คติธรรมของหลวงตาบัว ญาณสัมปันโน
(พระธรรมวิสุทธิมงคล)
วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี






อริยสัจ ๔ ไมไ่ด้เดินทางมาจากไหน
เกิดอยู่กับกายกับใจเราเท่านี้



จงพากันตั้งใจภาวนาอย่าได้ขาดวันขาดคืน
เราทุกรูปทุกนาม ไม่ว่าหนุ่มหรือแก่เดินใกล้ความตายด้วยกันทุกคน
ไม่มีใครเดินห่างจากความตายแม้แต่คนเดียว




จงตั้งหน้ารับความตายด้วยความเพียรของเรา
จะมีชัยชนะไปเป็นลำดับ
ทางอื่นไม่มีทางจะสู้ความตายได้



ภพก่อนเราเคยทำดีทำชั่ว แต่เราจำไม่ได้ก็ไม่เดือดร้อน
ตกลงเราร้อน...เพราะสัญญาความจำของตนเอง




งานถอดถอนกิเลสเป็นงานที่เสร็จสิ้นลงได้
งานทางโลกหาทางสิ้นสุดไม่ได้ ตายก็ตายกับงาน
ตายกับความยุ่งเหยิงวุ่นวาย ห่วงใย
ไม่มีใครทำงานสำเร็จแล้วค่อยตาย





ความตายมองเราอยู่ตลอดเวลา
ถึงคราวแล้วเขาไม่เลือกคนบุญคนบาป
มัดตัวไปด้วยกันทั้งนั้น




จงทราบว่า พระพุทธเจ้าไม่ได้สอนคนตายแล้ว
และไม่ได้สอนคนที่ยังไม่เกิด
จงเห็นว่า พระองค์สอนคนเป็น
คือ ยังมีชีวิตอยู่ เช่น พวกเราทั้งหลาย
สมกับพระพุทธศาสนาเป็นปัจจุบันทันสมัยตลอดกาล





การฝึกจิตเป็นของสำคัญมากทีเดียว
ฝึกให้ดีแล้วมันไม่สะทกสะท้านกับเรื่องความเป็นความตาย




ร่างนี้ไปหาเมรุหมด กลายลงไปเป็นดิน เป็นลม เป็นไฟ
แต่ใจนี้ออกไปถือภพใหม่แล้ว เกิดมาอีกนี่แหล่ะไม่หมด
ทำบุญก็เกิดตั้งแต่มนุษย์ขึ้นไปเรื่อยๆสูงขึ้นไปเป็นลำดับ
ถ้าไม่มีบุญ มีแต่บาปก็ไปเกิดต่ำ อย่างน้อยไปเป็นสัตว์เดรัจฉาน
มากกว่านั้นก็เป็นเปรตเป็นผีไปตามวิบากกรรมดีชั่วของตน





คัดลอกจาก : หนังสือคติธรรมะพระหลวงตา
รวบรวมและจัดพิมพ์แจกเป็นธรรมทานโดยคณะศิษยานุศิษย์.
พิมพ์ครั้งที่ ๓. มีนาคม ๒๕๕๔

ดูกระทู้ที่ธรรมจักร