Bloggang.com : กวีน้อยเจ้าสำราญ : คืนเหงา (ว่าด้วยกลบท นาคราชแผลงฤทธิ์)

คืนเหงา (ว่าด้วยกลบท นาคราชแผลงฤทธิ์)

*ท่ามดึกดื่นคืนเหงาแสงดาวดับ
ซับดวงเดือนเลือนลับยากหลับใหล
ไยร่ำเรียงเสียงครวญปั่นป่วนใจ
ป่ายปวดจำค่ำไหนจะไร้รอน

*จรรักเริ่มเพิ่มใหม่จากใจเก่า
เจ่าจิตก่อนซ่อนเศร้าหากเจ้าถอน
ห่อนเจียรถามความรักสลักกลอน
ซ้อนเรื่องเก่าเว้าวอนจากตอนใด

*ใจต้องเดียวเปลี่ยวดายความหมายหมด
ขดมัวหมองจ้องจดจำบทไหน
ใจบ้าหน่อยพล่อยพร่ำเสียงร่ำไร
ใส่เรื่องราวยาวไกลในใจครวญ

*นวลแจ้งคำย้ำขื่นค่ำคืนเหงา
เค้าคงงอนอ้อนเฝ้าคอยเจ้าหวน
ครวญจิตหันพลันเหอกเรรวน
อ่วนรักร้าวเศร้าสรวลปั่นป่วนนัก

*ปักประหนึ่งตรึงตราเวลาก่อน
วอนรักเก่าเราย้อนช่วยผ่อนหนัก
สักผิดไหนไตร่ตรองเพื่อครองรัก
ภักดิ์คนแรกแทรกหลักมั่นภักดี

*มีเพื่อนด้วยช่วยคลายวุ่นวายหมอง
เว้าวอนไม่ให้ต้องนั่งหมองศรี
นี้หม่นโศกโรคร้าวยามเรามี
ยีรอยหม่นคนดีคราหนีไป (ยี มาจาก ย่ำยี)

*ใครหนอเปลี่ยนเวียนวนมีคนอื่น
หมื่นคำอ้างช่างตื้นไม่ชื่นใส
ไม่ชื่นสุขทุกข์ชิดไม่ติดใจ
ไม่เติมจิตคิดไกลกลัวใจคน

*หล่นจากเคยเชยชิดถูกปิดกั้น
ถ่านเปลวกลบลบฝันรำพันหม่น
หล่นเพราะหมางร้างลาชะตาตน
ชนม์ต่ำต้อยน้อยจนจำทนรอ

กลอนโดย….

กวีน้อยเจ้าสำราญ

Create Date : 21 พฤศจิกายน 2552

Last Update : 5 ธันวาคม 2552 2:37:42 น.

16 comments

Counter : 345 Pageviews.

กลบทนาคราชแผลงฤทธิ์

เป็นกลอนที่บังคับให้ใช้

เสียงพยัญชนะ ซ้ำเสียง ๓คำท้ายวรรคไปเป็นคำเริ่มต้นซ้ำวรรคถัดไป
และซ้ำเสียงสระวรรคละ๓คู่ ตรงคำที่๓-๔ กับ ๕-๗ และ๘กับ๑วรรคถัดไป
และ เลื่อนคำรับสัมผัสไปสัมผัสระหว่างวรรคตรงคำที่๕

ปล.บางบรมครูจะมีกฎเกณท์กลบทนี้ซ้ำเสียงสระแค่ตรงคำที่๓-๔และ๘กับ๑วรรคถัดไป

ไม่มีซ้ำเสียงสระตรงคำที่๕-๗เหมือนของศิริวิบุลกิตต์ที่ลงบทสอนไว้

โดย: กวีน้อยเจ้าสำราญ

วันที่: 21 พฤศจิกายน 2552 เวลา:2:56:42 น.

มาชื่นชมบทกลอนที่แสนไพเราะค่ะ ...

ขอบคุณมากค่ะ ที่ไปเยี่ยมที่บล็อคค่ะ...

มิใช่อาจารย์ ค่ะ เพิ่งหัดเขียนเช่นกันค่ะ ... อยู่ห้องนี้มาไม่กี่เดือนค่ะ ...

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

โดย: ploythana IP: 58.9.11.203 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:52:27 น.

สวัสดีค่ะแวะมาอ่านด้วยคนค่ะ...

โดย: ไหมพรมสีสวย

วันที่: 21 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:20:10 น.

แวะมาเยี่ยมจ้า

โดย: gripenator

วันที่: 21 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:13:15 น.

เข้ามาขอบคุณที่แวะไปอ่านกลอนที่บ้านครับ...

และก็เลยมาเจอกับกลบทที่ซับซ้อนชวนเวียนหัว

แม้จะชอบเล่นกับคำอยู่ไม่น้อย

แต่พอจะให้แต่งกลอนที่มีกลบทบังคับอย่างโน้นอย่างนี้เป็นการเฉพาะ

ผมก็มักจะจนด้วยเกล้าเหมืิอนกัน

ได้แต่อ่านของคนอื่นไปพลาง ๆ

เห็นของคุณกวีฯ แล้ว ชื่นชมครับ

ก็เลยขอถือโอกาส add blog ไว้ติดตามต่อไป...

โดย: ลุงแว่น

วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:6:34:48 น.

แวะมาเยือนยามอรุณรุ่ง..คุณกวีน้อย ..บล็อคผมยังเปิดไม่ได้อะ

โดย: กิ่งโศก (Taboonkam

) วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:46:03 น.

ขอขอบคุณ กวีน้อย ที่นำสาระมาฝาก

เอ้าจะขอบคุณตัวเองทำไม 5555+ เกริ่นแบบขำๆ ครับ

ขอบคุณ คุณ พลอยธนา ที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันครับ

ผมเองยังแอดใครไม่เป็นเลย ให้คุณ ญามี่ แอดให้อยู่ อยากให้เม้นท์แบบว่า ลงชื่อด้วยครับ เืผื่อผมจะได้แอดชื่อ และตามผลงานได้ด้วย

โดย: กวีน้อยเจ้าสำราญ

วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:12:22 น.

ขอบคุณมากครับ

คุณไหมพรมสีสวย

ที่แวะมาอ่าน ไม่ถูกใจก็วิจารณ์ หรือแลกเปลี่ยนความคิดเห็นได้นะครับ

โดย: กวีน้อยเจ้าสำราญ

วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:22:26 น.

ดีครับ คุณ gripenator

ยินดีที่ได้รู้จักครับ

ว่างๆ จะเข้าไปทักทาย นะครับ

โดย: กวีน้อยเจ้าสำราญ

วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:23:41 น.

ดีครับ คุณลุงแว่น

เรื่องกลอนกลบท ผมเองยังแค่ฝึกหัดน่ะครับ

แบบว่า ชอบกลอนอยู่แล้ว แต่ว่าอยากเล่นอะไรที่เป็นกลอนเหมือนกัน จึงเริ่ม ฝึกหัดแต่งกลบท บ้าง ก็ยังไม่ถือว่าดีครับ แค่พอแต่งๆ ให้จบไปเท่านั้น

ผมได้คำแนะนำ จากคุณญามี่ ในเรื่องนี้ เกือบจะ 100% เช่นเสียง เนื้อหา ความหมาย น่ะครับ

โดย: กวีน้อยเจ้าสำราญ

วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:26:05 น.

ดีครับ พี่กิ่งโศก

ผมก็แปลกใจ ครับ ที่บล็อก ยังใช้ได้อยู่

อาจเป็น บล็อกใหม่ เนื้อหา และข้อมูลน้อย กระมังครับ

โดย: กวีน้อยเจ้าสำราญ

วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:27:55 น.

สวัสดีครับกวีน้อยฯ

มาขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมมา
เพิ่งทราบว่ามีบล็อคที่พันทิพด้วย
ยินดีมากครับ...

พันทิพเหมือนโลกที่กว้างใหญ่
มีหลากหลายรสชาติ...ตามแต่ใจ
จะไขว่คว้า....

โดย: สดายุ...

วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:58:40 น.

อยู่ท่ามท้องทุ่งนาแห่งป่าเขา
ไร้แม้เงาเจ้าลับคืนกลับหลัง
ทิ้งพี่ให้เดียวดายกายติดกรัง
แห่งความหวังชั่งแล้งแห่งการรอ....คุณกวีน้อย

คิดถึงอยู่ ทุกครา ใช่ลาหาย.....สุนันยา
เพียงเดียวดาย ใช่ร้างจางใจหนอ
วันเดินปี อยากคืนหวน นวลละออ
แต่ใจท้อ หวั่นไหว ใครลืมกัน/..

แวะมาเยือน ค่ะ ยินดี ได้รู้จักค่ะ
ขอบคุณ ที่ ทักทายกันนะคะ

โดย: สุนันยา

วันที่: 22 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:46:24 น.

สวัสดีค่ะ

ตามมาขอบคุณที่แวะไปอ่านบทกลอนรัฐธรรมนูญค่ะ
กลอนไพเราะจังค่ะ เป็นกลบทอีกด้วย
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ แล้วจะแวะมาอ่านอีกนะคะ

โดย: พธู

วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:57:39 น.

รับทราบ เดี๋ยวเติมรายชื่อเพื่อนตามที่พี่ต้องการนา มี่ก็เพิ่งเปิดติด หลังจากติดๆเจ้งๆหลายวันจิ

...............

สวัสดีค่ะ วันนี้เริ่มมีแดดสีจัดๆบ้างแล้ว หลังจากที่ฟ้ามัวๆมืดๆมาร่วม10วัน แต่บรรยากาศเหงาๆเงียบๆสไตน์หน้าหนาวยังเหลืออยู่ มี่เลยเอากลอน(แปด)เดียวดายมาฝากค่ะ อิอิ (จะได้เข้ากับบรรยากาศ)

..........................

คืนหนาวหนาวดาวเปลี่ยวแสงสลัว
แววหวาดกลัวรัวชัดรัดไม่อยู่
รดใบหน้าคร่ำเพ้อแตะตื่นพรู
แววหดหู่เหว่ว้าดาเดียวปัน

สายน้ำตาโดยดายกรายเข้าหา
บทสัญญาจะเข้มแข็งคล้ายเลือนผัน
ประกาศิตสาปโศกเริ่มโรมรัน
ปรอยปรอยสรรค์แทรกซุกรุกระบม

ปร่าเปล่าดายละม้ายมนต์หม่นเพรียก
นัยน์ช้ำเปียกเรียกแล้วกับขื่นขม
เสียงกระซิบลิบลิบที่โรยรม
พายากข่มระทมที่เรียงราย

อารมณ์ล่วงเข้าสู่ลู่ลานโศก
คิดชะโงกโยกย้ายก็มิหาย
แหหงอยเหงาพลันคลี่ระเลียบกราย
ด่าวกระวนกระวาย ณ ที่นั้น

พรั่นเดียวดายผะผ่าวก้าวมาหล่อ
ทยอยทอกรอเศร้ามาพันฝัน
ใบไม้นั้นยังร่วงตามกาลวัน
แต่เดียวดายในใจฉันฤาร่วงเป็น..

โดย: ญามี่

วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:45:52 น.

วันนี้อัพบล็อกด้วยกลอนแนวฝัน ๆ อีักสักบทครับ...

"...แดนฝันฟ้า"

"...จะเรียงรุ้ง จรุงรัศมิ์ จรัสหล้า

ให้ผ่องฟ้า พาฝัน ในวันฝน

แล้วน้าวโค้ง ลงครอบ ขอบสกล

ต่างถนน ตรงถนัด ลัดถึงนาง..."

โดย: ลุงแว่น วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:37:00 น.