โตเกียวแผ่นดินไหวเมื่อตอนสองทุ่มกว่า

มารู้ทีหลังว่า ไหวแรง (ระดับ ๔ - ๕ เชียวละ)

ฉันงานเลิกและกำลังเดินกลับบ้านพอดี

ไม่รู้เรื่องอะไรเลย

จนกระทั่งอากิไลน์มาถามถึงได้รู้

มาถึงแมนชั่นพบว่าลิฟท์หยุดทำงาน

มันเป็นระบบป้องกันเพื่อความปลอดภัยน่ะ

งั้นเดินขึ้นบันไดฉุกเฉินแล้วกัน

แค่นี้เอง จิ๊บ ๆ สบายมาก

...

สองเท้าพาก้าวเดิน

เมื่อถึงชั้นที่ ๔

ฉันได้ยินเสียงหอบของตัวเอง

เมื่อถึงชั้นที่ ๗

ฉันเริ่มคำนวณว่าเหลืออีกกี่ชั้น

หัวใจเต้นสูบฉีดแรงมาก

เมื่อถึงชั้นที่ ๑๓

คนที่เดินสวนลงมาทักทายว่า *คมบังวะ*

ฉันตอบเขาไปได้แค่ *...วะ*

เพราะมัวแต่อ้าปากหายใจ

เย่....ในที่สุดก็ถึงชั้น ๑๕

ฉันหยุดยืนพักที่ประตูทางออกฉุกเฉิน

ก็รู้สึกว่า..

เฮ้ย.....

แผ่นดินไหวอีกแล้ว !?

...

อ๋อ...ไม่ใช่หรอก

เดินขึ้นมาถึงชั้น ๑๕

ขาป้ามันเลยสั่นน่ะ ฮ่าฮ่า

สายฝน

เขียนไว้ที่ facebook

๓๐ พฤษภาคม ๒๕๕๘