เที่ยวภูเก็ต และThe ODDY HOTEL
หลังจากไปเที่ยวเกาะตาชัยมาแล้วกลับมาดูที่พักของเราบ้างครับ ผมจองผ่าน agoda ก่อนเดินทางสองวัน โดยการเลือกดูรูปผ่านเว็ป ก็สะดุดตากลับโรงแรมเล็กๆที่ มีการตกแต่งโดดเด่นสะดุดตา ที่ ชื่อ The ODDY HIP Hotel ตั้งใจจะถ่ายป้าย แต่มีคนชอบถ่ายกับป้ายมาแจมด้วย เลยได้แต่หัวซะ The ODDY เป็น โรงแรมที่อยู่ที่หาดป่าตอง แต่ไม่ติดหาด ตั้งอยู่ในซอยที่เรียกว่าไกล้ๆกับแยกซอยตัน ที่ตั้งอยู่เกือบสุดซอย แต่ไม่น่ากลัว เพราะ ว่าในซอยเดียวกันนั้นมี โรงแรมขนาดเดียวกันตั้งอยู่เยอะแยะแต่ด้วยการตกแต่งที่ สะดุดตา จึงทำให้ The ODDY เห็นเด่นชัดกว่าใครมีป้ายที่ไหน ก็ต้องมี เด็กดอย เป็น ธรรมดา ด้านหน้า โรงแรม จุดเด่นอีกอันที่เห็นก็คงเป็นรถโบราณ คันนี้ เข้ามาด้านใน lobby กันบ้าง มีจุดให้ถ่ายรูปเยอะมาก เหมาะสำหรับ เด็กดอย โต๊ะทำจากถังน้ำมัน ประดับด้วยกระดุม และกระจก เก๋ไก๋ สิ่งเล็กๆน้อยๆที่คนอื่นทิ้ง อย่างฝาเบียร์ ก็นำมาประยุกต์ ตกแต่ง ได้เช่นกัน สิ่งเล็กๆน้อยๆที่คนอื่นทิ้ง อย่างฝาเบียร์ ก็นำมาประยุกต์ ตกแต่ง ได้เช่นกัน ขึ้นบันใด ไปดู ข้างบนห้องกันครับ ผมได้ ชั้นสองครับ มีทั้งหมด สี่ชั้น ไม่มีลิฟท์ ครับ ประตูสีแดงตัดกับผนังปูนเปลือยที่ทาสีเทา แสบตาดีจัง ดูภายในห้องกันครับ เตียงใบใหญ่กลางห้อง นุ่มพอประมาณ หมอนสองใบ น้อยไปหน่อย ห้องแคบไปนิด ดูกันชัดๆว่าแคบแค่ใหน ดังนั้นห้องที่นี่ไม่เหมาะ สำหรับ กลุ่มที่ชอบกิจกรรมในห้องครับ (อย่าคิดไปไกลละ) แสงสว่างในห้องเป็นหลอดไฟสี่ดวง สามดวงเป็นแสงคลูไลท์ อีกดวงเป็นสีน้ำเงินไม่แน่ใจว่าหลอดเสียหามาเปลี่ยนไม่ได้ หรือตั้งใจกันแน่ครับ ภาพรวมของห้อง ในราคา พันต้นๆ เพราะจองช่วงไฮ ล่วงหน้าแค่ สองวัน ผมถือว่าโอเค ครับ เพราะ อย่างน้อยผม ชอบในการบริการของพนักงานที่เป็นกันเองและคอยจัดการเรื่องต่างๆไม่ว่าจะเป้น เกาะตาชัย หรือ แม้กระทั้ง ผมลืม กล้องทิ้งไว้ข้างล่างที่ลอบบี้ ตอนไปส่งเด็กดอยขึ้นนอนพนักงานก็เก็บไว้ให้ครับ ข้อเสีย ของโรงแรมคือ ไม่มีร้านอาหาร บริการในโรงแรม ทำให้ ลำบากเล็กน้อย แต่กับทำเลที่อยู่ไม่ไกล จังซีลอนมากนัก ก็พอรับได้ภาพโรงแรมในตอนกลางวัน ตกแต่งสะดุดจริงๆ โปรแกรมวันนี้ ไม่มีอะไรครับ เดินเที่ยวหาดป่าตอง ที่เต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวต่างชาติ ในตอน สายๆ ที่หาดป่าตอง จะเห็นเก้าอี้นอนอาบแดดที่วางเรียงรายเป็นทางยาวสุดลูกหูลูกตา และภาพที่พบเห็นจนชินตา ก่อนจะไปหาอะไร ทานในยามเที่ยง ขอสักรูป ว่ามาถึงป่าตองแล้ว ค๊า ท่าเดิม (ท่าไม้ตาย)แต่เปลี่ยนสถานที่ เป้นร้านขายรูปและรับสัก ของ ญาติที่อยู่ที่นั่น เพราะ วันนี้เพื่อนจะพาไปเที่ยว หลังจากคุยถามสารทุกสุขดิบกันแล้ว ตอนเย็นก็พากันไปทานอาหารทะเล ที่หาดราไวย์ เพื่อรอเวลา ขึ้นไปจุกชมพระอาทิตย์ตกที่แหลพรมเทพ เป็นร้านอาหารที่อยู่ข้างทางเรียงราย เลือกร้านได้ตามสะดวก อาหารทะเลสดๆ จากเรือเลย ว่างั้นพามากิน ส้มตำ น้ำตก ที่ทะเล ซะ ถูกใจเด็กดอย เค้าหละ เมื่อถึงเวลา ก็เดินทางไปที่จุดชมวิวแหลมพรมเทพ อันลือชื่อคนเยอะมากๆ จนแทบจะเหยียบกันตายก็ว่าได้ ไม่ต่างอะไร กับภูชี้ฟ้าบ้านผมตอนสิ้นปี ระหว่างรอเวลา ก็เหลือบไปเห็น คู่รัก มาถ่ายพรีเว็ดดิ้ง เลยแอบเก็บภาพมาเล็กน้อย คนก็เยอะ ถ้าเป้นผมคงถ่ายไม่ไหว อายม้วนต้วนไปแน่ๆ แต่ก็อย่างว่านะครับ ทีใครก็ทีมัน ครั้งเดียวในชีวิต จะมัวอายอยู่ก็ไม่ได้ เจ้าสาวตบตายแน่เลย หุหุ เห็นแล้วนึกถึงช่วงเวลาของตัวเองตอนนั้น ไกล้ถึงเวลา ก็ไปจับจอง มุมสวยๆ ปลอดผู้คน ซะ หน่อย เล่นกับแสงเล็กน้อย เลยได้ภาพมาแบบนี้ แสงสุดท้ายกับแหลมพรมเทพ สวยงามไม่น้อย เมื่อสิ้นแสงตะวัน ก็หมายถึงหมดเวลาเที่ยวแล้วสำหรับคนบางคน ที่ต้องเตรียมตัวไปทำงานในวันพรุ่งนี้กว่าจะลงมาจากแหลมพรมเทพได้ ใช้เวลาเกือบชั่วโมง เราก็เดินทางมาที่ร้านอาหารที่ชื่อกันเอง เพื่อพาเด็กดอยมากิน อาหารทะเล สมใจอยาก แน่นอนหนึ่งในเมนูนั้น ต้องมี หมึกไข่นึ่งมะนาว หลังจากนั้นก็กลับที่พัก และแวะดื่มอะไรเล็กน้อยตามประสาคนนานๆเจอกันที่ ก่อนจะเข้านอนเพื่อ เตรียมตัวไปเที่ยว วันพรุ่งนี้ วันสุดท้าย โดยเพื่อนอีกคน จะพาทัวร์ตื่นมาสายๆ เพราะ ต้องรอเพื่อน ที่ เลิกงานดึกเมื่อคืนนัดไว้ สิบโมง เลยบอกเพื่อนว่าอยากไปกินติ่มซำ ซะหน่อย จากการเช็คแล้ว เวลา เกือบเที่ยงแบบนั้น ร้านติ่มซำที่ภูเก็ต ปิดเกือบหมดแล้ว เลยเหลือร้านที่ยังขายอยู่คือ ร้านนี้ ภูเก็จ โภชนา ไม่แน่ใจว่าทำไมถึงต้องสะกดด้วย จ จาน ร้านนี้ตกแต่งสวยดี ครับ ต่างจากร้านอื่นๆ ในภูเก็ต ด้วยความหิวเลยสั่ง ข้าวหมูอบ สำหรับผม รสชาด อร่อยดี ส่วนนี่ข้าวมันไก่ สำหรับ เด็กดอย คนสวย ผมแอบชิมแล้ว รสชาด โอเค มาดูติ่มซำกันบ้าง ฮะเก๋า แอนด์ ซาลาเปา รสชาดดี ไม่เหนียวติดปาก ซาลาเปาแป้งนุ่มดี ใส้ เยอะ จีบกุ้ง แอนด์ แฮมพันหมู จีบกุ้ง ของโชคดีติ่มซำ อร่อยกว่าครับ เนื้อกุ้งเยอะกว่าเห็นๆ กรุบกรอบกว่า ของที่นี่หลังจากอิ่มกันแล้ว ก็เดินทางไปชมในตัวเมืองภูเก็ต แถบเมืองเก่า ที่นี่ จะเป็นอาคารที่มีสาปัตยกรรมที่เรียกว่า ชิโน-โปตุกีสเป็นการผสมผสานระหว่าง สถาปัตยกรรมแบบโปตุกีสปล.โปรดสังเกต ท่าไม้ตายเด็กดอย และสถาปัตยกรรมแบบจีน ที่ผสมผสานเข้ากันอย่างลงตัว ถึงแม้บางตึกจะเก่าไป แต่ก็ควรค่าแก่การอนุรักไว้ ครับ ฟ้าเป็นใจอีกแล้ว เมฆสวยๆ กับวิวตึกโบราณ สองข้างทาง แอบส่อง บ้านชาวบ้านดูหน่อย การอนุรักษ์ ก็ขึ้นอยู่กับจิตใจของคนด้วยว่า ช่วยกันแค่ใหน หากคนหนึ่งอนุรักษ์ คนหนึ่งทำลาย ก็ใช่ที่ ที่ถนนนี้ ก็จะพบเห็น ตากล้อง นักวาดภาพ อยู่เยอะ เพราะความงดงามของอาคารที่คลาสสิกยิ่งนัก แต่ก็สู้คนนี้ไม่ได้ มาถึงต้องถ่ายรูปเพราะ กลับไปจะจำไม่ได้ ว่าไปที่ไหนมา ว่ากันว่าเป็น โกปี้ สาขแรก ไม่รู้จริงไหมไม่แปลกที่ภูเก็ต เป็นเมืองที่คราคร่ำไปด้วยนักท่องเที่ยว เพราะ มีทุกอย่างที่นักท่องเที่ยวต้องการ มุมสวยๆอีกมุมนึง ที่ ถูกบดบังด้วยสายไฟของการไฟฟ้า และสายโทรศัพท์ ขององการโทรศัพท์ เห็นแบบนี้ อยากถอย 10-20 ออกมาสักตัว มาภูเก็ต ก็ต้องไปไหว้พระที่ วัดฉลอง กันหน่อยเพื่อเป็น สิริมงคลแก่ตัวเองและครอบครัวในรูปเป็น พระบรมสารีรกธาตุ มั้ง แวะสัการะหลวงพ่อแช่ม กันหน่อย เพื่อว่าให้รู้ว่ามาถึงแล้ว ก็ต้องถ่ายรูป ออกจากวัดหลวงพ่อแช่ม ก็แวะวัดพระใหญ่ ที่ทำจากหินอ่อน ด้วย สุดท้ายนี้ ขอบคุณเด็กดอยที่ยอมไปเหนื่อยด้วยกัน ขอบคุณหางแดงเพื่อนรักที่ทำให้มีโอกาสเที่ยวได้บ่อยๆขอบคุณ เพื่อนๆ ทุกคนที่ภูเก็ต ที่สละเวลาพาเที่ยว แม้งานจะยุ่ง ในช่วง ไฮซีซั่นขอบคุณ ทุกเม้น ทุกปาด ทุกกิฟ และทุกโหวต เพื่อเป็นกำลังใจในการรีวิวทุกๆครั้ง ลากันด้วยภาพนี้แล้วกันครับ หลับฝันดีทุกๆคน
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
แดดก็แรงมาก ๆ สู้ไม่ไหว เลยไม่ค่อยได้เที่ยวไหนเท่าที่ควร ส่วนใหญ่
ไปเล่นน้ำทะเลซะมากกว่า ก็คนเหนือนิ ไม่มีน้ำทะเลให้เล่น จิงป่าว
ขากลับเชียงใหม่ ยังได้ลุ้นกับเที่ยวบินระทึกขวัญอีก เสียเวลาซ่อมเครื่องอยู่เกือบสองชั่วโมงม้าง ไม่ให้เสียวได้ไง ขอบคุณรูปภาพสวย ๆ
และเด็กดอยนางแบบจ้ะ