คติธรรมของหลวงตาบัว ญาณสัมปันโน
(พระธรรมวิสุทธิมงคล)
วัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี



คัดลอกบางส่วนจากหนังสือคติธรรมะพระหลวงตาบัว.
พิมพ์แจกเป็นธรรมทานโดยคณะศิษยานุศิษย์.
ปี ๒๕๕๔. หน้า ๔๐-๔๓



ใจนี้ถ้าได้รับการอบรมดังที่ท่านสอนไว้ว่า
อบรมภาวนา คือ พุทโธ ธัมโม สังโฆ เป็นต้น
อยู่โดยสม่ำเสมอ ในวันคืนหนึ่งๆไม่ให้ขาด ทำอยู่ทุกวี่ทุกวัน
จิตนี้จะเป็นความสง่างามขึ้นมาภายในท่ามกลางแห่งร่างนี้แหล่ะ



การก้าวเดินของวัฏจักรวัฏจิตนี้
ไม่มีที่สิ้นสุดจุดหมายปลายทางนอกจากบุญกุศลเท่านั้น
จะเป็นเบรกห้ามล้อ จะตัดเครื่องวัฏวนทั้งหลายที่ยืดยาวนานให้หดสั้นเข้ามาๆ
ด้วยอำนาจแห่งบุญกุศลนี้



สำหรับความแน่ใจนี้จะเกิดได้ในวงพุทธศาสนาของเรานี้ไม่ต้องสงสัย
เฉพาะอย่างยิ่งการปฏบัติภาวนาอันนี้ทำให้เห็นได้อย่างชัดเจน



งานจิตภาวนาเป็นงานสำคัญมาก
เพราะเป็นงานที่จะทำให้ถึงจุดสุดยอดแห่งความจริงทั้งหลาย
ทั้งภายใน ภายนอก ทั่วโลกดินแดน ตลอดไตรโลกธาตุจะมารวมอยู่ภายในจิตนี้



บำเพ็ญทาน รักษาศีล อบรมจิตใจของตน
นี่เรียกว่า ให้พยายามเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าที่ตรงนี้



เคยรักษาศีล ถึงวันเข้ามาแม้จะมีกิจการยุ่งยากขนาดไหน
ใจก็มีความมุ่งหวังต่อศีลตนเสมอ



การอบรมจิตจะปรากฏผลที่เด่นชัด
แม้อำนาจแห่งทาน อำนาจแห่งศีลที่ตนเคยให้ทานและรักษาศีลมา
ก็จะรวมเข้าสู่จุดเดียว คือ ความสงบแห่งใจ
เพราะฉะนั้น ใจผู้อบรมด้วยดีจึงเป็นที่รวมแห่งคุณงามความดีทั้งหลาย



งานภาวนา ท่านถือว่า มีคุณค่า มีน้ำหนักมากกว่างานกุศลทั้งหลาย
แม้ท่านผู้บรรลุไปก็ต้องผ่านภาวนาเสียก่อน
ผ่านภาวนาแล้วพ้นทุกข์ได้เลย
ให้พากันอุตส่าห์พยายามนะ

โปรดทำความมั่นใจและเข้มแข็งในทางความเพียร
อย่างไรจะต้องเห็นจิตดวงครองอัตภาพนี้ว่า
เป็นสิ่งมีคุณค่ามากจริงในวันหนึ่งแน่นอน

กระทู้ที่ธรรมจักร