ฉั น กำ ลั ง เ ดิ น ไ ป ท า ง นั้ นเ ข า กำ ลั ง เ ดิ น ม า ท า ง นี้เ ร า กำ ลั ง เ ดิ น ส ว น กั นแ ล้ ว ก็ . . .เ ดิ น จ า ก กั น ไ ปบันทึกมีอยู่วันหนึ่ง..เมื่อไม่นานมานี้ฉันเดินไปที่ไหนซักแห่งเหลือบเห็นเงาด้านข้างของตัวเองที่กำลังเดินอยู่สะท้อนกับกระจกของร้านข้างทางแล้วอยู่ ๆ จินตนาการเหล่านี้ก็ปรากฎ
ฉันเป็นเพียงผู้หญิงหัวโตคนนึง....เป็นเรื่องน่าดีใจสำหรับทุกเช้าที่ตื่นมาพบว่าตัวเองยังมีลมหายใจ
รู้สึกเป็นอะไรที่โรแมนติคจัง