Group Blog |
รอยจาร..........ปราณธร ****รอยจาร**** บ่อยครั้งที่ธันย์นึกสงสัยว่าเหตุใดทุกครั้งที่สายลมพัดโชยเอากลิ่นดอกการเวกหอมแรงมาแตะจมูก เขาถึงมักเห็น... ได้ยิน... ในสิ่งซึ่งอยู่เหนือประสบการณ์คนทั่วไป พร้อมกับที่ความรู้สึกโหยหา อาลัยอาวรณ์ และโหว่โหวงในอกแล่นจับทุกอณูประสาทสัมผัส กระทั่งพานพบเธอ แม้เพียงหนึ่งชั่วลมหายใจ และเพียงเศษเสี้ยวใบหน้างามที่ผินมา หากธันย์ก็รู้ว่าเธอคือคนที่ส่วนลึกแห่งวิญญาณเขาร่ำร้อง ปรารถนามาแสนนาน เธอผู้มีรอยปานรูปแหวนที่โคนนิ้วนางติดตัวแต่เกิด ดั่งมีใครจารสลักไว้แสดงความเป็นเจ้าของแต่ภพแต่หนหลัง ฤๅคนคนนั้น...คือธันย์ ทว่าใช่จะมีเพียงเขากับเธอที่จับจูงกันมาจากชาติปางก่อน เพราะนิวรณ์แรงกล้าหาได้มีแต่รักไม่ หากพยาบาทฆาตแค้นจนไม่อาจอโหสิก็สั่งสมเป็นเวรกรรมให้ต้องติดตามชดใช้ดุจกัน ธันย์หวังเหลือเกินว่าหนนี้เขาจะสามารถแปรกระแสกรรม เปลี่ยนลิขิตชะตาของเขากับเธอ อย่าให้ต้องซ้ำรอยโศกนาฏกรรมเดิม รายละเอียดจากเว็บแจ่มใส ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่กว่าจะหยิบมาอ่านใช้เวลาพิเคราะห์นานอยู่เหมือนกัน เนื่องจาก ไม่ค่อยได้ติดตามงานของคุณปราณธร เลยลังเล ๆ แต่พอได้อ่านแล้ว ไม่ผิดหวังเลยค่ะ แม้ตอนแรกอาจจะเยิ่นเย้อไปนี้ด... แต่ก็ไม่ได้ทำให้เนื้อหาสาระของหนังสือเล่มนี้ดอ้ยลงไปเลย สำหรับ จขบ. แล้วณุ้สึกว่าคุณปราณธรเก่งมากค่ะ พล๊อตเรื่องแหวกแนวดีค่ะ พระเอกเป็นกัมภูชา (คุณปราณธรใช้คำนี้) หรือน่าจะเป็นขอมดำดินในสมัยนั้น สำหรับความรักที่เพชรฟ้ามีต่อการเวก เราอิจฉามากจนอยากเสียเหลือเกินที่จะให้มีใครซักคน มาสร้างรอยจารที่นิ้วนางข้างซ้าย แบบนี้กับเราบ้าง แม้ความรักที่เพชรฟ้ามีต่อการเวกจะเป็นความรักที่เห็นแก่ตัว ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่รักเป็นของตัวเอง แต่ท้ายที่สุดธันย์ (ซึ่งเป็นอีกชาติหนึ่งของเพชรฟ้า) ได้พยายามแก้ไขสิ่งเหล่านั้น แม้ว่าจะรักการเวกแค่ไหนก็ตาม สำหรับการเวกแล้ว ชอบที่การเวกในชาติปัจจุบันเข้าใจอะไรได้ไม่ยาก ยอมรับธันย์ได้โดยไม่ติดใจกับสิ่งที่เพชรฟ้าทำไว้กับตัวเมือชาติก่อน แม้ว่าท้ายที่สุดเพชรฟ้าและการเวกในชาติที่แล้ว จะพบกับโศกนาฎกรรมอันน่าสยดสยอง แต่ความรักของธันย์กับการเวก ในชาตินี้ ก็เป็นความรักที่เข้าใจกันดี เนื่องมาจากการพยายามแก้ไขและยอมรับความจริงของคนทั้งคู่ สรุปแล้วชอบเรื่องนี้มากค่ะ อ่านแล้วรู้สึกคุ้มค่ากับการได้อ่านหนังสือเรื่องนี้ *****รอยจาร*****
เกือบจะเรียกได้ว่าตัวเองเป็นแฟนหนังสือของปราณธร อ่านมาหลายเรื่องแล้ว แต่เรื่องนี้...ยังอยู่ในกองดองอยู่เลยค่ะ เพราะความหนาและสองเล่มนี่แหละ เลยยังไม่หยิบมาอ่านสักที
โดย: Aneem วันที่: 31 สิงหาคม 2556 เวลา:17:57:34 น.
ชอบปราณธรค่ะ เรื่องนี้ยังมีในกองดอง กะว่าเคลียร์เล่มเดียวจบให้หมดก่อนค่ะ
โดย: Sab Zab' วันที่: 31 สิงหาคม 2556 เวลา:18:29:51 น.
ยังไม่ได้อ่านเลยครับ ของปราณธรเคยอ่านแค่ สเน่หาตราใจ
โดย: อุ้มสม วันที่: 31 สิงหาคม 2556 เวลา:18:53:38 น.
อ่านเรื่องนี้แล้วชอบมากค่ะ ชอบที่มีการนำเสนอศิลปะการต่อสู้...ดาบไทย เข้ามาด้วย รู้สึกว่ามีกลิ่นของความโบราณผสานกับปัจจุบันอย่างลงตัว ชอบจริง ๆค่ะ
โดย: polyj วันที่: 31 สิงหาคม 2556 เวลา:19:27:56 น.
ชอบงานคุณปราณธร แต่เล่มนี้ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ โดย: กล้ายางสีขาว วันที่: 1 กันยายน 2556 เวลา:19:33:32 น.
ไม่เคยอ่านของคุณปราณธรเลย แต่เล็งๆ อยู่หลายเล่มเหมือนกันเพราะมีคนวิวไว้เยอะ แต่ช่วงนี้ไม่ได้อ่านหนังสือเลยค่ะ กองดองเยอะมากกก
โดย: ~*Sing Praise*~ วันที่: 2 กันยายน 2556 เวลา:9:39:39 น.
เรื่องนี้ ตอนอ่านไม่ประทับใจเท่าไหร่น่ะค่ะ ชอบเรื่องอื่น ๆ มากกว่า
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 2 กันยายน 2556 เวลา:16:02:44 น.
|
ปลาเม็ง
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Friends Blog
Link |