ไปทำงานก็ต้องรีบทำๆๆๆๆ เพราะเกิดอะไรขั้น เราจะได้ ready to back home ทุกเมื่อ

อยู่ที่ทำงานเลยต้องสุมหัวหน้าคอมพ์ ทำๆๆๆงานไปให้เสร็จ

และอีกอย่าง...จะได้กลับบ้านมาชื่นนนนนจายเด็กที่บ้านเร็วๆ

เครียดเรื่องกีฬาสีกันไปแระ เรามาคลายเครียดกับไดน้องโทรฟี่กันดีกว่า

โทรฟี่เป็นเด็กชอบ “ปลา” ค่ะ วัดดีกรีความชอบแล้วนี่ เกิน 100 เรย

ไปดูปลาบ่อยๆ ไม่ว่าจะ Aquarium ใกล้ๆ หรือไกลๆ

หรือแม้แต่คูน้ำข้างสนามไดรฟ์ เธอก็ไปนั่งยองๆ จ้องดูปลาตัวเล็ก

ที่กระโดดฮุบยอดหญ้าได้ไม่รู้เบื่อ (จนเสียวจะตกเอาหน้าไปจุ่มโคลนใต้คู)

จนมาตอนนี้..ก็อยากให้โทรฟี่มีสัตว์เลี้ยงกะเค้าบ้าง

ยิ่งไปเห็นเพื่อนเกต์เลี้ยงพี่ Linny ใน Wonder Pets

ก็ยิ่งเห็นแววตาวิ๊งๆๆๆ ว่าช๊านนนอยากจะลองเลี้ยงสัตว์ดูบ้างแร้นนนๆๆๆๆ

เมื่อก่อนตอนเด็กๆ อุ๋มก็เลี้ยงแต่หมากับนกหงหยกค่ะ

แม่ก็วานไปสิ “อ้าววว เอาข้าวไปให้หมาหน่อย” “เอาอาหารไปให้นกหน่อย”

ไม่รู้หรอก ว่าน่ะเค้าอยากให้เราได้รับผิดชอบกับอะไรบางอย่าง

เพื่อปูรากฐานความรับผิดชอบให้กับเราในอนาคต

แม่ก็เลยอยากจะให้โทรฟี่ ได้ปูพื้นฐานความรับผิดชอบ กับสิ่งมีชีวิตเล็กๆที่โทรฟี่ชื่นชอบ

ก็เลยคุยกับคุณตา...ว่าอยากมีบ่อปลาเล็กๆให้โทรฟี่ได้เลี้ยงปลาเนอะ

แหม่...พูดถูกคนเสียด้วยสิ

คุณตา ผู้ซึ่งเป็นนักพัฒนาบ้านมากๆ ไม่เคยว่างเว้น

เรื่องปลูกต้นไม้ จนมีน้องที่ทำงานแนะนำให้ตาไปปลูกใน Farmville แร้น 55

หรือว่าเรื่องทุบโน้นเติมนั้นที่บ้าน.. ทำได้ตลอดจนน้องอั้มแซว

1 สัปดาห์ผ่านมา สนามหญ้าหน้าบ้าน

ที่น้องโทรฟี่ชอบไปเดินเตาะแตะตั้งแต่เล็ก

แต่เนื่องจากสนามนี้ก็มีอายุอานามนานโขแล้ว พื้นเลยค่อนข้าวขรุขระในบางจุด

โทรฟี่ก็เดินสะดุดไป สะดุดมา จับกบได้หลายตัวแระ

คุณตาเลยตัดสินใจ พลิกสนามหญ้าให้เป็นสนามศิลาแรง

เคลื่อนย้ายต้นไม้บางส่วน ให้สวนตรงนี้โปร่งและกว้างขึ้นเหมาะกับการซน

แล้วจัดโซนบ่อปลาเล็กๆ ให้โทรฟี่ได้เลี้ยงปลาที่ตัวเองชอบ

สัปดาห์ที่ 2 ผ่านไป บ่อปลาเล็กก็เสร็จเรียบร้อยแล้วววว

(สงสัยว่าทำไมทำนาน จริงๆ ทำแค่ช่วงเสาร์อาทิตย์ค่ะ แล้วคุณตาช่วยกันกับน้าคนสวนแค่ 2 คนเอง อิอิ)

เสียงโทรศัพท์คุณตาลอดมาตามสายตอนหัวค่ำ บอกหลานสุดที่ร๊ากว่า

น้ำตกเสร็จแล้วน้า .. บ่อปลาก็เสร็จแล้ว

เล่นเอาคุณหลานคุยอวดไป 3 บ้าน 8 บ้าน

มาถามสิ ว่าบ้านๆปู่ๆ ย่าๆ แถบนี้ไม่มีใครรู้บ้างว่าคุณตาทำน้ำตกให้ฟีฟี่ 55

และแล้ววันที่โทรฟี่รอคอยก็มาถึงคร๊าบบ

บ่ายๆวันเสาร์ก็พาโทรฟี่ไปเดินตลาดนัด เพราะว่าเค้ามีร้านขายปลาอยู่

โทรฟี่กับป่าป๊า ก็ช่วยกันเลือกปลาได้มา 2 ชนิด

เป็นปลาหางนกยูงตัวผู้และตัวเมีย

ปลาสอดสีแดงดำ กับสีทองๆ

เอาแค่พอหอมปากหอมคอ เลือกแบบที่เลี้ยงง่ายๆ

ป่าป๊าบอก อาหารปลา 2 ถุงเลยครับ

คนขายทำหน้าตะลึงหันมาบอกว่า พี่ครับถุงเดียวก็พอครับใช้ได้นานเลย

55 ป่าป๊าเขิลเยยยยยยย

ไปถึงบ้านรอคุณตากลับมาจากจ่ายตลาดเพื่อทำอาหารฉลองสวนใหม่กันเย็นนี้

แต่...โทรฟี่ไม่รอช้า..ไปบอกคุณยายให้เปิดน้ำตำเยย เปิดน้ำตกเยย

เย้วๆ อยู่ในสวนไม่สนใจพ่อแม่เรียบร้อยแล้ว 55

เด็กน้อยยืนอ้าปากค้าง กับน้ำตกเล็กๆ ง่ายๆ อยู่นานสองนาน

แล้วก็พูดแต่ “โทรฟี่อยากดู อยากดูปลา” ท๊างงงวันเลย

ตอนนี้โทรฟี่มีพี่ปลาต้องรับผิดชอบแระ ได้เป็นผู้ปกครองพี่ปลาน้อยหลายตัวเลย

ถึงจะไปบ้านคุณยาย คุณตา อาทิตย์ละครั้ง

แต่พอกลับบ้านมาโทรฟี่ก็โทรบอกคุณตาคุณยายน้า

ว่าอย่าลืมให้อาหารพี่ปลา พี่ปลาสบายดีหรือเปล่า ให้คุณตาคุณยายดูแยพี่ปลาดั่ว

555

อย่างนี้เรียกว่า เริ่มมีความรับผิดชอบแระช่ายปร่ะๆ