปัญหา แกจะได้ไม่ต้องบ่น และเป็นสมาชิก ส.ส. คือ สมาชิกสุสานนั่นเอง"  ....สมยศยืนอึ้งอยู่ครู่ใหญ่ ปล่อยให้คำพูดของสมชายค่อย ๆ ซึมซาบเข้าหัวใจ แล้วพยักหน้าช้า ๆ  พร้อมกับเปรยว่า  "จริงของแกนะ มีแต่คนตายเท่านั้นที่ไม่มีปัญหาในชีวิต" !!!!

เครดิตจาก หนังสือแม่พระยุคใหม่

Create Date : 20 กรกฎาคม 2553
Last Update : 20 กรกฎาคม 2553 14:37:20 น.		2 comments
Counter : 374 Pageviews.
Share Tweet