ร้ายกว่าที่นึก … ลึกกว่าที่เห็น

เกิดมาเป็นคน เชื่อว่าคงไม่มีใครไม่เคย “เสียความรู้สึก”

ที่น่าแปลกก็คือทำไมในแต่ละวัน ถึงมีเหตุการณ์ให้เราเสียความรู้สึกได้ครั้งแล้วครั้งเล่า

บางคนรักใคร่กันดี แต่มาคบหาสนิทใกล้ชิดกัน รู้นิสัยใจคอกันมากขึ้น ยิ่งใกล้ยิ่งเห็นกันชัดเจน ก็อดจะมีเรื่องให้เสียความรู้สึกเกิดขึ้นไม่ได้

เสียความรู้สึก เกิดได้กับทุกสถานการณ์และสถานที่

บางคนทำงาน เสียความรู้สึกกับเพื่อนร่วมงานกับเจ้านาย กับลูกน้อง กับทีมงาน

เสียความรู้สึกเป็นเรื่องของจิตใจ บางครั้งเป็นเรื่องเล็กๆ แต่แผลนั้นค่อยๆ ถูกเซาะจนกลายเป็นร่องลึก กว่าทุกฝ่ายจะรู้ตัวก็ร้าวลึกเกินเยียวยา

ความรู้สึกเป็นของเปราะบาง คล้ายแก้วใส ยามเกิดรอยร้าวก็ยากที่จะสมานให้เป็นเนื้อเดียวกลับคืนมาดังเดิม ใช้ใส่น้ำไม่ได้อีกต่อไป เครื่องดื่มชั้นเลิศเพียงใด หากนำมาใส่ในแก้วร้าวก็ไม่ใครกล้าดื่มแน่

เป็นเรื่องยากที่จะทำไม่ให้คนเกิดภาวะเสียความรู้สึกต่อกัน คนก่อเรื่องส่วนมากไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ หากเรื่องราวบานปลาย ก็มองไม่เห็นความผิดของตัวเองว่า เป็นคนเริ่มสร้างรอยร้าวเล็กๆนั้นไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่

ปัญหานี้เป็นเรื่องใหญ่สำหรับคนที่ถูกทำให้เสียความรู้สึก มากกว่าคนที่เป็นต้นเหตุ ยิ่งคนไหนคิดมากก็เจ็บมาก ชอกช้ำระกำใจมาก หากทำงานก็คงทนไม่ไหวอาจต้องลาออก หากเป็นสามีภรรยาก็มีสิทธิ์หย่าร้างเลิกรากัน ถ้าแค่เป็นแฟน เป็นเพื่อนยิ่งแล้วใหญ่เลิกคบกันได้ง่ายๆ

การจากกันเพราะเสียความรู้สึกนั้น ต้องเรียกว่า เป็นการแยกจากกันแบบตัดบัวไม่เหลือใย ห่างหายจากกันชนิดหน้าก็ไม่อยากมอง อยู่ด้วยกันต่อก็ไม่อยากใช้พื้นที่เดียวกันหายใจร่วม

ไม่มีใครอยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้กับคนที่เรารักและศรัทธา แต่เราก็ห้ามการกระทำที่จะนำไปสู่การเสียความรู้สึกไม่ได้เช่นกัน

การเสียความรู้สึกเกิดขึ้น เพราะเราเกิดความศรัทธา เพราะเราคาดหวังในตัวบุคคลคนนั้น

เราอยากให้เขาเป็นแบบนั้นแบบนี้
เราหวังอยากจะให้เขาทำอย่างนั้น และไม่อยากให้ทำแบบนี้
ครั้นเขาไม่ทำในสิ่งที่เราคาดหวัง พูดในสิ่งที่เราคาดคิดว่าจะได้ยิน เราก็เลยผิดหวัง
เหนือชั้นกว่านั้น ก็คือไม่คิดว่า คนที่ศรัทธา คนที่เรายึดเป็นที่พึ่ง จะพูด จะทำเรื่องเหล่านี้ออกมาได้

เมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้ ควรทำอย่างไรกันดี

ง่ายมาก เราต้องโทษตัวเองก่อน เป็นความผิดของเราเต็มๆ ที่ไปคาดหวัง ศรัทธา ด่วนสรุปว่าเขาจะต้องเป็นอย่างที่เราต้องการ

เพื่อนฝูงยังพอบอกกันได้ แต่เชื่อเถอะยิ่งพูดกัน หากเป็นคนประเภทคลื่นเอฟเอ็มกับคลื่นลูกทุ่งด้วยแล้วจูนกันยากเกินกว่าจะเกิดอาการสมานฉันท์กันได้

สามีภรรยายังพอฟังกัน แต่ส่วนมากอยู่ด้วยกันแล้วต่างคนต่างเจ๋ง เธอก็แน่ฉันก็ไม่ยอมแพ้ สรุปว่าต้องทางใครทางมัน

ส่วนคนที่เป็นผู้ใหญ่ เลิกคุยเลย มีอยู่สองทาง เดินเข้าไปพูดตรงๆ เราก็เป็นคนก้าวร้าว หัวแข็ง ยิ่งพูดยิ่งเลวร้าย

หากไม่พูดก็กล้ำกลืน เก็บความขมขื่นไว้ในอก ชอกช้ำ กินน้ำใบบัวบกผสมน้ำตาจนกว่าจะหางานใหม่ได้

เรื่องราวแบบนี้แก้ไขที่ใครไม่ได้หรอก ดูไว้เป็นเยี่ยงอย่างว่า เราจะไม่ทำร้ายใครแบบนี้

ดูเวลาพระท่านเดินสิ ต้องระวังกลัวจะเหยียบมด เหยียบสัตว์เล็ก เราเองก็ควรดำเนินชีวิตด้วยความระมัดระวัง เป็นเจ้านายก็ต้องระมัดระวังที่จะปฎิบัติกับลูกน้อง เป็นภรรยา สามีก็หัดเอาใจเขามาใส่ใจเรา เป็นเพื่อนก็หมั่นดูแลความรู้สึกซึ่งกัน อย่าถือว่าสนิท ดีกับชาวบ้านร้านตลาดไปทั่วแต่กับเพื่อนใกล้ชิดคิดว่าเมื่อไหร่ก็ได้ ยังไงก็ได้ มีแต่คำว่าไม่เป็นไร ยังไม่ต้อง เอาไว้ก่อนคนกันเอง

คนกันเอง ยิ่งต้องใส่ใจเพราะเราอยู่กับเขามากกว่าคนอื่น คนอื่นต่างหากที่บางทีเราควรใส่ใจน้อยกว่า ยกเว้นเราต้องการที่จะสร้างภาพให้ดูดีนั่นแหละ

ที่สำคัญ เมื่อเราเป็นฝ่ายถูกกระทำให้เสียความรู้สึกเราต้องเรียนรู้ที่ให้อภัย ตอบโต้เพื่อให้เขาได้สติแต่อย่าเคียดแค้นเพราะถ้าเราโกรธ เราก็ยิ่งเป็นฝ่ายทุกข์ เจ็บปวดเสียเอง รู้แต่อย่ารับเข้ามาให้รกสมอง เขาเกลียดเรา ไม่ชอบเรา เป็นปัญหาของเขาไม่ใช่ปัญหาของเรา

เรื่องแบบนี้ แก้ไขที่ใครไม่ได้หรอกขอยืนยันว่า ต้องแก้ไขที่ตัวเราเองก่อน อย่าเก็บมาคิด ให้ตั้งหน้าตั้งตา คิดดี ทำดี ต่อไปเราก็จะสุขใจ สามารถถอนตัวจากวังวนคนเสียความรู้สึกได้ ไม่มีอะไรเป็นอะไรหรอก

ดีที่สุด ก็คืออย่าไปคาดหวัง ก็จะได้ไม่ต้องหวัง
ดียิ่งกว่านั้น ก็คือต้องทบทวนตัวเองอยู่เสมอว่า เราเป็นฝ่ายทำให้คนอื่นเสียความรู้สึกหรือไม่ ทั้งโดยตั้งใจและไม่ตั้งใจ

เพราะเรื่องเล็กๆที่เราคิดว่าไม่เป็นไรแบบนี้ ร้ายกว่าที่นึก… ลึกกว่าที่เห็น



FWD : จากเวปผู้จัดการ โดย ถนอมจิต คงจิตต์งาม 9 มกราคม 2551 10:30 น.

Create Date : 14 มกราคม 2551		6 comments
Last Update : 14 มกราคม 2551 14:40:10 น.
Counter : 2954 Pageviews.
Share Tweet