Group Blog |
หวานผู้นอนเป็นหมี 2017年4月20日（木） เมื่อคืนเหมือนไม่ไหวแล้ว นอนตีสี่ตื่นแปดโมงมาหลายวัน รู้สึกจะง่วงจะนอนๆตลอดตั้งแต่เที่ยง หาวแล้วหาวอีกหาวจนน้องเกาหลีสองคนข้างๆหาวตาม เจ้าาาาคือออออทายาทททททคนต่อปายยยยย 55555 กลับมาถึงห้องทำการบ้านไปได้สองแผ่นเปิดมายาตวันดูไปด้วย จริงๆก็ไม่ค่อยได้ดู จับแต่ใจความสำคัญได้แค่เปิดแบบกันเงียบ ไม่อยากฟังเพลง ในเพลลิสต์นี่มีแต่เพลงเศร้า น้ำตาตกใน อกหักมาเจ็ดชาติเศษ ฮือออออ พูดละตะเตือนใต ขอข้ามเรื่องนี้ไป นั่นแหละ เอาเป็นว่าทำการบ้านไม่เสร็จ กลับตัวก็ไม่ได้ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง ตัดสินใจลากตัวเองไปเตียง หัวถึงหมอนปุ้บ โหหหห ยิ่งกว่าตอนเมา ภาพตัดไปแบบวูบไปเลย กระพริบตาปริบๆมองเพดานอีกทีก็นู่น 7:48 (しちじよんじゅうはちふん)ของวันนี้ บร้ะะะะ ตื่นเช้าสุดไรสุด แต่ ไม่ได้อ่ะ ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ 8:05（はちじごふん）ต้องตื่น 8:05 สิ เดี๋ยวนาฬิกาน้อยใจ555555 แบบนี้ก็ได้หรอ ด้ายยยยยย หุหุหุหุ ปกติตื่นมาลงไปกินข้าวแล้วต้องกลับขึ้นมานอนต่อ วันนี้พยายามทำให้แตกต่าง เราจะไม่นอนนนน เดี๋ยวเวลาในตัวจะรวนอีก นอนเช้ากลางคืนไม่นอนงี้ โห หน้าแก่ ไม่ดั้ยๆ นวต้องเปลี่ยนตัวเอง นั่งทำการบ้านต่อจนเสร็จ รู้สึกปวดหลัง กะจะไปเอนตัวที่เตียงดูมายาตวันต่อ เอ้ะะะะะะะะะ ทำไมรู้ตัวอีกที 11:34 ตอนไหน ตอนที่หลับตาไปมันยังเก้าโมงครึ่งอยู่เลยนะ งงเด้ งงเด้ จะงงไรล่ะ เผลอหลับไปอีกละไง นว โอ้ยยยเชเวี๊ยดดด เวลาแนะนำตัวทีหลังก็บอกไปเลยงานอดิเรกนอนค่ะ บ้ะ =_= อากาศแปรปรวนอีกแล้ว สองวันก่อนยังร้อนๆใส่เสื้อผ้าบางๆได้ วันนี้จู่ๆก็เย็น 15 องศาได้ ละลมนี่แรงเหมือนไปโกรธใครมา ใจเย็นนนนน ด้วยความที่รีบมากจริงๆว่าจะสระผมก่อนไป แต่มันไม่ทันแล้ว อยากกรี้ด เลยใช้เคล็บลับสมัยมอปลาย ส่วนอื่นมันยังแถว่าใส่น้ำยาผมไรก็ว่าไป แต่หน้าม้ามันจะมันไม่ได้อ่ะ แบบไม่ด้ายยยยยย โรยแป้งไปค่ะ ขยี้ๆจัดๆ เรียบร้อยพร้อมออก5555 เรียนเรื่องตัวเลขเบอร์โทรศัพท์วันนี้ เซนเซสุ่มคนให้โทรไปสถานที่นั้นๆจริงๆ แบบพวกโรงพยาบาล ร้านขายของ ร้านอาหาร ให้โทรไปถามว่าปิดกี่โมง หยุดวันไหนบ้างไรงี้ แล้วหวยออกที่ใครคะ จะใครล่ะคะถ้าไม่ใช่บุคคลที่โชคดีที่สุดในโลกอย่างเรา นี่ไง นวเองงงง เราได้โทรไปหาโรงพยาบาล โหหหห ใจค่ะะะะมันเต้นตุบๆๆๆๆ คำตอบอ่ะได้ยินนะแต่จำไม่ได้ ตื่นเต้นเกิ้น5555 病院：はい、しいじんびょいんです。(โรงพยาบาลชีจินค่ะ - ชื่อประมาณนี้แหละจำไม่ได้555） タタ： すみません、そちらは何時までですか。（ขอโทษนะค้า โรงพยาบาลเปิดกี่โมงถึงกี่โมงหรอค้า) 病院: あ、こちらは ５じまでです。 タタ： 休みは 何曜日ですか。（หยุดวันไหนบ้างหรอคะ) 病院： 月曜日と..?.。（วันอาทิตย์กับวัน...ตรงนี้แหละที่หายไป ตื่นเต้นจำมิได้ เพื่อนในห้องก็บอกละแหละ แต่ก็ลืมอยู่ดี เอากับนวสิ -_-） タタ： そうですか。どうも。（อ๋อ ขอบคุณค่ะ) นี่คุยกันแบบแพทเทิร์นในหนังสือเรียนมินนะเด้ะๆเลยนะ จะต่างก็ตอนจบนิดหน่อย บางที่ก็พูด Onegaishimasu ด้วย สนุกดีค่ะวันนี้ ไม่ง่วงเลย หรือเพราะนอนมาเยอะแล้วด้วย กำ อิอิ タタเป็นชื่อเล่นเราที่นี่ มาจากสองตัวแรกของชื่อจริง ตอนแรกกะจะชื่อ หวานหวาน ฟังดูน่ารัก แต่ หวานหวาน ที่นี่มันเป็นคำพ้องเสียงของเสียงหมาเห่าอ่ะ ม่ายยยยยยยย นุ้งจะมิยอมเป็นหมา ตั้งชื่อให้ตัวเองใหม่ซะเลย หนีๆๆๆ เอ้อๆนึกออกอีกเรื่อง วันนี้เซนเซจับกลุ่มให้ กลุ่มละสามคน ให้เลือกรูปในมือถือแล้วอธิบายรูปแบบไปไหนมา ที่นี่ที่ไหน มีใครในนั้นบ้าง อะไรแบบนี้ เราได้คู่กับ จิชินซังกับโรคุซัง โรคุซัง（ロク)เป็นคนเวียดนามอายุ 35แย้ว เพิ่งอายุ 35 เมื่อวานสดๆร้อนๆวันเกิดพอดี ฮู้ววว แฮปปี้เบิร์ธเดย์นะคะคุณพี่ จิชินซังเป็นคนเกาหลีอายุ 25 นั้ลล๊ากด้วยโอปป้ามาก อ่าว อันนี้ใส่ความรู้สึกส่วนตัวไปเฉย5555 คือนางเป็นคนตลกดี โชว์รูปอยู่แล้วจะซูม ดันมือลั่นกดออกจากรูปนี้ไปเมนูรูปอื่น นางร้องโวยวายใหญ่แบบเขินไม่อยากให้เห็นรูปอะไรแบบนี้ ตลกดีอ่ะ แหม่อยากถามว่ามีแฟนหรือยังคะแต่ยังหาช่องไม่ได้ เดี๋ยวเขารู้ว่าแอบกรี้ด ไม่ได้ๆ สาวไทยใจงามต้องสงวนท่าที ที่แอบแตะไหล่นางเบาๆนั่นมือไปโด๊นนน ไม่ได้หลอกแต๊ะอั๋ง นุ้งเปล่าาาาา ขำๆโน้ะ โรคุซังน่าจะเก่งเลยนะแบบอ่านหนังสือมาก่อนแล้วเยอะ แค่พูดยังไม่ค่อยชัด รู้สึกดีใจมากที่ตัดสินใจย้ายโรงเรียน ย้ายจังหวัด ขอบคุณหวานหวานในวันนั้น สังคมแห่งการเรียนรู้ที่แท้จริง หล่องห้าย T_T น้องเกาหลีที่เคยพูดถึงมีสองคน นางชื่อมินจองกับโซฮยอน สองคนนี้ร่าเริงมาก เล่นใหญ่ทุกเรื่อง น้องเล่นใหญ่ส่งมาเจ๊ก็ต้องเล่นใหญ่ส่งกลับ เข้ากันได้ดีเฉย แล้วแบบเขาเทคแคร์ชวนคุย รู้ว่าเราไม่เข้าใจเกาหลีก็พยายามพูดญี่ปุ่นกันตลอด แม้จะงูๆปลาๆออังกฤษบ้าง ภาษามือบ้าง นั้ลล๊ากกกกกกจริงๆ น้องผู้ชายที่นั่งข้างๆอีกคนชื่อวอนกิ น้องเงียบๆไม่ค่อยพูด ออกง่วงตลอดเวลา แต่เคยไปชวนคุยถามว่าชอบหมามั้ยไรงี้ นางยิ้มใหญ่โชว์รูปหมานางให้ดูด้วย โอ้ยยย ใครรร บอกมาสิใครรร ใครมาเป่าหูช้านว่าคนเกาหลีหยิ่ง เดี๋ยวแม่จะตีก้นให้ ประทับใจฝุดๆ ภาษาญี่ปุ่นก้พอพัฒนาบ้างค่อยๆกระเตื้องๆไป อ่ะจริงๆสี่เดือนในฟุกุชิมะที่ผ่านมาก็ไม่ได้เลวร้ายน๊ากกกกก ที่เคยเรียนมาก็พอช่วยได้บ้าง ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่เราจะอ่านเองก็เถอะ กลับมาที่หอ ลงไปกินข้าวที่โรงอาหาร ข้อดีของการอยู่หอที่รวมค่าข้าวในค่าหอด้วย ปริ่มค่ะ ลุ้นทุกวันว่าวันนี้จะได้กินไรน้าาาาา แล้วป้าทำอร่อยแทบทุกอย่างเลย หรือนี่เป็นคนกินง่าย? ไม่นะะะก็อร่อยจริงๆอ่ะ น้ำหนักขึ้นก็ยอมแล้ว ฝากท้องไว้กับป้าเช้าเย็นค่ะ จุ้บๆ  ข้าวเย็นวันนี้ แต่อย่าถามนะว่าคืออะไร มันคือปลาทอดราดซอสกลิ่นคล้ายๆกะหรี่ เต้าหู้ที่ดป้ะข้างบนเหมือนแกงเนื้อข้นๆไรสักอย่าง ซุปก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆมี อุเมะบาชิ น่าจะบ๊วย เปรี้ยวมากกกกกก ไอตัวบ๊วยอ่ะเปรี้ยวค่อดดดดด ตอนแรกนึกว่าหัวไชเท้าดองงี้ กินเข้าไปเต็มคำ รสชาติที่รอคอยมาก เอื้ออออออ โซโนะ(เพื่อนคนที่ญี่ปุ่น)กับเชียงลัม(เพื่อนคนฮ่องกง)บังเอิญลงมากินข้าวเวลาเดียวกันพอดี ได้จับกลุ่มเม้าส์มอยถามสารทุกสุกดิบกัน พอดีกับวันนี้โซโนะบอกเรียนเกี่ยวกับประวัติเมกามาวันนี้ อย่างเบื่อเลย เราผู้กำลังอินกับสงครามที่จะเกิดไม่เกิดของเกาหลีเหนือกับเมการีบถามเลย แกรรรร แกรว่าเกาหลีเหนือจะยิงจริงปร้ะะะ โซโนะแบบเนี่ยแหละวันนี้ก็เรียนเรื่องนี้วันนี้ เซนเซของนางบอกจริงๆเกาหลีเหนือไม่มีอะไรจะยิงหรอก ขู่ไปงั้นอ้ะ คนที่สนับสนุนการเงินเกาหลีเหนือจะใคร๊ ก็จีนสิ เราก็แบบอืมๆ คนอื่นไม่รู้เปิดโลกแบบเรามั้ยนะ สำหรับเราเปิดโลกมาก แบบมุมมองจากคนญี่ปุ่น เอ้ะ หรือทุกคนรู้ แต่นี่ตกข่าวเอง =3= ที่คุยกันทั้งหมดเป็นอังกฤษนะ โซโนะเรียนเอกอิ้งที่มหาลัยพอดี นางพูดคล่องเลย ค่อนข้างแปลกใจ ไม่ค่อยเจอคนญี่ปุ่นที่พูดได้อารมณ์นี้ น่าร้ากกก สรุปวันนี้ใช้ภาษาสิริรวม 3 ถ้วน ญี่ปุ่น อังกฤษ ไทย ไทยนี่ส่วนใหญ่เอาไว้คุยกับตัวเอง หลอก555 มีพี่กับน้องคนไทยที่เรียนห้องอื่นด้วย นวรักทุกคนน คบทุกคนสไตล์คนขี้เหงา อยากเก็บเธอไว้ทุกคนนนนน เหงาไม่เหงา ดุได้จากการเขียนบล็อก เขียนยาวมาก เขียนคุยกับตัวเองด้วยนะไม่ใช่อะไร การบ้านไม่ทำ นั่งต๊อกแต๊กแป้นพิมพ์ ฮาาาาา สุดท้ายขอดราม่าแพร้บ ฮือออออออออ แกชอบคนอื่นไปแล้วใช่ป้ะ เราไม่ได้หวังว่าแกจะชอบเราตลอดไป เราแค่หวังว่าแกอย่าลืมเราง่ายขนาดนั้นเลย มันจุก แล้วนี่อะไร เข้าไปส่องเฟสบุ้คเขาไมอ่ะะะะ เพื่อไรรรร นี่ตอนแรกคิดว่าตัวเองดีขึ้นมากๆแล้ว ไม่สนใจละ ยุ่งทุกวัน เข้าไปดูปุ้บรู้เรื่อง ไปทำใจใหม่อีกรอบ อารมณ์เสีย เพลงมาค่ะะะะะ "เจ็บที่ยังรู้สึก เจ็บที่ยังเสียใจ เจ็บที่ยังรักยังมีแต่เธอ อยากดูแลแต่เธอเรื่อยไป เจ็บที่นานสักเท่าไหร่ จากมั่นใจว่าเคยแข็งแรง แต่สุดท้าย พบเธอถึงได้เข้าใจ ว่าฉันไม่เคยหยุดรักเธอ" จริงๆมันก็ไม่ได้อะไรขนาดนั้น แต่เอาฟะ เสียใจก็บอกเสียใจ แมนพอ เดี๋ยวเราก็ลืมแกไปเองอะ เคยคิดจะกลับไปถามคำถามที่ค้างคาเหมือนกันนะ แต่คิดไปคิดมาเราต้องเป็นคนถามทุกครั้งเลยหรอ ถ้าแกตั้งใจอยากให้เราอยู่ต่อ แกคงไม่ทำแบบนี้หรอก เราก็รักตัวเองมากพอจะไม่พาตัวเองไปเจ็บซ้ำซากอีก มันเหมือน i'm dying everyday little by little ข้าวก็กินไม่ค่อยลง ทำอะไรก็คิดถึงก็หดหู่ ตอนนี้ถึงเสียใจแต่มันก็ยังมีวันหาย ตอนนั้นเหมือนต้นไม้ขาดน้ำ ถ้าแกไม่สนใจเรางี้เฉาแล้วเฉาอีก การเอาความรู้สีกตัวเองไปผูกไว้กับใครนี่อันตรายมากจริงๆ คนที่จะดูแลความรู้สึกเราได้ดีที่สุดก็ต้องตัวเราแล้วแหละ เราก็ไม่ได้ดูแลความรู้สึกแกเท่าที่ควรด้วยมั้ง อ้ะ สุขนิยม พอละ อย่างน้อยก็เป็นบทเรียนชีวิตหนึ่ง เจ้ากระต่ายอ้วนเป็นไงบ้าง มู๋สบายดีนะ อยากรู้ก็มาถามเราสิ ถามเพื่อนเราทำไมเล่า ไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวเราก็หาย ยังยืนยันคำเดิมนะ ว่าขอบใจที่เข้ามาในชีวิตเรา :) จบสวยมากกกก นางเอกสุดไรสุด สรุปพนฟูมฟายอีก ด่ารัวๆ เป็นคนสองบุคลิก55555 รัก จากหวานถึงหวาน 23:47 福岡県
 แวะมาทักทายจ้าา ^__^ อิอิ sinota ซิโนต้า Ulthera สลายไขมัน SculpSure เซลลูไลท์ ฝ้า กระ Derma Light เลเซอร์กำจัดขน กำจัดขนถาวร รูขุมขนกว้าง ทองคำ ไฮยาลูโรนิค คีเลชั่น Chelation Hifu Pore Hair Removal Laser freckle dark spot cellulite SculpSure Ultherapy กำจัดไขมัน ร้อยไหม adenaa ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ สักคิ้วถาวร สักคิ้ว 6 มิติ Cover Paint สักไรผม 3D Eyebrow ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณโดย: สมาชิกหมายเลข 4507140
 วันที่: 3 พฤษภาคม 2561 เวลา:15:51:07 น. |
สมาชิกหมายเลข 3815328
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
