มาเล๊...มาเลย์..Formula 1 Trip #2 วันที่ 2 เป็นวัน Qualifyค่ะ เราก็ตื่นกันสายๆ แบบไม่คิดจะไปเที่ยวไหนกันในมาเลย์เลย ลงมากินอาหารเช้า..กิน นาสิลามัก ของโปรด อาหารที่นี่ไม่เยอะค่ะแต่เติมตลอด การเดินทางวันนี้เอาง่ายเพราะเข็ดจากเมื่อวาน เลยเรียก Taxi จากหน้าโรงแรมไปที่สนามค่ะ จริงๆเค้ามีรถตู้ให้เช่าค่ะ หารแล้วไม่แพงด้วยแต่เค้าต้องโทรเรียกเราขี้เกียจรอกัน.. แต่กะว่าพรุ่งนี้จะเผื่อเวลาให้เค้าเรียกรถตู้มารับค่ะ ถึง Sepang Int'l Circuit วันนี้ถือว่าเป็นวันShopping ของกลุ่มเรา เดินเลือกซื้อของที่ระลึกกันเล็กๆน้อยๆ ราคาถ้าเทียบกะระดับรายได้บ้านเราแล้วถือว่าแพงเลยทีเดียวค่ะ เสื้อเด็ก 1200 บาท เสื้อผู้ใหญ่ 1500 บาท Up ค่ะ แต่เสื้อเด็กไซส์ XL ผู้ใหญ่ใส่ได้นะคะ ส่วนพี่แมนนั้นไม่ต้องพูดถึงเตรียมตัวซื้อเสื้อทีมที่เชียร์มาจาก Outlets ที่ Puma India แล้วเรียบร้อย ฮา..เรามาส่งแรงใจเชียร์กันแบบพอเพียงนะคะ ^^ การแข่งครั้งนี้แม่อุ๋มก็ออกตัวแรงเชียร์เต็มที่เพราะคนที่เคยเชียร์กลับมาแข่งอีกครั้ง หลังจากห่างหายจากวงการ Formula 1 ไป2 ปี ได้แก่คุณน้อง Kimi Riakkonen ค่ะ กองเชียร์ของเค้าในนาม Iceman Boy ก็เตรียมตัวมาเต็มที่เรียกได้ว่าสกรีนเสื้อ ขนธงชาติมาเชียร์กันเลย อย่างธงผืนนี้เรียกว่ามีตำนาค่ะ ไม่ใช่ธงเปลอะๆธรรมดา สังเกตุดูเค้าจะเขียนปีและสนามที่ไปเชียร์มาค่ะ ตั้งแต่สมัย Mika Hakkinen อดีตแชมป์โลก F1 ชาว Iceland มาจนถึง Kimi Riakkonen เลย บ้านนี้มากันเป็นครอบครัวใหญ่ คุณพ่อคุณแม่ก็น่าจะเกือบ 70 แล้วค่ะ วันนี้พยากรณ์บอกว่าฝนตกหนัก แต่อากาศดี เย็นๆ ครึ้มๆ สลับกับแดดร้อนๆ ทุกคนก็มีแรงใจเชียร์กันเต็มที่ค่ะชอบบรรยากาศกาศเชียร์กีฬากันจริงๆจังๆแบบนี้ อยากไปนั่งดูบอลไทยบ้างอะไรบ้างก็น่าจะได้อารมณ์แบบนี้เหมือนกันค่ะ Crew คนนี้มายืนตรงโค้งนี้ทุกวันเลยค่ะ น่าสงสารยืนอยู่คนเดียว 55 การ์ด (อันนี้รูปมาจากวันแรกนะคะ) ที่นี่ก็มีเยอะพอควรค่ะ ตรวจอาวุธอยู่ด้านหน้า เค้าจะให้เราเดินผ่านม่านสีดำๆ มีกล้องจับ แล้วก็ตรวจกระเป๋าหาอาวุธ แล้วก็ไ่ม่ีให้เอาของกินเข้าค่ะ ก่อน Qualify มี check ความพร้อมกันก่อน Safety Car ที่ใช้ในการการ F1 คือ Mercedez-Benz SLS AMG ขับโดย "Bernd Maylander"  เป็นนักแข่งรถ Touring-Car ค่ะ พอถึงช่วง Qualify เรียกได้ว่าทุกคนก็ตื่นเต้น และลุ้นไปว่านักแข่งที่ตัวเองเชียร์จะัขับได้ที่เท่าไหร่ อับดับในรอบ Qualify นี้มีผลในตำแหน่ง Pole Position ในรอบ Final ค่ะ พอ Qualify กันเสร็จก็กลับไปฝันหวานถึงทีมตัวเองกันเลยค่ะ Kimi ของแม่อุ๋มกลับมาคราวนี้ Qualify ได้ที่ 5 เชียวน๊า เย่ๆ หนุ่มๆก็เกทับกันใหญ่ ว่านักแข่งในดวงใจของตัวเองจะต้องได้พนันกันด้วยอาหารมื้อใหญ่ร้านเจ๊ตุ้ม ที่พัทยาค่ะ แต่มื้อเย็นนี้ ขอฝากท้องเอาไว้ที่ ChinaTown อีกตามเคยตึกฝ่งตึกแฝดไม่ไปแระ เหนื่อยกันเกิ๊น 55 วันสุดท้ายแล้ววว วันนี้เป็นวันแข่งขันรอบ Final ค่ะเรากะว่าจะดูเสร็จแล้วก็กลับกันเลย เลือกไฟลท์เอาไว้สามทุ่มกว่า ชิลๆ.. ฮุๆๆๆ (ความคิด ณตอนนั้นอ่ะนะ) Immigration ก็สบายไม่ใช่ต่อคิวกันแออัดเหมือนเมืองไทย ตอนเช้าก็ตามแผนไปซื้อหมูแดงและข้าวกล่องมาปิคนิคกันตรงสนามหญ้าด้านหน้าของสนามค่ะ แบบว่าทนกินเบอร์เกอร์ที่ขายในสนามไม่ไหวแระ เอียนมากคิดว่าคนอื่นคงเอียนพอกัน เพราะเห็นฝรั่งถามว่าคุณไม่ขายอย่างอื่นนอกจากเบอร์เกอร์ กับ ฮอทดอก บ้างเหรอ(ไม่ให้นำอาหารข้างนอกเข้าไป) เราเลยคิดว่าเตรียมไป แล้วไปนั่งทานก่อนเข้าสนามซึ่งก็มีคนมาปิคนิคกันเยอะเลยนะคะ เราขึ้นรถตู้มาที่สนามบิน KLIA เพื่อที่จะฝากกระเป๋าก่อนค่ะจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องสัมภาระ ส่วนคนที่ขึ้น Air Asia กลับภูเก็ตก็ช่วยกันหิ้วค่ะ มีแค่ 2 คน ที่สนามก็มีที่รับฝากนะคะ แต่ขากลับถ้านั่งดูโซนด้านในจะเอากระเป๋ายากมาก เพราะต้องนั่ง Shuttle Bus มาลงตรงลานจอด แล้วเปลี่ยนไปนั่งอีกคันเพื่อไปรับกระเป๋าค่ะ รถตู้คันเดิมจอดรอและมาส่งเราที่ SepangCircuit มีค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นิดหน่อยแต่ซื้อความสะดวกค่ะ จ่ายไปทั้งหมดน่าจะ 170 RM นะคะ ถูกกว่าขึ้น Taxi 2 คันอยู่ดีค่ะ วันนี้เริ่มวันด้วยแดดร้อนเปรี้ยงๆ ร้อนมากกว่าทุกวันเรานั่งหม่ำข้าวกันแบบลุยๆ ปิกนิกกันสนุกมาก วันนี้คนก็เยอะมากค่ะ..และที่เรากะพี่แมนต้องเปลี่ยนความคิดคือ เด็กมางานนี้เยอะมากกกกกเมื่อก่อนเราอาจจะยังไม่มีลูกก็เห็นค่ะเด็ก แต่ไมได้สังเกต มาคราวนี้พี่แมนบอกเลยว่าถ้าครั้งหน้ามาค้างอีกจะเอาลูกมาด้วย ถ้าลูกไม่มาจะไปกลับ เราก็เห็นด้วยค่ะถึงจะลำบากหน่อยแบบต้องนั่งรถ ลงเรือ ขึ้นลง ShuttleBus หรือว่านั่งกินข้าวกันกับพื้นสนามข้างลานจอดที่สนาม ฯลฯ ลูกอาจจะเจอแดด เจอลม เดินไกลๆบ้าง ก็เป็นอีกประสบการณ์ให้เค้าได้ลุย เราไม่อยากเลี้ยงให้ลูกเป็นคุณหนูถึงจะเป็นลูกสาวก็ตาม ร้อนไม่ได้ แดดไม่ได้เดินไกลไม่ได้ ลุยไม่ได้อ่ะค่ะ เพราะอนาคตเค้าจะไปเจออะไรในภายภาคหน้าก็ไม่รู้อยากให้เค้าช่วยเหลือตัวเองได้เยอะๆ ตัดบทมาต่อกันที่บรรยากาศโดยรอบ..กองเชียร์แต่ละทีมในวันแข่งรอบ Final คึกคักกันมากๆ ทั้งเพนท์ตัว เพนท์หน้า ธงชาติ ธงทีม เครื่องแต่งกายมากันพร้อม ที่ถ่ายมานี่่ก็แค่่ส่วนหนึ่งเท่านั้นเองค่ะ เพื่อนเราขอเดิน Shoppingกันต่อ แต่เรายังคงไม่ได้อะไรค่ะแอบยิ้มในใจไม่เสียเงิน นั่ง Shutter Bus มาที่โซนF ของตัวเอง ป๊าแมนดันถูกใจฮาร์ทเคสที่บูธเล็กๆตรงนั้น เป็นเคสของทีม Ferrari พร้อมลายเซ็นแต่พอถามถึงลายเซ็นAlonso นักแข่งในดวงใจเค้าบอกว่าให้รออาทิตย์หน้า ก็เอิ่ม..จะให้ไปรอที่หนายอ่ะ ก็เลยเอา Mazza คนนี้มาก็ได้เนอะ.... สรุปเสียตังอย่างง่ายดายซะงั้น 555 ระหว่างทางก็จะมีแจก นสพ. ค่ะ ให้อัพเดทข่าวคราว ตำแหน่งของนักแข่งแต่ละคนกันเต็มที่ เรามาก่อนเวลาเริ่มแข่งไม่นานค่ะ ขี้เกียจนั่งรอแบบว่าร้อนนนน ใส่ Earmuffs ฟังคลื่นที่เค้าจูนเข้ากับช่องที่ถ่ายทอดสดรอกันเลยค่ะ พี่ช่างทีมเราก็รักทีมมากกกก ใส่แต่เสื้อทีมทุกวัน... จอลิงค์กับช่องที่ถ่ายทอดสดให้ดูกันค่ะ ด้านหลังเป็นโซน C มีบางคนเอาเต้นท์ตั้งแคมป์มากางนอนดูกันเลยนะคะ รอบคอบมากเผื่อฝนตก ก่อนแข่งตรวจสอบความเรียบร้อย ให้กำลังใจกันทุก Station ค่ะ Iceman Boy คนนี้น่ารักกกกที่สุดค่ะ ปรบมือเชียร์ ไม่มงอแงเลย พอทันทีที่ร้องเพลงชาติมาเลย์เท่านั้นแหละ ขนลุกมากฝนเทมาพร้อมเสียงเพลง กลายเป็นหนาวไปเลย แต่เนื่องจากตกไม่หนักมาก การแข่งขันยังคงดำเนินต่อไป ทันทีที่ไฟแดงทั้ง 5 ดวงดับ...............!!! ทุกคนส่งเสียงเฮกันจนรถสิ้นสายตาตรงหน้า และหันมองไปยังโค้งแรกที่ตัวเองจะเห็นกันเป็นตาเดียว เมื่อรถคันแรกพ้นโค้งขั้นมาอีกครั้งเสียงเฮก็ดังกระหึ่มกันอีกครั้ง ได้อารมณ์มากๆ ฝนก็ดูทีท่าว่าจะไม่เบาลง รถบางคันประสบอุบัติเหตุ หนักจนต้องหยุดการแข่งขันกันชั่วคราวนานทีเดียว ตายหละวา....ท่าทางไฟลท์ที่ว่าดึกที่จองไว้จะดึกไม่พอซะแล้ว..แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวค่อยคิด เรียกว่าเชียร์กันก่อน..ถ้าถึง deadlineของเวลาที่เราควรจะไปแล้วยังไม่เลิกก็ค่อยโบกมือบ๊ายบายละกัน พอเหลืออีกประมาณ 10 รอบสุดท้ายเราก็ยกพลเดินออกมาขึ้น Shuttle Bus กันค่ะ..แข่งไม่เสร็จง่ะ แต่สายตายังไม่วางจากสนามนะ มีคนลุกกันเยอะพอสมควรน่าจะกลัวคนเยอะ แต่ก็ยังตามข่าว...ปรากฏว่าสุดเลิฟของป๊าแมน Alonso ได้ที่ 1 ไปครองค่า เค้าเป็นเจ้าสนาม Sepang อยู่แร้วคนนี้ เรามาเอากระเป๋าและเปลี่ยนเสื้อผ้ากันที่สนามบินเตรียมตัวกลับเมืองไทยค่ะ คิดถึงลูกมากกกอารมณ์นี้ ของที่ซื้อมาในกระเป๋าทั้งหมดก็...ขนม ของฝากลูกทั้งนั้นถือกันแบบระวังสุดฤทธิ์ คิดถึงลูกสุดๆ รู้ซึ้งแล้วเที่ยวแบบไม่มีลูกไปด้วยเป็นยังไงเหอๆ ขากลับถือว่าได้โบนัสละกัน แบบว่ามองเคาท์เตอร์ข้างๆตอน checkin ใครหว่าหน้าคุ้นๆ เหมือนนักแข่ง F1 คนนึงเพื่อนหันมาพูดแบบหน้าตายว่าใช่ ดูกระเป๋าเดินทางสิ แบบว่า มีชื่อติดอ่ะนะตาไวเชียว...กรี๊สสสสส Kamui Kobayashi นักแข่งชาวญี่ปุ่น ใส่เสื้อยืดสีขาวกางเกง 4 ส่วนใส่หมวกสบายๆ แต่งตัวเหมือนจะไปเที่ยวทะเล .. ฮีเช็คอินไฟลท์เดียวกับเรา ...จะไปขอถ่ายรูปก็กล้าๆกลัวๆ 555 ก็เป็นอันว่าแอบมอง แอบถ่ายรูป ไม่ไหวเลยแม่ฟี่เนี่ย .. อิอิ มีีคนเข้าไปทักทายไปบอกว่าทำดีที่สุดแล้วอะไรประมาณนี้ (พอดีเค้าขับไม่จบอ่ะค่ะ) จบทริปกันแบบลืมเหนื่อยเพราะนักแข่งคนนี้นี่แล...แต่ถึงจะเหน็ดเหนื่อยแค่ไหนถ้ามีโอกาส ปีหน้าเราจะไปอีกแน่ แล้วก็ไม่ลืมเอาสาวน้อยที่บ้านไปด้วยแน่นอนค่ะ !!!   Create Date : 12 เมษายน 2555 1 comments Last Update : 12 เมษายน 2555 9:26:28 น. Counter : 1763 Pageviews. Share Tweet

น่าไปจังค่ะ   โดย: จิตหลอน 13 เมษายน 2555 0:00:31 น.