กรีนการ์ด และวันหยุดง่ายๆในนิวยอร์ค

ในที่สุดการรอคอยที่ยาวนานถึง ห้าเดือนเต็มๆก็สิ้นสุดลง (10/26/09-3/26/10) ในวันศุกร์ ที่แล้ว เพราะกรีนการ์ดสิบปีที่เฝ้ารออย่างใจจดจ่อก็มาถึงมือ

คนที่ย้ายถิ่นฐานมาที่นี่คงเข้าใจถึงความสำคัญของกรีนการ์ด โดยเฉพาะเมื่อเราต้องเดินทางเข้าออกประเทศนี้บ่อยๆ

ขั้นตอนต่อไปก็เป็นการรอให้ครบกำหนดเวลาที่จะสามารถสมัครสอบเพื่อเป็นพลเมืองของที่นี่ หลังจากนั้นจะได้เลิกติดต่อกับ USCIS หรือย่อมาจาก US citizenship and immigration services เสียที

วันเสาร์ อาทิตย์ที่ผ่านมา อากาศหนาวเหมือนจะกลับมาเยือนอีกครั้ง และมีน้องมาพักที่บ้าน พวกเราเลยไปหาของอร่อยๆใกล้บ้านทานกัน

เริ่มด้วยวันเสาร์ตอนบ่ายๆ ขับรถไปเอ็มเฮิร์ส (elmhurst) คนไทยที่อยู่ที่นิวยอร์คจะรู้จักที่นี่เพราะเป็นแหล่ง ขายของกิน ของใช้จากแถวบ้านเรา ที่ ราคาไม่แพง รวมทั้งมีร้านอาหารไทย อร่อยหลายร้าน และเป็นพื้นที่ที่มีคนไทยอยู่ มากอีกที่หนึ่งในนิวยอร์ค

สำหรับพวกเราไม่ได้ไปทานอาหารไทย แต่ไปทานอาหารเวียดนาม เพราะมีอาหารจานโปรดของเราคือแหนมเนือง ซึ่งสั่งทุกครั้งที่ไป

ชาลี ชอบลองของใหม่ไปเรื่อยๆ วันนี้สั่งประมาณเส้นหมี่ ราดหน้าทะเล

ถ่ายรูปนายแบบมารูปเดียวเพราะ นั่งโต๊ะรวมกับอีกสองคน เลยถ่ายไม่สะดวก



อาหารอร่อยไม่ผิดหวังเช่นเคย

ทานเสร็จก็เดินไปซื้อของที่ซุบเปอร์มาเกตุที่อยู่ใกล้ๆกัน คือ นิวยอร์คซุบเปอร์มาเกตุ และ ฮ่องกงซุบเปอร์มาเกตุ ได้ของซึ่งส่วนใหญ่เป็นขนมมาหลายอย่าง

แต่ที่ไม่ได้มาคือ กระต่ายผู้น่าสงสาร



น้องไก่ดำ



ปลา cod ที่ชาลีทึ่ง เพราะชาลีบอกว่าเป็นปลาน้ำลึก อย่างไรก็ตามคงไม่พ้นมือนักขายชาวจีน



มาที่เอ็มเฮิร์ส อีกร้านที่น่าไปแวะหาขนมไทยๆ และหนังสือพิมพ์ไทยอ่าน คือร้านน้ำตาล ชาลีชอบทานข้าวหมาก แต่ช่วงนี้คนทำพักร้อน คนทานเลยอด ตามระเบียบ


ที่นี่ทุกวันพฤหัสฯจะมีหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น แจกฟรี หลายฉบับ ซึ่งเราชอบอ่านเพื่อทราบความเคลื่อนไหว และกิจกรรมต่างๆในท้องที่

เมื่ออาทิตย์ที่แล้วในหนังสือพิมพ์ มีโฆษณาร้านซูชิ พร้อมคูปอง all you can eat สองคนราคาแค่ $19.95 ชื่อร้าน Ginza sushi อยู่แถว bayside ที่เลยบ้านลินดาที่อยู่ flushing ไปไม่มาก

ลองเข้าไปค้นดูข้อมูล เจอ รีวิว มีความเห็นทั้งประทับใจและไม่ประทับใจ พวกเรายึดหลักสิบปากว่าไม่เท่าไปชิมเอง เลยไปลองสักหน่อย


จานแรกเป็นถั่ว มาให้นั่งแทะ ..... ชาลีจีบนิ้วเตรียม จก แต่ภรรยาขอถ่ายรูปก่อนอีกแล้ว



มีมิโซะซุปมาตัดกำลัง คนละถ้วย แล้ว ก็ตามด้วยจานหลัก ที่อร่อยไม่ผิดหวัง เพราะ ปลาดิบ สด และข้าวปั้นไม่ใหญ่มาก เพราะบางร้านที่ทำ all you can eat ข้าวปั้นใหญ่ จะได้อิ่มไวๆ


นางแบบ ขอถ่ายบ้างแต่ภาพไม่ชัด สงสัยชาลีหิวจนมือสั่น



ทานถาดเดียว ชาลีก็อิ่มแล้ว แต่ภรรยาขออีกหนึ่งจานมาล้างปาก




ไปทานอาหารที่ร้านที่นี่ ต้องถือเงินไปเผื่อน่ะค่ะ เพราะที่นี่ต้องบวกภาษี และอย่าลืมทิปเป็นอันขาด มื้อนี้จ่ายไป $27 อิ่มอร่อย

ฝนพรำๆแต่ก็ขอถ่ายรูปหน้าร้านสักหน่อย



ขากลับแวะไปซุบเปอร์เกาหลีแถวบ้านลินดา ได้ของมาเพิ่มอีกจากวันเสาร์

ที่ถูกใจคือส้มลูกเล็กๆแต่รสจัดจ้าน


สตอร์เบอรี่ ที่ตอนนี้เป็นข่าวว่า ที่ฟอริด้า เจ้าของฟาร์มทำลาย ทิ้งเพราะราคาตก

สาเหตุที่ราคาตกเพราะ ตอนมกราฯ ที่ฟอริด้าเจออากาศหนาวจัด เจ้าของฟาร์มต้องเอาน้ำรดหล่อ ลูกสตอร์เบอรี่ไว้ เพื่อป้องกันน้ำแข็ง พอถึงช่วงนี้ ลูกสตอร์เบอรี่เลยออกมาพร้อมกัน จนราคาเหลือปอนด์ละ ยี่สิบห้าเซนต์ ทำให้ไม่คุ้มทุน

คนที่ได้ยินข่าว ไม่พอใจมากเพราะช่วงที่รดน้ำหล่อ ป้องกันน้ำแข็งเกาะ มีการสูบน้ำไปใช้มาก จน กระทบถึงโครงสร้างบางบ้านที่ดินยุบตัว พอมาถึงช่วงนี้กลับทำลายผลผลิตทิ้ง


จริงๆน่าจะให้คนเข้าไปเก็บแทนที่จะทำลายทิ้ง แต่เจ้าของฟาร์มไม่ทำเพราะกลัวว่าถ้าปล่อยให้คนเข้าไปเก็บแล้วเกิดอุบัติเหตุขึ้นจะถูกฟ้อง

กล่องนี้ ราคา$1.50 เอามาเคลือบชอคโกแลต ทานหมดภายในพริบตา



ปิดท้ายด้วย ต้นไม้ที่คิดว่าน่าจะเป็น ท้อ เพราะจะออกดอกก่อนซากุระเล็กน้อย แต่งามไม่แพ้กัน



โชคดีมีความสุขทุกคนค่ะ

Create Date : 30 มีนาคม 2553		6 comments
Last Update : 30 มีนาคม 2553 6:38:25 น.
Counter : 1009 Pageviews.
Share Tweet