Bloggang.com : Willkommen : ป้าสายกับแจ่ม

ป้าสายกับแจ่ม

''เสียงคนมาเคาะประตูหลังบ้าน''

เอ๊ะใครมา.....เรารีบเดินมาดู
อ๋อน้องแจ่มหลานป้าสายนั่นเอง

***ขอเล่าย้อนหลังหน่อยหนึ่งนะ****

ป้าสายอายุห้าสิบกว่าๆค่อนไปทางหกสิบแล้ว
แกมาจากบุรีรัมย์.......และมาอยู่ที่สวิสนานแค่ใหนฉันไม่รู้
เพราะป้าสายพึ่งย้ายมาอยู่ข้างบ้านฉันเมื่อไม่นานมานี้เอง

''ฉันไม่เคยรู้จักแกมาก่อนหรอก......แต่รู้ว่าแกย้ายมาอยู่คนเดียวใกล้ๆบ้านฉันที่มองเห็นกันถ้าเปิดหน้าต่าง.

''วันหนึ่ง...ฉันเดินไปสวน....แกเห็นฉันเลยกวักมือเรียก....ว่ามานี่หน่อยจ้า........มีอะไรจะให้รู้จัก....ฉันเลยเดินไปหาแกแกเลยแนะนำหลานสาวของแกให้ฉันรู้จัก.....

แกบอกว่าหลานสาวแกชื่อแจ่ม...เธอพึ่งจบป.ตรีมาหมาดๆ...และเรียนเก่ง....และแกเดินเรื่องให้หลานมาเที่ยวสามเดือน
และมีเพื่อนชายฝรั่งที่นี่แล้วด้วย....

แต่ป้าสายเลยบอกว่า....ฝรั่งคนนี้ไม่ชอบมาบ้านป้าสาย....เขาบอกว่าบ้านป้าสายแคบไม่น่าอยู่...ป้าสายพูดอย่างมันเขี้ยวที่ผู้ชายคนนี้ไม่ชอบแก.

อ้าวทำไมเป็นอย่างนั้นหล่ะ....ฉันเลยถามแจ่ม......แจ่มก็ไม่เข้าใจมากนักทำใมเพื่อนชายของเธอไม่ชอบป้าสาย....ซึ่งเขาไม่เคยเข้ามาบ้านป้าเลย....รออยู่ในรถทุกครั้ง

ฉันเลยถามแล้วรู้จักกันมาตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะ....ป้าก็เหมือนแม่...ถ้าเป็นอย่างนี้จะดีเหรอ.....

ป้าสายรีบตอบแทนหลานสาวสั้นๆว่ารู้จักกันมานานแล้ว.....และผู้ชายคนนี้เคยมีเมียเป็นคนไทยมาก่อน...แต่เธอเสียชีวิตแล้ว.
******************
อ้าวมีอะไรเหรอแจ่มที่มาเคาะประตูน่ะ

แจ่มมาบอกฉัว่าป้าสายไม่อยู่บ้าน.......และแกนัดกับฝรั่งคนหนึ่งไว้....ให้มาหาแจ่ม.....แต่แกกลับไม่อยู่บ้านและลืมเอากุนแจบ้านทิ้งไว้ให้หลาน...ถ้าฝรั่งมาจะทำยังไงเพราะไม่มีกุนแจบ้าน

นี่ก็ใกล้เวลานัดเต็มทีแล้ว.....ถ้าฝรั่งมาหนูจะทำอย่างไรเพราะไม่มีกุนแจบ้าน.....หนูขอร้องให้พี่ไปช่วยหนูด้วยเพราะหนูก็ไม่รู้ว่าหนูจะเข้าใจที่ฝรั่งถามใหมเพราะปะกิดหนูก็ไม่แข็งแรง.

ฉันฟังดูแล้วมีความรู้สึกแปลกๆที่ป้ากะหลานกำลังจะทำอยู่นี่......ฉันไม่เข้าใจเลยว่าป้านัดให้ฝรั่งมาหาหลานสาวที่บ้าน......แต่ตัวเองกลับไม่อยู่บ้าน.......แล้วหลานก็พึ่งจะมาสวิสแค่หนึ่งเดือนเอง.

ฉันเลยตัดสินใจถามเอาความจริงกับแจ่มว่ามีอะไรที่ยังไม่ได้บอกพี่ใช่ใหม.......กับฝรั่งคนนี้เคยรู้จักกันมาหรือยัง......ถ้ายังทำใหมป้าปล่อยให้แจ่มต้อนรับเขาสองต่อสองได้....ทั้งที่พึ่งมาสวิสแค่เดือนเดียว.

แจ่มเลยตัดสินใจเล่าให้ฉันฟังว่า......เคยเห็นเขาครั้งหนึ่งเมื่อสองวันมานี่เอง.........เพราะเมื่อตอนที่แจ่มมาถึงสวิสใหม่ๆป้าก็ให้คนลงหนังสือพิมพ์หาคู่ให้กับแจ่ม.....และผู้ชายคนนี้ก็ได้เขียนจ.ม.มาหาและแนะนำตัว......แต่แจ่มไม่เลือกติดต่อกับผู้ชายคนนี้....เพราะไม่ชอบ.....และแจ่มไม่ได้ตอบจ.ม.กลับไปหาผ้ชายคนนี้เลยว่าจะเลือกคบเขาหรือไม่เลือก........แต่กลับเอาจ.ม. ของผู้ชายคนนี้ไปให้กับหญิงไทยอีกคนที่ได้เดินทางมาสวิสเหมือนกันกับแจ่มและเวลามาก็ไล่เลี่ยกัน

แล้วผู้หญิงคนนี้ก็ได้ติดต่อไปหาฝรั่งคนนี้และบอกว่าได้
จ.ม. ของเขามาจากแจ่ม........ผู้ชายคนนั้นโกรธมากเพราะแจ่มไม่เลือกเขาน่าจะส่งจ.ม. ของเขากลับมา.....ซึ่งไม่น่าจะเอาไปต่อให้คนอื่น.

และฝรั่งคนนั้นเลยบอกหญิงไทยคนนั้นว่า....เขาไม่ได้ชอบเธอ....เขาอยากรู้จักแจ่มมากว่า.

และป้าของแจ่มก็ได้ให้คนลงหนังสือพิมพ์หาคู่ให้แจ่มอีกอีกครั้งหนึ่ง
********************************************
มาเล่าต่อค่ะ

พอลงหนังสือพิมพ์อีกด้วยข้อความแบบเก่าๆ…...ฝรั่งคนนี้ก็เขียนจ.ม.มาหาอีก.......และไม่รู้ยังไงป้าพาแจ่มไปนัดเจอกับผู้ชายคนนี้......พอเจอกัน........ต่างคนก็บอกความในใจของตัวเองคือ.....ผู้ชายคนนี้เริ่มต่อว่าแจ่มว่าทำใมไม่ส่งจ.ม.ของเขาคืนถ้าไม่เลือกที่จะติดต่อเขา.......ทำใมเอาจ.ม ของเขาไปให้กับหญิงไทยอีกคน.....ซึ่งมันเป็นเรื่องไม่ดี......เพราะแจ่มลงว่าอยากรู้จักหนุ่มสวิส......และบอกว่าตัวเองอายุเท่าไหร่......และประวัติส่วนตัวเรื่องการศึกษาอีกนิดหน่อย.....เลยทำให้เขาสนใจอยากรู้จักแจ่ม.....ถึงได้เขียนจ.ม มาสมัคร......แต่แจ่มกับเอา...จ.ม. ของเขาไปให้อีกคน......ซึ่งเขารับไม่ได้.
และเขาเลยบอกแจ่มไปตรงๆต่อหน้าเลยว่า......เมื่อเจอกันอย่างนี้ก็ดีแล้ว......ได้เห็นหน้าค่าตากันจะๆ......ทำให้เขาตัดสินใจบอกได้เลยว่า.....แจ่มไม่ใช่ผู้หญิงในฝันของเขา.
และแจ่มก็ได้บอกขอโทษเขาไป.....และบอกเขาไปตรงๆเหมือนกันว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่สไตล์ของแจ่มเหมือนกัน.

และพวกเขาคือป้า+แจ่ม+ฝรั่งคนนั้น......เลยนั่งคุยกันต่อว่าจะทำอย่างไรกันต่อไป... แล้วเขาเลยถามว่าที่ลงหนังสือพิมพ์น่ะมีผู้ชายมาให้เลือกมาใหม.....และเล็งๆใครไว้หรือยัง.........แจ่มบอกว่าไม่รู้ป้าไปหลงคารมณ์ฝรั่งคนนี้แบบใหน.......บอกเขาไปหมดว่ายังไม่ได้และกำลังจะลงหนังสือพิมพ์อยู่อีกครั้งก่อนวีซ่าจะหมด......เพราะวีซ่าของแจ่มเหลือเวลาอีกสามอาทิตย์.

เขาเลยบอกว่าเดี๋ยวเขาจะลงประกาศทางอินเตอร์เนตให้...จะได้เจอผู้ชายเร็วๆ.....และดีกว่าหนังสือพิทพ์เพราะเราสามารถใส่ภาพถ่ายให้ดูได้ด้วย.....และป้าเลยเลี้ยงข้าวผู้ชายคนนั้นเพื่อเป็นการขอโทษและตอบแทนที่เขาจะลงประกาศหาคู่ทางอินเตอร์เนตให้.....และบอกว่าวันหลังให้ฝรั่งคนนี้มาที่บ้านเพื่อให้มาเอาข้อมูลส่วนตัวของแจ่มที่จะลงประกาศให้.....แต่แจ่มก็ไม่รู้ว่าป้าจะนัดเขามาวันใหน.

วันต่อๆมาป้าออกไปทำงาน........และปล่อยให้แจ่มอยู่บ้านคนเดียว.......พอตอนเย็นๆป้าโทรมาบอกแจ่มว่านัดให้ฝรั่งมาเอาข้อมูลส่วนตัวกับแจ่มเพื่อที่จะได้ลงประกาศทางอินเตอร์เนตเสียทีก่อนที่วีซ่าจะหมด.

แจ่มบอกตกใจมาก.......ทำใมป้านัดฝรั่งมาให้ในตอนที่ป้าไม่อยู่บ้าน.......และกุนแจบ้านป้าก็ไม่ได้เอาไว้ให้.....ยังดีที่บ้านป้าของแจ่มกับบ้านฉันเป็นบ้านติดพื้นดิน.......แต่แจ่มบอกว่าป้าไม่น่าทำแบบนี้เลย....น่าจะนัดตอนที่ป้าอยู่ด้วยจะได้คุยกันรู้เรื่อง

และก็ใกล้เวลานัดเข้ามาเต็มที.....แจ่มไม่รู้จะต้อนรับฝรั่งคนนี้แบบใหน.....เพราะภาษาก็งูๆปลาแม้จะจบป.ตรีมาก็ตาม........และอีกอย่างถ้าเขามาจะให้เขาเข้ามาทางใหน....เพราะไม่มีกุนแจบ้าน......นี่คือสาเหตุที่แจ่มมาเคาะประตูหลังบ้านของฉัน........เพื่อขอร้องให้ฉันช่วยไปอยู่เป็นเพื่อน......และไปช่วยต้อนรับฝรั่งที่จะมาด้วยเผื่อสื่อสารไม่เข้าใจกัน.

ฉันเลยไปแนะนำแจ่มว่าไม่มีกุนแจบ้านก็พาเขาออ้มมาทางสวนหลังบ้านล่ะกัน.......แล้วแจ่มเลยเอาจ.ม.ของฝรั่งคนนั้นพร้อมรูปถ่ายมาให้ฉันดู..........พอฉันอ่านดูและเห็นรูปที่เขากอ๊ปออกมาจากคอม......เป็นรูปถ่ายขาวดำเต็มตัว.....แล้วก็ที่เขาเขียนแนะนำตัวคร่าวๆก็พอใช้ได้....เขาเคยแต่งงานและหย่ามาแล้วไม่มีลูกติด.

ฉันเลยถามแจ่มว่าหน้าตาตัวจริงเขาเป็นยังไง.......เพราะแจ่มไปเห็นมาแล้ว..........แจ่มเลยบอกว่าเขาไม่เหมือนในรูปเลยสักนิด.....แก่กว่ารูปตั้งเยอะ....และแจ่มได้เล่าว่าป้าไม่ค่อยมีเวลาอยู่บ้านกับแจ่มเลย.......ป้าทำงานสองที่.......กว่าจะเลิกงานมาบ้านก็ค่ำมืดดึกดื่น.......แจ่มเลยต้องไปหาคนไทยที่รู้จักกันที่อยู่อีกหมู่บ้านหนึ่ง.....และป้าก็ไม่พอใจมากนักที่แจ่มไป

แจ่มไม่มีใครเป็นที่ปรึกษา.....เพราะป้าไม่เข้าใจเลยว่าแจ่มต้องการอะไร...ป้าขี้บ่น....ป้าอยากให้แจ่มทำเหมือนที่ป้าชอบ....ซึ่งแจ่มทำไม่ได้.....ป้าชอบบ่นว่าแจ่มช่างเลือก.....ใครมาดูตัวก็ไม่ชอบใจ......และชอบเปรียบเทียบกับหลานลูกพี่ลูกน้องของป้าอีกคนว่า......ไม่น่าจะเอาแจ่มมาเลย........น่าจะเอาหลานคนนั้นมาดีกว่า.......หลานคนนั้นปากหวาน.....ชอบเอาใจป้า....และไม่เลือกมากเหมือนแจ่ม...แจ่มบอกว่าจะให้เหมือนกันได้อย่างไร.......ก็ในเมื่อหลานคนนั้นเคยมีฝรั่งที่เมืองไทยเช่าห้องให้อยู่ฟรีๆมาแล้ว........เขารู้จักเรื่องการเอาใจคนมาแล้วนี่........ส่วนแจ่มไม่เคยมันคงจะเหมือนกันไม่ได้หรอก.
..แจ่มบอกว่าก็ไม่ได้อยากมานักหรอก.......แต่เพราะแม่ของแจ่มคือน้องสาวของป้าอยากให้แจ่มมามากๆเลยแจ่มถึงได้ตัดสินใจมาทั้งที่พึ่งเรียนจบ.

พอราวๆสักครึ่งชั่วโมงที่ฉันนั่งคุยอยู่กับแจ่ม....เสียงกริ่งหน้าบ้านก็ดังขึ้น.......ฝรั่งคนนั้นมาค่ะ

เราจับมือทักทายกันตามธรรมเนียม........เป็นอย่างที่แจ่มบอกไม่ผิด....ฝรั่งคนนี้ไม่ได้หนุ่มอย่างในรูป.......ดูแทบไม่ออกเลยว่าเป็นเขา.......ถ้าใช่เขาก็คงส่งรูปที่ถ่ายมาเมื่อสิบกว่าปีที่แล้วแน่นอน....

พอเขานั่งได้ที่เขารีบขอกระดาษกับปากกากับแจ่ม.....และพูดเป็นภาษาอังกฤษว่าคุณอายุเท่าไหร่....และต้องการผู้ชายอายุเท่าไหร่

แจ่มหันหน้ามาถามฉันว่าจะบอกเขาดีใหม....และจะเอาอย่างไร........ฉันเลยบอกว่าแจ่มต้องตัดสินใจเอง......ถ้าไว้ใจเขาก็ทำไปเถอะ......แต่ฉันไม่ไว้ใจผู้ชายคนนี้นะ.....เพราะเขาดูหลุกหลิก......ฝรั่งอะไรจะใจดีมาหาสามีให้เราเร็วและฟรีๆขนาดนั้นตัวเขาเองยังหาอยู่เลย.
ฝรั่งคนนั้นเลยรีบบอกแจ่มว่าไม่ต้องไปถามและฟังความเห็นของฉันเพราะเพราะฉันเป็นคนแปลกหน้าและฉันไม่ใช่(( เชฟ )).....ป้าของแจ่มเท่านั้นคือเชฟที่จะต้องถาม.

เอาแล้วใหมล่ะ.......มาพูดตรงๆและใส่หน้าฉันแบบนี้ก็สวยล่ะสิ......ฉันเลยพูดบอกเขาออกไปว่าหุบปากเลยนะ.....คุณรู้เหรอว่าฉันพูดอะไรกับเขา......เขาแค่ถามฉันว่าจะดีใหม.....และฉันก็บอกให้เขาตัดสินใจเอาเอง.....และฉันเลยย้อนเขากลับไปว่าแล้วคุณล่ะไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับเขาเหรอ......เขาบอกไม่ใช่...เขาเป็นเพื่อนกับป้าของแจ่มต่างหาก........ฉันเลยหัวเราะอย่างดังๆออกมาเลย.

เขาไม่รู้ว่าแจ่มเอาจ.ม.ของเขาและเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฉันฟังหมดแล้วไง....เขาถึงได้บอกว่าเป็นเพื่อนของป้าของแจ่ม.

ฉัยเลยตอกกลับไปแบบจ้องหน้าตาไม่กระพริบเลยว่า.......คุณมันก็เป็นคนแปลกหน้าที่หาผู้หญิงทางจ.ม.หรือทางอินเตอร์เนท.....เพื่อเอาไปทำอะไรสักอย่าง.........ฉันได้อ่านจ.ม.ของคุณหมดแล้วและแจ่มได้เล่าเรื่องของคุณให้ฉันฟังหมดแล้ว.......และฉันไม่ได้เสนอหน้ามาที่นี่เอง......แต่แจ่มไปขอร้องให้ฉันมา.......เพราะเขาไม่มั่นใจที่จะตอบคำถามของคุณได้.
และในเมื่อคุณพูดออกมาแบบไม่ไว้หน้าฉันทั้งที่ไม่รู้ว่าฉันพูดอะไรกับแจ่ม.......ฉันก็จะไม่ไว้หน้าคุณเหมือนกัน........ใหนถ้าคุณบริสุทธิ์ใจคุณตอบฉันมาซิว่า........ทำใมอยู่ดีๆคุณจะลงอินเตอร์เนทหาผัวให้แจ่ม.....ทั้งๆที่คุณก็ยังมาสมัครให้แจ่มเลือกคุณ.......แต่เธอกลับไม่เลือกคุณ........ตัวคุณเองยังหาไม่ได้แล้วจะหาให้แจ่มได้ยังไง.

ฉันรู้จักการกระทำแบบนี้ดีพอสมควร........เพราะฉันเอาน้องๆในครอบครัวของฉัน.......และได้ลงหนังสือพิมพ์ให้เพื่อนๆของฉันที่นี่มาหลายๆคนมาก.........และการหาคู่ทางหนังสือพิมพ์หรือลงอินเตอร์เนทไม่ใช่จะมาเอาไปลงสุ่มสี่ส่มห้า.......ไม่ใช่อยู่ดีๆรูปของเราจะไปโผล่หราในหน้าอินเตอร์เนทให้ชาวโลกได้ชมแบบนั้น.

และการลงที่มีคุณภาพและจริงจังและปกปิดข้อมูลส่วนตัวของเรานั้น........ต้องเสียเงินให้กับบริษัทหนังสือพิมพ์และบริการทางอินเตอร์เนทพอสมควร.......เพราะแจ่มเธอมาหาคู่ชีวิตเพื่ออนาคต.......ไม่ใช่คู่นอน.....หรือหาคนเลี้ยง.

แล้วคุณอยู่ดีๆจะมาเอาข้อมูลส่วนตัวของเขาไปลง........และเจ้าตัวเขาไม่ค่อยเข้าใจและแน่ใจว่าคุณจะเอาไปลงให้แบบใหน.......เขาถึงได้ไปเรียกฉันมา........คุณหลอกแจ่มได้คุณหลอกฉันไม่ได้หรอก......เพราะฉันรู้ว่าคุณมาจากใหน.และมีจุดประสงค์อะไรในการมา.

อยู่ๆเสียงโทรศัพท์ของป้าแจ่มก็ดังขึ้น.........แจ่มไปรับ.....ป้าสายโทรมาถามว่าฝรั่งมาหรือยัง.......แจ่มเลยบอกว่ามาแล้ว......และแจ่มไปขอร้องพี่ส้มตำมาอยู่เป็นเพื่อนเพราะไม่มีกุนแจบ้านและไม่แน่ใจว่าจะสื่อสารเข้าใจกันกับฝรั่ง.

ป้าไม่ค่อยพอใจมากนัก....บอกแจ่มว่าเรื่องแค่นี้ก็ทำเองไม่ได้.....เรียนมาสูงเสียเปล่า........และป้าเลยบอกขอคุยกับส้มตำหน่อยแล้วกัน........ป้าสายบอกว่า.......ส้มตำนั่นเพื่อนพี่เองนะฝรั่งคนนั้นหน่ะ........ป้าสายคงยังไม่รู้ว่าแจ่มเล่าเรื่องฝรั่งคนนี้ให้ฉันฟังหมดแล้ว........ป้าสายบอกว่าเพื่อนฝรั่งของพี่จะมาเอาข้อมูลของแจ่มไปลงอินเตอร์เนทให้น่ะไม่มีอะไรหรอก.

แค่นี้ฉันก็รู้แจ้งแดงแจ๋แล้ว........ว่าป้าสายอยากอัพเกรดของตัวเองและให้ฝรั่ง.......โดยการบอกเราว่าเป็นเพื่อนกัน..........ฉันเลยบอกกับแจ่มว่า........พี่กลับบ้านดีกว่า.......ให้แจ่มตัดสินใจเองว่าจะเอาอย่างไร.......เพราะฉันเป็นคนอื่น........และป้าของแจ่มยังมาอ้างว่าไอ้ฝรั่งคนนี้เป็นเพื่อนอีก.........เลยทำให้ฉันเห็นว่า.......การที่ป้าสายขอเอาหน้าไว้ก่อน.......ความปลอดภัยของหลานเอาไว้ทีหลังนั้น.......ฉันก็ไม่จำเป็นต้องมานั่งดูหน้าไอ้ฝรั่งขี้นกคนนี้อีก.

ฉันเลยบอกลาแจ่มกลับ.......และบอกว่ามีอะไรเรียกได้ถ้าเดือดร้อน.....พี่อยู่บ้านนะไม่ได้ไปใหน......และก็กลับบ้าน.

วันรุ่งขึ้น..........ในตอนสายๆ........แจ่มแวะมาขอโทษที่ทำให้ฉันไม่สบายใจ.......และมาขอบคุณที่ช่วยแนะนำทุกๆอย่าง.......แจ่มเล่าว่าตอนที่ฉันกลับมาแล้ว........ฝรั่งคนนั้นก็ซักถามแจ่มอีกหลายๆอย่าง...แจ่มเข้าใจมั่งไม่เข้าใจมั่ง........และมีอย่างหนึ่งที่ฝรั่งคนนั้นถามเธอว่า........เคยมี(( SEX ))กับใครหรือยัง.......เธอบอกยังไม่เคย.......ฝรั่งเลยถามอีกว่าถ้าโดนผู้ชายจับลูปคลำแบบนั้นจะม่ความรู้สึกอย่างไร.......แจ่มบอกว่าแจ่มอายมากและไม่พูดอะไรต่อ.....และไม่นานฝรั่งคนนั้นก็ลากลับ.....แจ่มบอกไม่เอาแล้ว.......ขอกลับมืองไทยดีกว่า.....และแจ่มได้เดินทางกลับเมืองไทยโดยโกรธกันกับป้า....ถึงขนาดให้คนอื่นไปส่งที่สนามบินเลยล่ะ.......แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร.

เรื่องทุกอย่างเป็นเรื่องจริงไม่ใช่ละคร.....ที่เกิดขึ้นมาเมื่อไม่นานนี้เองปีกลายนี้เอง.......บังเอิญฉันต้องมีส่วนไปเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้....แบบไม่ได้สมัครใจ.......และเห็นว่ามีประโยชน์หลายๆเรื่อง....เลยเอามาเขียนให้อ่านกัน.........แต่ชื่อของคนได้เปลี่ยนเพื่อความเหมาะสมและไม่ให้ไปกระทบกระเทือนใคร.......แต่ป้าสายกับแจ่มมาจากบุรีรัมย์ค่ะ

Create Date : 02 มิถุนายน 2549

Last Update : 1 มีนาคม 2552 1:05:57 น.

9 comments

Counter : 1120 Pageviews.