บุกสวนสยาม เฮฮาปาร์ตี้

บุกสวนสยาม เฮฮาปาร์ตี้


ปัง ปัง ปัง ปัง !!! กริ๊ด ๆๆ โอ๊ย ๆๆ บุกเข้าไป บุกเข้าไป... อย่างเพิ่งตกใจครับ เราไม่ได้มาสลายการชุมนุมหรือไปทำการรบที่ไหนแต่อย่างใด สืบเนื่องจากวันที่ 8 ตุลาคม 2551 นั้นเป็นวันที่เราไปสวนสยาม ท่ามกลางการเมืองที่รุกเป็นไฟ การบุกไปครั้งนี้ประกอบด้วย กระต่ายน้อย-เจษฎา ศิริแสงไพรวัลย์ ยิ้มตลอดการ-เจษฎา ยอดเรือน ปังปอนด์-ชยกฤต แพทย์เจริญ 3สาวซาซ่า-สิริกัญญา นรินทร์ เพ็ญทิพา ทองคำเภา จินดาพร ช่อชัยพฤกษ์ และแขนใหญ่-มลทิรา ผิวเผือก

เวลานัดหมายของเราประมาณ 11 โมง (รึเปล่า) ผมก็ไม่แน่ใจ เจอกันที่ซุ้ม แต่เรื่องเวลานั้นผมเองก็ได้สอบถามจาก "กวาง" สิริกัญญา นรินทร์ เป็นที่เรียบร้อยแล้ว เธอเองก็ตอบว่า "คุยกันตั้งนานยังไม่รู้อีก" คือประมาณว่าคนอื่นเขารู้เรื่องหมดแล้ว เอยังไม่รู้เรื่อง ประมาณนี้หรือเปล่ามันเป็นแค่การคาดเดาของผมเอง ถ้าผิดพลาดก็ขอโทษด้วยนะกวาง คือว่าตอนนั้นผมไปเดินกับต้อง เห็นเพื่อนเดินอยู่คนเดียวเลยขึ้นไปเดินเป็นเพื่อน เมื่อไม่ทราบเวลาที่แน่ชัด ผมจึงตัดสินใจไปมหาลัย 10 โมง แต่แล้ว 10 โมงผมเพิ่งออกจากบ้านเอง เพราะตื่นสาย สาเหตุก็เพราะเล่นเกมส์ "UEFA CHAMPIONS LEAGUE" กะเอาให้แมนยูทีมโปรดคว้าแชมป์ แบบม้วนเดียวจบ ที่ไหนได้กลับตกรอบ 8 ทีมครับ ผมไปถึงมหาลัยก็เจอเพื่อน เจษ ปอนด์และหนู รออยู่ก่อนแล้ว และทั้ง 3 ก็ซื้อเสื้อ "อะไรๆก็กู" มาให้ผม ดังนั้นผมจึงถือโอกาสใส่เที่ยวเลย

เมื่อใกล้ถึงเวลาที่นัดหมายเพื่อนๆต่างทยอยมา เวลาที่เราออกเดินทางก็เกือบๆเที่ยงได้ พวกเราเดินทางกันโดยรถแท๊กซี่ 2 คัน สีชมพู ค่าโดยสารก็ตกคันล่ะ 130 บาท แท๊กวี่คันของ3สาวซาซ่าไปถึงก่อน ส่วนคันของผมลุงแกขับช้า แถมไปถึงแกยังด่าสวนสยามอีกว่า "ไอ้.... แมร่งมาเที่ยวบ้านมึง ยังต้องเสียค่าผ่านประตู 10 บาทอีก กูไม่เที่ยวหรอก" แกจึงส่งผมลงตรงปากทาง

หลังจากที่ซื้อตั๋วแล้ว เครื่องเล่นชิ้นแรกที่เล่นกันก็คือ "BOMMERANG" ซึ่งอันนี้ผมกับเพื่อนปอนด์ขอยกธงขาว บายครับ หลังจากที่เพื่อนเล่นเครื่องดังกล่าวเสร็จแล้วเราก็ไปนั่งทานข้าวกันครับ ทุกคนทานก๋วยเตี๋ยวกันหมด ผมคนเดียวที่ทานข้าวมันไก่+ก๋วยเตี๋ยว พอทานกันเรียบร้อยแล้วเราก็ไปท่องป่าแอฟริกากัน เมื่อเข้าไปก็มี 2 แบบให้เลือกระหว่าง รถไฟ กับ เรือ(คล้ายๆกับเรือประมง ตามแม่น้ำโขง ) ซึ่งพวกผมก็เลือกที่จะนั่งเรือกัน ในขณะที่นั่งเรือนั้นก็ได้มีการถ่ายรูปและก็มีการแซวกันภายในกลุ่มต่างนานา จากนั้นเราก็ไปบ้านผีสิงกันครับ บ้านผีสิงเข้าไปแล้วดูไม่น่ากลัวเท่าไรสำหรับผมนะ แต่ก็มีเสียง กริ๊ด ซึ่งจับได้ก็คือ "ฝ้าย" ในระหว่างที่เดินก็มีเสียงตะโกนจากกวางมาว่าอะไรผมก็ไม่ทราบ เพราะผมอยู่หน้า พอเดินไปเดินมาก็ไปเจอประตู 3 ประตู แล้วก็มีคนกลุ่มหนึ่งออกมาแล้วพูดว่า "หาทางออกไม่เจอ" ตอนนั้นผมไม่ได้สนใจอะไร รู้แต่ว่าต้องพาเพื่อนออกไป ผมตัดสินใจเลือกประตูที่ 3 และกลุ่มที่เจอกันก็เดินตามพวกผมมาเป็นขบวน เพื่อฝ้ายบอกว่า "เอรู้ไหม ว่ามีคนเดินตามพวกเรามา ไม่ใช่แค่พวกเราพวกเดียวเท่านั้นนะ" และแล้วผมก็พาเพื่อนไปเที่ยวในเมืองนรก สวรรค์ และในที่สุดเราก็ออกมาสู่โลกปัจจุบันได้ การที่ได้ไปเดินในบ้านผีสิงนั้นมีข้อคิดของผมอยู่อย่างคือ เวลาที่เรายังมีชีวิตอยู่นั้นจงทำแต่ความดี อย่าทำชั่วและหมั่นสร้างบุญกุศล ตายไปในภพหน้าทำดีจะได้ขึ้นสวรรค์ ทำชั่วก็ตลกนรกอเวจีไป

หลังจากออกจากบ้านผีสิงแล้ว "กวาง"และ"ป่าน" ก็ขึ้นไปบนหอคอยสูงๆ สูงประมาณตึก 8-9 ชั้นได้ เพื่อไปถ่ายรูปวิว เมื่อทั้ง 2 เสร็จสิ้นจากการถ่ายภาพแล้ว เราก็ไปนั่งไวกิ้งกัน งานนี้ผมขอสวมบทหน่วยกล้าตาย ขึ้นไปนั่งดู ส่วนเพื่อนปอนด์ขอบายครับ ในระหว่างที่เล่นไวกิ้งนั้น เพื่อนหนูของเราออกเอาการ "กริ๊ด" ออกมาอย่างสุดขีดเหมือนกับว่าเก็บกดอะไรมาได้เวลาที่จะปลดปล่อย แต่ก็มีผู้หญิง 2 คนฝั่งตรงข้ามไม่ยอมน้อยหน้าเพื่อนหนูเราครับ กริ๊ดแข่งครับ ส่วนใครชนะนั้น ผมขอตัดสินว่า หนูชนะครับ พอเสร็จการนั่งไวกิ้งนั้น เราก็ไปนั่งมาหมุน ย้อนชีวิตกลับไปในวัยเด็กอีกครั้งหนึ่ง ทุกคนต่างถ่ายรูปกันอย่างสนุกสนาน งานนี้ต้องขอขอบคุณ กวางและฝ้ายที่ถ่ายรูปเพื่อนๆ

และแล้วการบุกสวนสยามครั้งนี้ก็มาปิดท้ายด้วยการ "ถีบเรือ" ได้ยินตั้งแต่เข้าสวนสยามแล้วว่า กวางอยากถีบเรือและถ่ายรูป ซึ่งไฮไลท์ของการถีบเรืออยู่ที่ "สงครามขนมปัง"กับถีบเรือไปชนเรือเพื่อนๆครับ สงครามในครั้งนี้มันมากๆครับ เล่นเอาเหงื่อผมตกไปเยอะ แต่ก็ดีครับเพราะไม่ได้ออกกำลังกายแบบนี้มานานแล้ว สำคัญไปกว่านั้นก็คือได้สนุกกับเพื่อนๆ หัวเราะกับเพื่อนๆ กันอย่างเฮฮา อ้อ !! และที่สำคัญอีกคือ ตอนถีบเรือนั้นผมกับเพื่อนเจษได้ถ่ายรูปคู่กัน ซึ่งจะเป็นรูปอะไรนั้นตรงนี้ไม่ขอบอก ถ้าใครอยากรู้ติดต่อหลังไมค์

หลังจากถีบเรือเสร็จแล้วก็ซื้อน้ำดื่มกันก่อนที่จะถ่ายรูปหมู่กันหน้าสวนสยาม ซึ่งเป็นการปิดฉากในการบุกสวยสยามในครั้งนี้ของพวกเรา และทุกคนก็เดินทางกลับบ้านกันโดยสวัสดิภาพ

ท้ายนี้ ขอขอบคุณสวนสยาม ขอบคุณเพื่อนๆ ขอบคุณเสียงหัวเราะ ขอบคุณ กวาง ที่ถ่ายภาพ ขอบคุณเจษและฝ้ายที่แบ่งตั๋วเครื่องเล่น ขอบคุณสำหรับเสื้อ "อะไรๆ ก็กู" ขอบคุณทุกๆสิ่ง แล้วโอกาสหน้าเที่ยวกันใหม่ ตอนนี้ต้องขอกล่าวคำว่า "สวัสดีครับ"



"You are my friend, I swear to you.....บอกให้รู้รักเธอตลอดไป

Don't shed a tear, oh no don't you cry....อย่าหวั่นใจเราคือเพื่อนเธอ"


กระต่ายน้อย(น่ารัก)

Create Date : 09 ตุลาคม 2551		4 comments
Last Update : 9 ตุลาคม 2551 21:57:29 น.
Counter : 1910 Pageviews.
Share Tweet