คติธรรมของหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโนวัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี ทุกวันให้สร้างแต่คุณงามความดีค่อยเป็นเกาะเป็นดอนเหมือนคนเวลาตกน้ำจะได้มีที่เกาะยึด มีใจเป็นธรรมะเท่านั้นที่จะช่วยตนเอง พึ่งตนเองได้การบำเพ็ญจิตใจเป็นสิ่งสำคัญ ขออย่าได้ละเลยในสิ่งสำคัญนี้ขอให้เห็นว่า สิ่งสำคัญนั้นแลเป็นสิ่งที่ควรรักสงวนเป็นสิ่งที่ควรทะนุถนอมบำรุังรักษาให้ดีขึ้นโดยถ่ายเดียวเราไม่มีวาสนาเกิดมาได้อย่างไร เราควรภาคภูมิใจในวาสนาของเรา ชีวิตของเรารอดพ้นมาเห็นพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์นับเป็นลาภอันประเสริฐเราทุกคนมีวาสนาด้วยกัน พระพุทธเจ้าท่านจึงสอนไม่ให้ประมาทอำนาจวาสนาของกันและกันใจเราถ้าเฝ้าสังเกตดูอยู่สม่ำเสมอกับการประกอบกิจทั้งปวงย่อมจะมีอันรอบคอบไปด้วยกันกับงาน ไม่บกพร่องทั้งกายและงานจนกลายเป็นความเคยชินต่อการระวังรักษาอันคนภายนอกจากตัวเรานั้น อย่าถือเป็นประมาณยิ่งกว่าการสังเกตดูกาย ใจ วาจาของเรานี่เป็นจุดสำคัญและจำเป็นมากกว่าสิ่งใดปราชญ์ท่านไม่ลืมตัวและวางตัวต่อโลกโดยสม่ำเสมอเพราะท่านมองดูตัวท่านไปพร้อมๆกันกับสิ่งทั้งหลายที่มาสัมผัสให้ดูตัวเองโดยรอบ ดูจิตรอบ ด้วยสติปัญญาโดยสม่ำเสมอการระวังตัวเองนั้นถูกต้องแล้วส่วนมากระวังแต่ผู้อื่น สิ่งอื่น ไม่ย้อนมาระวังตัวเองซึ่งเป็นตัวการสำคัญบ้างเลยจึงมักผิดพลาดอยู่บ่อยๆ ธรรมะท่านสอนให้ดูตัวเอง ระวังตัวเองแล้วแก้ไขไปเรื่อยๆจนสมบูรณ์ได้ คัดลอกจาก : หนังสือคติธรรมพระหลวงตา รวบรวมและจัดพิมพ์แจกเป็นธรรมทานโดยคณะศิษยานุศิษย์. พิมพ์ครั้งที่ ๓. มีนาคม ๒๕๕๔, หน้า ๓๖-๓๘.
กระทู้ที่ธรรมจักร
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [