****รอยจาร****

บ่อยครั้งที่ธันย์นึกสงสัยว่าเหตุใดทุกครั้งที่สายลมพัดโชยเอากลิ่นดอกการเวกหอมแรงมาแตะจมูก เขาถึงมักเห็น... ได้ยิน... ในสิ่งซึ่งอยู่เหนือประสบการณ์คนทั่วไป พร้อมกับที่ความรู้สึกโหยหา อาลัยอาวรณ์ และโหว่โหวงในอกแล่นจับทุกอณูประสาทสัมผัส

กระทั่งพานพบเธอ แม้เพียงหนึ่งชั่วลมหายใจ และเพียงเศษเสี้ยวใบหน้างามที่ผินมา หากธันย์ก็รู้ว่าเธอคือคนที่ส่วนลึกแห่งวิญญาณเขาร่ำร้อง ปรารถนามาแสนนาน เธอผู้มีรอยปานรูปแหวนที่โคนนิ้วนางติดตัวแต่เกิด ดั่งมีใครจารสลักไว้แสดงความเป็นเจ้าของแต่ภพแต่หนหลัง ฤๅคนคนนั้น...คือธันย์

ทว่าใช่จะมีเพียงเขากับเธอที่จับจูงกันมาจากชาติปางก่อน เพราะนิวรณ์แรงกล้าหาได้มีแต่รักไม่ หากพยาบาทฆาตแค้นจนไม่อาจอโหสิก็สั่งสมเป็นเวรกรรมให้ต้องติดตามชดใช้ดุจกัน

ธันย์หวังเหลือเกินว่าหนนี้เขาจะสามารถแปรกระแสกรรม เปลี่ยนลิขิตชะตาของเขากับเธอ อย่าให้ต้องซ้ำรอยโศกนาฏกรรมเดิม

                                                                                           รายละเอียดจากเว็บแจ่มใส

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่กว่าจะหยิบมาอ่านใช้เวลาพิเคราะห์นานอยู่เหมือนกัน  เนื่องจาก  ไม่ค่อยได้ติดตามงานของคุณปราณธร   เลยลังเล ๆ

    แต่พอได้อ่านแล้ว  ไม่ผิดหวังเลยค่ะ  แม้ตอนแรกอาจจะเยิ่นเย้อไปนี้ด...  แต่ก็ไม่ได้ทำให้เนื้อหาสาระของหนังสือเล่มนี้ดอ้ยลงไปเลย 

     สำหรับ  จขบ. แล้วณุ้สึกว่าคุณปราณธรเก่งมากค่ะ  พล๊อตเรื่องแหวกแนวดีค่ะ  พระเอกเป็นกัมภูชา (คุณปราณธรใช้คำนี้)   หรือน่าจะเป็นขอมดำดินในสมัยนั้น 

     สำหรับความรักที่เพชรฟ้ามีต่อการเวก  เราอิจฉามากจนอยากเสียเหลือเกินที่จะให้มีใครซักคน  มาสร้างรอยจารที่นิ้วนางข้างซ้าย  แบบนี้กับเราบ้าง  แม้ความรักที่เพชรฟ้ามีต่อการเวกจะเป็นความรักที่เห็นแก่ตัว  ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่รักเป็นของตัวเอง   แต่ท้ายที่สุดธันย์ (ซึ่งเป็นอีกชาติหนึ่งของเพชรฟ้า) ได้พยายามแก้ไขสิ่งเหล่านั้น  แม้ว่าจะรักการเวกแค่ไหนก็ตาม 

     สำหรับการเวกแล้ว ชอบที่การเวกในชาติปัจจุบันเข้าใจอะไรได้ไม่ยาก  ยอมรับธันย์ได้โดยไม่ติดใจกับสิ่งที่เพชรฟ้าทำไว้กับตัวเมือชาติก่อน   

    แม้ว่าท้ายที่สุดเพชรฟ้าและการเวกในชาติที่แล้ว จะพบกับโศกนาฎกรรมอันน่าสยดสยอง   แต่ความรักของธันย์กับการเวก  ในชาตินี้  ก็เป็นความรักที่เข้าใจกันดี  เนื่องมาจากการพยายามแก้ไขและยอมรับความจริงของคนทั้งคู่

    สรุปแล้วชอบเรื่องนี้มากค่ะ  อ่านแล้วรู้สึกคุ้มค่ากับการได้อ่านหนังสือเรื่องนี้  *****รอยจาร*****