ได้เห็นความจริงมากขึ้น

มาเยี่ยมคนพักผ่อน อิอิ

คุณตี๋น้อยสวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่มาแวะทักทายกันนะคะ



พี่มะลิ
จ๊ะเอ๋สวัสดีค่ะ
อิอิ อยากพักผ่อนตลอดกาล:-P
พี่มะลิสบายดีหรือเปล่าเอ่ย
เมื่อไหร่จะได้ล็อกอินใหม่คะ

สวัสดีวันจันทร์ค่ะพี่ฝน
เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาเจี๊ยบไปสถานทูตไทยมาค่ะ
ทางสถานทูตก็จัดอะไรๆได้ดี
คนไทยไปกันเยอะเหมือนกันค่ะพี่
ช่วงเช้าร้อนมาก แดดจัด แต่พอตกบ่ายก็ครึ้ม ตอนเจี๊ยบกลับถึงบ้านตอนเย็นฝนก็ปรอยๆลงมา
เย็นชุ่มฉ่ำใจดีจังค่ะ
ตอนนี้ก็เริ่มเข้าหน้าในแล้วนะคะ
วันนี้อากาศดี เดี๋ยวต้องออกไปซื้ออาหารสด-แห้งมากักตุนไว้

วันอาทิตย์นอนอุตุอยู่บ้าน ให้พ่อบ้านไปซื้อโอะเบ็นโตะมาทานกันตอนเย็น

วันนี้เลยเริ่มทำหน้าที่แม่บ้านต่อค่ะ

สวัสดีอีกรอบบ่ายค่ะ
แวะเอาเว็ปโฆษณาดีๆมาฝากค่ะ
มีหลายโฆษณาที่ดูแล้วซึ้งมาก ปลื้มใจ ประทับใจจริงๆ
เรื่องแรก ฝรั่งที่สงสัยว่าทำไมพระบรมฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเราจึงมีอยู่ทุกๆที่
อีกเรื่อง เป็นเรื่องของเด็กหญิงคนหนึ่ง เขียนจดหมายฝากให้คนที่ขับรถเข้าตัวเมือง ไม่ได้ใส่ซอง ไม่ได้ติดแสตมป์ ไม่ได้จ่าหน้า...แต่จดหมายของเด็กหญิงคนนั้น ถึงพระหัตถ์ของพระเจ้าอยู่หัว ...

มีอีกหลายเรื่องค่ะพี่ลองคลิ๊กดูนะ

//www.adintrend.com/ads.php

สวัสดีวันพฤหัสบดีค่ะ

ดอกไม้ชนิดนี้ จะบานช่วงหน้าฝน แล้วเจี๊ยบก็ชอบหน้าฝน เวลาฝนตกมองดอกajisaiดูสวยได้บรรยากาศไปอีกแบบนะคะ

วันนี้บ่ายฝนจะตก พยากรณ์เขาบอกมาว่าอย่างนั้น

ดังนั้นเดี๋ยวรีบออกไปซื้อของ รีบกลับมานอนดูสายฝนพรำ อากาศคงเย็นชุ่มฉ่ำ น่านอนเป็นที่สุด

เจี๊ยบเองก่อนหน้านี้ท้อแท้กับอะไรๆหลายๆเรื่อง แต่พอได้ดูภาพหลายๆภาพ ดูถ่ายทอดทางทีวี ทำให้หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง ตอนนี้มีกำลังใจลุยต่อแล้วค่ะ

โอกาสดีๆอยากเจอพี่ฝนอีกจัง...รักษาสุขภาพนะคะ

ขอโทษจ้ะเจี๊ยบ
พี่เพิ่งย้ายกระทู้ง่ะ
เอาใหม่นะ

รูปดอกajisaiคลิกที่นี่จ้ะ

ขอบคุณมากนะคะพี่ฝน สำหรับภาพสวยๆของดอกอะจิไซ...สวยงามมากๆค่ะ ดูแล้วสบายตา สบายใจดีจัง
เมื่อวานนี้ไปทานซูชิมาค่ะ ขากลับเลยแวะเดินเข้าไปไหว้พระที่ศาลเจ้าด้วย (ศาลเจ้าสองแห่งนี้เจี๊ยบชอบมาบ่อย เวลาที่รู้สึกไม่สบายใจ เพราะอยู่ใกล้ๆบ้านด้วย เดินไป๒๐นาทีเท่านั้น นับว่าเป็นการออกกำลังกายไปด้วยในตัว พอเหงื่อออก ก็รู้สึกผ่อนคลายแล้วนะคะ)
เจี๊ยบชอบสะสมเครื่องรางของขลังของญี่ปุ่นค่ะ น่ารักดี ส่วนใหญ่เวลาไปเที่ยวศาลเจ้าที่ไหน มักซื้อติดกลับมาด้วยทุกครั้ง เพราะจะได้รู้ว่าเราไปไหนมาแล้วบ้าง
ส่วนใหญ่เลือกแบบที่ห้อยกับโทรศัพท์มือถือค่ะ พอห้อยเป็นพวงติดๆกัน ดูแล้วขลังๆดี เหมือนจอมขมังเวทย์ยังไงอยู่ก็ไม่รู้ หุหุ

ร้านค้าแถวอะซะกุซ่า คนขายดุ๊ดุนะคะพี่... เจี๊ยบกับคนข้างบ้านเคยเห็นชาวต่างชาติคนหนึ่งเดินเข้าไปดูของในร้านขายของเล่นร้านหนึ่งแล้วไม่ซื้อ โดนคนขายด่าเป็นภาษาญี่ปุ่นหลายชุดเลย ต่างชาติคนนั้นก็ไม่รู้จะเถียงยังไง เพราะฟังไม่ออกว่าเขาว่าอะไรบ้าง แต่ดูท่าทางกับสีหน้าก็รู้แล้วว่าไม่ใช่คำชมเชยแน่ๆ เขาเลยรีบเดินหลบฉากออกไป แทรกหายไปกับกลุ่มคนอย่างรวดเร็ว (ปากจัดมากๆโดยเฉพาะร้านขายของเล่น คนข้างบ้านก็เตือนมาว่า อย่าเดินเข้าไปดูสุ่มสี่สุ่มห้า ต้องจำไว้ว่าร้านไหนปากร้าย ก็อย่าได้เข้าไปเหยียบกราย)

และสำหรับเครื่องรางที่ใช้ป้องกันคนประเภทนี้ ถ้าเป็นแถวบ้านเราคงต้องใช้แม็กนั่ม จุด สามแปด หรือไม่ก็เป็นพวกของมีคม
แต่ที่ญี่ปุ่นนี่ ถ้าขืนเราพกของอย่างนี้ติดตัว มีหวังโดนตำรวจซิวเป็นแน่

เอาไว้แถวบ้านมีงานเทศกาลเมื่อไหร่จะชวนพี่ฝนมาถ่ายรูปด้วยกันนะคะ